Een scrabble-vriendin heeft in haar leven al vele moeilijkheden overwonnen. Lange tijd sukkelde ze ernstig met haar gezondheid en zelfs nu laat die te wensen over. Toch is ze altijd optimistisch en vrolijk en laat ze zich door niks uit het veld slaan.
Maar één van de laatste dagen van het oude jaar overkwam haar iets dat haar hele wereld op zijn kop zette. Ze werd in haar huis overvallen, gegijzeld door een groep mannen en beroofd van alles wat waardevol was. Ze woont op de bovenste verdieping van een flat, nou niet meteen de plek waar je een overval zou verwachten. Het bleek dan ook een vooropgezet plan te zijn geweest. De man die haar altijd zo vriendelijk had geholpen, zat in het complot. Wie het hele verhaal wil lezen wil, klikt hier.
Och, och, je zou voor minder van de kook raken. Maar niet W., die inmiddels alweer gewoon elke keer present is bij de scrabble-club. Haar vertrouwen in de mensheid mag dan wel een flinke deuk hebben opgelopen, ze laat zich echt niet alle pleziertjes afnemen, vertelde ze ons. Het is echt een vrouw met een enorme veerkracht!
Tag Archives: Ommoord
Onze kip
Klik op de foto voor meer uitleg over dit kunstwerk
“Onze kip”… ?? Ja zeker, dit is onze Ommoordse kip. Ze staat al sinds jaren bij de ingang naar de kinderboerderij in onze wijk. Het kunstwerk is een beetje het symbool van Ommoord. Helaas ook vaak het mikpunt van verveelde mensen, die haar bekladden, oververven of zelfs omgooien en beschadigen. Maar het is gelukkig ook een duidelijk landmark. Als ik er langsloop zitten er heel vaak kinderen op, die gefotografeerd worden door ouders of grootouders. Ze heeft ook nog eens twee grote mooie witte eieren gelegd. Leuk toch zo’n toepasselijk beeld bij de kinderboerderij?
Deel dit op:
Natuur in de stad
Op weg naar mijn wandelclub word ik opeens verrast. Want wie verwacht nou schapen tussen de hoge flats. Het is maar goed dat ik dit keer een andere weg koos. Een beetje uit noodzaak, want het dreigde te gaan regenen en dan kun je bij de flats altijd wel een beetje schuilen. Maar gelukkig, die regen bleef weg en ik kreeg zomaar een cadeautje. Niet dat het die schapen wat interesseerde. Die vraten rustig door, keken niet op of om. Nou wie weet, zijn ze al blasé van fotograferende voorbijgangers. Het is tenslotte een tamelijk beroemde kudde. Ze lopen van maart tot november van hot naar her in Rotterdam en maaien zo het gras en verplaatsen zaden in hun vacht. Dus nuttige en leuke dieren.
Deel dit op:
Wandelen
Ook al maak je een wandeling voor de zoveelste keer, er is altijd wel iets nieuws te ontdekken. Gisteren maakte de Ganzenpas een wandeling in de buurt. En dan kom je bijna automatisch uit bij de Rotte. Tussen de rivier en de Ommoordse huizen ligt een stuk groen, met een parkachtig landschap, een kinderboerderij en weides waar koeien en paarden grazen. 
Er strijken regelmatig allerlei vogels neer en zo zagen we gisteren dat de zwaluwen erg laag vlogen. En ineens begrepen we het. Op de paaltjes van het hekwerk zaten jonge zwaluwen, die door hun snel aanvliegende ouders (bij)gevoed werden. Het was een niet alledaags plaatje en ik had het ook nog nooit zo gezien. Vraag me niet wat voor soort zwaluw het was, want daar kan ik geen antwoord op geven.
We hielden stil en ik hoopte een foto te kunnen maken. Maar ja, met langs snellende fietsers en zelfs een auto was dat onbegonnen werk. Ik kreeg slechts één jonge zwaluw op de plaat, nog van tamelijk ver ook. Maar goed, het is niet anders. Ik was al blij dat er zwaluwen waren, want die zitten hier dan toch nog!
Deel dit op:
Wandelen
Vorige week liep ik weer eens een rondje Ommoord. Dat doe ik vaker, maar nu viel me ineens op hoe lekker het op sommige plaatsen rook. Kruidig, een beetje naar lavendel en vanille. En dat er telkens weer andere kleuren de aandacht vragen, hier een flinke toef paars, daar een veldje geel. Het was stil, nogal warm en benauwd en daardoor niet zo veel andere wandelaars. En ik was alleen, dus liep ik sommige stukken beslist in een flink tempo terwijl ik ook hier en daar een tijdje rustig bleef staan. Gewoon een lekker wandelingetje. Ik zag keurig aangelegde en onberispelijke tuinen, maar ook stukken waar de natuur haar gang mag gaan. Liep langs koeien, ganzen, reigers, lieve huisjes. Ach kom, ik laat jullie even meegenieten (alleen die geur, dat lukt nog niet):
Deel dit op:
Wandelen
Image
Het hoeft helemaal geen mooi weer te zijn om lekker te wandelen. Vorige week was het koud en mistig. Maar vijf dames, waaronder ikzelf, hadden toch hun wandelschoenen uit de kast gehaald voor de wekelijkse donderdagochtendwandelig. We maakten een rondje Ommoord, langs kinderboerderij en de Rotte naar Oud Verlaat. Onderweg hielden we even halt voor een sanitaire stop en daar maakten we ook maar tijd vrij voor een kopje koffie 😉
En zo had ik mijn 10.000 stappen weer binnen voor die dag.
Deel dit op:
Natuur in de stad
 |
De bewoners van dit huis lopen alvast maar vooruit op de klimaatswisseling. Hun voortuintje lijkt wel een plekje in de tropen. Ik vraag me dan altijd meteen af “waarom”? Zijn ze zelf afkomstig uit de tropen, is het heimwee naar een vakantieland of vinden ze palmen gewoon mooier dan een lijsterbes of conifeer? Op die vraag krijg ik geen antwoord, tenzij ik het henzelf zou vragen. Maar wat maakt het nou uiteindelijk uit. Niks, al met al is het een leuk plaatje. |
Deel dit op:
Stilte
| Vorige week wandelde ik in mijn eentje wat in onze buurt rond. Het zonnetje scheen en de herfst tintelde in de lucht. Op een bruggetje bleef ik staan en luisterde naar de stilte. Niks beklemmends hoor! Er was zelfs redelijk wat te horen. Mensenstemmen in de verte, een vliegtuig dat overvloog. Maar daarna kreeg toch de natuur de overhand. Ploink, ploink,er vielen wat overhangende kastanjes in het water. Plons, een eend dook kopje onder. |
 |
Bladeren ritselden, vogels vlogen in en uit de bomen, floten of krijsten wat. Door de wind tolde een veertje over het kroos en twee libellen maakten een zwierige salto. Even een rustmomentje…
Deel dit op:
Foutje…..
Hier in Ommoord loopt al heel veel jaren een ERGO-onderzoek. Daarbij worden mensen van boven de 55 met de regelmaat van ongeveer 5 jaar onderzocht op van alles waar je ziek, zwak of duizelig van kan zijn. De meest malle vragen en opdrachten passeren de revue. Natuurlijk zitten er ook medische onderzoeken bij, onder andere een MRI-scan van de hersenen en een onderzoek van de halsslagaderen. Leo deed afgelopen maanden mee mee en binnenkort krijg ik ook weer een oproep.
Gelukkig werd er bij Leo niet iets erg belangrijks gevonden. Al kreeg hij wel het advies zijn cholesterol en bloeddruk in de gaten te houden. Dat doen we nu doen gezellig 😉 samen.
Maar vorige week kreeg hij ineens een brief waarin stond dat het onderzoek van de halsslagaderen had uitgewezen dat er een kleine vernauwing zat. De brief kwam op een ongelukkig moment, vlak voordat wij op vakantie gingen. Maar het vreemde was, dat het hele onderzoek nog niet had plaatsgevonden. Dat was uitgesteld omdat de scanner defect was en zal pas na midden oktober plaatsvinden. Toch zag ik Leo wit wegtrekken en zijn zorgengezicht opzetten. Meteen belde ik de ERGO en gelukkig begreep men daar dat wij nogal verontrust waren. Het bleek een fout te zijn. Iemand had per ongeluk het verkeerde onderzoek ingevoerd. Ach, fouten kunnen gemaakt worden. Maar dit bracht ons toch wel erg van de wijs. En nou maar hopen dat die halsslagaders puntgaaf zijn!
Deel dit op:
Orchidee
 |
Wie ze nu gaat zoeken, zal ze niet meer vinden. De orchideeën die vlak bij ons huis zomaar in het wild groeien. Maar in mei staat een heel veld er vol mee. Ik geniet er van, op afstand. Maar al te vaak zag ik de sporen van anderen, die met grote schoenen naar zo’n klein bloemetje gestapt waren en daarmee andere, nog niet uitbundig bloeiende planten, vertrapten. Dus heb ik maar even gewacht en nu zijn ze al weer uitgebloeid. |
