Tag Archives: navigatie

Wegenkaart

Posted on by

Weet je nog, vroeger? Toen we op weg gingen met een wegenkaart, zo’n boekwerk, en dan maar zoeken. Het lukte niet altijd feilloos overal je weg te vinden. Nu gaat het heel wat makkelijker met de navi. Maar ook daar kleven wel nadelen aan, vind ik.

Het is zo jammer dat je altijd een door een ander uitgezochte weg rijdt. Ik zoek graag zelf, met het risico ergens hopeloos te verdwalen of een keer te moeten terug- of omrijden.

Maar sinds kort hebben we weer een wegenatlas in de auto. Stiekem denk ik dat Leo vooral helemaal verlekkerd was door dat kleine Kevertje op de voorplaat.

Het is een boek uitgegeven door de ANWB, met een schaal van 1 op 100.000. Eén centimeter op de kaart is dus één kilometer in het echt. En daarmee kun je heerlijk een leuk tripje plannen. Niet de geijkte wegen maar zelf de kleine weggetjes opzoeken.

Vorige week gingen we naar het Loetbos, gewoon over de grote weg. Maar terug naar huis namen we die heerlijk smalle binnenweggetjes. En zo kwamen we in Stolwijk terecht, waar we stopten voor een ijsje en een stuk Stolwijkse kaas kochten. En verder langs de IJssel, waar we eigenlijk nooit komen. Dichtbij huis en toch er helemaal tussenuit!

Wonderlijk

Posted on by

“Jullie gaan zeker binnendoor terug naar Rotterdam?“, vraagt schoonzus. Ja, best leuk idee. Dus stellen we de navigatie in op snel-en tolwegen vermijden.

De weg wordt aangegeven, maar de navi-stem zwijgt. Even stoppen, motor afzetten en opnieuw starten. Nee, niks meer. En omdat we geen zin hebben in kaart lezen en binnendoor de weg niet meer zo goed weten, stellen we van arrenmoe toch maar weer de snelweg in naar ons huisadres. Maar ook nu houdt onze navi zich stil. Koppig stilzwijgend, alsof we haar onrecht hebben aangedaan. Gek, maar het voelt zelfs een beetje beklemmend.

Als we bijna thuis zijn, gaat Leo nog tanken. En als we dan wegrijden, klinkt opeens de vertrouwde stem van Katelijne. We schrikken ervan en barsten dan in lachen uit. Het is een beetje mosterd na de maaltijd, want dat laatste stukje weg hadden we nog wel zelf geweten.

Ach, die apparaten worden steeds menselijker. Modern times, modern miracles.

Op weg….

Posted on by

Er is een tijd geweest dat we nog geen flauw benul hadden van naviagtie-apparatuur. Toen we er de eerste keer over hoorden, wisten we zeker dat wij zoiets nooit, nee, echt nooooooit in onze auto zouden laten plaatsen.
Wij konden toch prima overweg met atlassen en wegenkaarten, zagen de romantiek van ergens zo maar verdwalen en werden dus hopeloos ouderwets. Totdat we bij vrienden en familie wel zo’n apparaatje zagen en merkten hoe makkelijk dat toch was…. En we waren omgeturnd toen de nieuwe auto zelfs een ingebouwd navigatiesysteem had. Wat handig zeg… Dus maken we er regelmatig en met veel plezier gebruik van. Sterker nog, rijden we met iemand mee die nog steeds geen navi heeft, dan zijn we een beetje bezorgd dat ze weg niet zullen kunnen vinden. En zoekt Leo op internet naar de juiste route, print hem eventjes uit…
Tja, wat zal ik er van zeggen……

 

Landkaarten

Posted on by
Met een navigatie in de auto hoef je nooit meer op een kaart te kijken. Adres intypen is voldoende. Van hier naar Tallinn, naar Rome, Berlijn, het maakt niet uit. Nooit meer zoeken…. maar ook nooit meer per ongeluk ergens heen gaan en stuiten op iets heel bijzonders. Dat leuke weggetje, die heerlijke taartenwinkel.
En ook nooit meer ruzie, omdat net die ene afslag is gemist, de aanduiding niet duidelijk genoeg was of je net even keek naar die gekke agent, met z’n grote armgebaren.
Toch mis ik de atlas wel eens. Het had wel wat, zo met je vinger nauwkeurig de weg volgen. En er zijn er meer met heimwee. In de laatste Flow stond er een artikel over en de link naar deze website. Leuk om te zien hoeveel “atlas” er toch nog om ons heen is.
En de laatste tijd valt het me op hoeveel landkaarten er als decoratie te zien zijn. Zoals hier, een kartonnen kruk, gevouwen uit een landkaart.		  

Navigatie

Posted on by

Je kunt ook teveel op je moderne apparatuur vertrouwen. Want dit hoorde ik deze week:

Waalse belandt door GPS in Zagreb

Een Belgische vrouw van 67 heeft haar GPS-systeem zo consequent gevolgd dat ze in Kroatië uitkwam, terwijl ze naar Brussel wilde. Dat melden verschillende Belgische kranten. De vrouw stapte in haar woonplaats Erquelinnes in de auto om een vriendin in Brussel-Noord op te halen. Een ritje van zo’n 80 kilometer. Het adres had ze ingetikt in haar navigatiesysteem.
“Mijn gps deed wat moeilijk en gaf verschillende omleidingen die ik moest volgen. En toen ging het mis.”
Ze bleef zonder nadenken urenlang doorrijden. “Ik zag allerlei verkeersborden passeren. Eerst in het Frans, daarna in het Duits. Köln, Aachen, Frankfurt. Maar ik stelde me er geen vragen bij. Ik bleef maar gewoon gas geven”, aldus de vrouw in De Standaard. De Belgische besefte niet dat ze de verkeerde kant uitging. Dat ontdekte ze pas toen ze in Zagreb aankwam. Moreau nam dezelfde weg terug om weer terug in België te komen. Daar kwam ze twee dagen later, op maandag, aan. Een bijzonder autoritje dus, maar zelf blijft Moreau er nuchter onder, volgens De Standaard. “Of ik het zelf niet een beetje bizar vind? Misschien wel, maar ik was gewoon verstrooid en in gedachten verzonken.”

Je moet toch wel erg dromerig achter het stuur zitten, om dat niet te merken. Ze had 2x moeten tanken en een keer in de auto geslapen.
Nou ja………… ????

Navigatie

Posted on by
Dat wij met de moderne navigatie onze bestemming moeiteloos kunnen vinden, is niets vergeleken bij wat een klein vogeltje als een boerenzwaluw voor elkaar krijgt.Bij een onderzoek van Vogelbescherming Nederland werden boerenzwaluwen voorzien van een geolocator.





Onderzoeker R. Klaassen bregnt een geolocator bij een boerenzwaluw aan.







Daarmee kon worden vastgesteld dat zo’n klein vogeltje in pakweg 25 dagen naar Noord Angola vliegt, dat is zo’n 7500 kilometer. Na een half jaar vliegt hij ook weer terug, soms wel met een omweg omdat hij gehinderd wordt door zandstormen.

Dat is al een hele prestatie, maar dat zo’n beestje dan ook nog zijn eigen nestje weer terug kan vinden en na een moeilijke en avontuurlijke tocht weer “thuis” komt in Culemborg vind ik zo mooi. Ongelofelijk en spannender dan de spannendste detective!


(bron: Vogels 05-2012, uitg. Vogelbescherming Nederland)

					

		
		
	


				
					
	

		

						
Navigatie

			
						

				Posted on   by  			

			
					


				

			








Stel dat Vasco da Gama nu opeens weer op deze wereld zou zijn, of Columbus, of Abel Tasman, Olivier van Noort…. het kan natuurlijk niet, maar stel je het eens voor.


Die zouden nu nooit zomaar op goed geluk in een bootje zijn gestapt en op weg gegaan. Die zouden eerst hun bestemming hebben ingetypt in het navigatiescherm en zo linea recta naar de juiste eindbestemming gaan. Efficiënt, ja zeker. Maar niet avontuurlijk, gevaarlijk of romantisch.








Wij zijn inmiddels zo vertrouwd met TomTom, Google Maps en Navigatie.  Elke plek op deze wereld kunnen we vanachter de computer bekijken.  Heerlijk om te zien in welk Verweggistan de kinderen zich bevinden, hoe  het hotel ligt waar we willen boeken. Maar ook een beetje saai.


Soms rijden wij dus zomaar op goed geluk, kijk ik weer ouderwets op  de kaart en nemen we prompt de verkeerde afslag. En kijk, dan weten we  ineens weer hoe handig dat apparaatje in de auto is.