Tag Archives: natuur

Reiger

Posted on by
In onze wijktuin zitten heel wat reigers, die de omgeving afstruinen op zoek naar een lekker hapje.
Nu worden er daar nieuwe bruggen gebouwd en dus zijn ze een beetje uit hun doen. Daarom strijkt er zo nu en dan een in onze tuin neer en staat dan reikhalzend bij de vijver. Meestal zijn ze te schuw om een foto te maken, maar  vorige week was dit exemplaar bijna tam en liet zich gewillig fotograferen.

Aan de ene kant vind ik het prachtig, zo’n groot beest in de tuin. Maar na die ene keer een poepende reiger boven mijn auto te hebben gehad, weet ik niet of ik zijn bezoek nou zo erg moet waarderen. Zo’n grote reigerflats  is niet echt prettig om in je tuin te hebben. En de kikkers en salamanders in de vijver zullen hem ook wel liever zien opvliegen.

  

 

Toch nog…

Posted on by
Schreef ik laatst dat de hoop op een echte “Cuvée Bonheur”door de vogels naar de gallemiese was geholpen, er is toch nog wijn in het verschiet. Niet van onze eigen druiven, maar van de worskhop wijnmaken die Leo en ik voor onze verjaardag van schoonzus- en zwager kregen.
Afgelopen vrijdag was het zover. We werden naar De Wijkgaard in Meteren gebracht, waar we met nog twaalf anderen kennis maakten met het zelf wijn maken. En dat is toch iets meer dan druiven persen en de natuur verder zijn gang laten gaan. Eerst moest alle materiaal goed gereinigd worden. Daarna werd er in een flink vaatje appel- of druivensap gemengd met bananensap en flink geroerd,. Daarna moest de zuurgraad en het suikergehalte worden gemeten. Suiker, zuur, gist en nog het een en ander werd toegevoegd.		  

En tenslotte mochten we flessen vullen en daarop een waterslot doen. Die flessen (voor elke cursist een rode en een witte wijn in wording) kregen we mee naar huis. Die staan nu op het aanrecht in de keuken. En gisten dat het doet!! Soms lijkt het net een orgeltje, dat blob-blob geluid uit die watersloten.
Als het niet meer bubbelt, dan moeten de inhoud worden overgeheveld en weer van het waterslot worden voorzien. En dan begint het lange wachten, want pas volgend jaar zal de wijn “op dronk” zijn.
Ook hier geldt dus, geduld is een schone zaak!

 

Wandelen

Posted on by
Wandelen is heerlijk. Lekker in de vrije natuur, rugzakje mee met boterhammetjes en wat te drinken en dan lopen. Soms een kort stukje, dan weer een stevige wandeling van vele kilometers. Meestal samen met mijn man of met een stel goeie vrienden.
We starten bij voorkeur met lekker weer. Koud is niet erg, maar nat is vervelend. Een klein buitje onderweg, daar kunnen we wel tegen.
Maar de Vierdaagse wandelen, ik moet er niet aan denken. Niet alleen vanwege de lange afstanden (want 50 kilometer is wel erg lang), maar ook vanwege de drukte. Met z’n ruim 40.000-den op pad. Nee, das niks voor mij!
Maar alle mensen die vandaag starten, wil ik wel een fijne Vierdaagse wensen. Met lekker wandelweer en zonder al te veel blaren.		  

Floriade

Posted on by

Vorige week gingen we naar de Floriade in Venlo. We hadden lekker weer, best al een beetje warm na een koud weekend.
Het terrein is supergroot, met zoveel bezienswaardig dat je er wel een paar dagen zoet kunt brengen. Maar voor die ene dag kozen wij vooral voor de landenstands. Al waren de meeste meer souvenirwinkel dan bloemenstand.
Leo en ik herinnerden ons de Floriade van Rotterdam in 1960. Natuurlijk keken we toen met onze ogen van die tijd. Maar het leek ons destijds toch minder gericht op zakendoen dan nu. Desondanks hebben we ons goed geamuseerd.
Hier twee foto’s die laten zien dat groot altijd nog groter kan:

 

   

 

Zomaar

Posted on by

 

Zomaar zitten in de zon, die zich nu van zijn beste en warme kant laat zien.
Heerlijk, met naast me een lekker kopje koffie en een krentenbol. Met een boek om te lezen en om me heen de geluiden van druk doende vogels. Daar zit een koolmees luidruchtig te piepen, op het hek zoekt een merel naar nog meer strootjes en pluisjes om zijn nest te bekleden. Bij de buren bloeit de magnolia en hier vertoont de sierappel al wat kleur. De duiven koeren op de pergola. Zomaar, midden in de week. Mmmmm, puur geluk.		  

Niet iedereen is zo lui als ik. Er zijn wat buren druk in de weer met hogedrukspuit of schuurmachine. Verderop wordt getimmerd en ik ruik vagelijk een verfgeur.
Maar ik laat me niet gek maken. Er ligt nog genoeg werk om af te maken, dingen om over op te winden. Maar dat moet even wachten. Ik moet eerst genieten van de lente.

Last rose of summer

Posted on by
Moedig hield ze stand, deze laatste roos van de zomer. Maar ook zij heeft het veld moeten ruimen voor de winterkou, de nattigheid en de vorst.

Klik op de foto of hier om een YouTube-filmpje te openen met André Rieu’s versie van The last rose of summer

 En dit is de oorspronkelijke tekst van het gedicht door Thomas Moore:

‘Tis the last rose of summer
Left blooming alone;
All her lovely companions
Are faded and gone;
No flower of her kindred,
No rosebud is nigh,
To reflect back her blushes,
To give sigh for sigh.
I’ll not leave thee, thou lone one!
To pine on the stem;
Since the lovely are sleeping,
Go, sleep thou with them.
Thus kindly I scatter,
Thy leaves o’er the bed,
Where thy mates of the garden
Lie scentless and dead.
So soon may I follow,
When friendships decay,
From Love’s shining circle
The gems drop away.
When true hearts lie withered
And fond ones are flown,
Oh! who would inhabit,
This bleak world alone?

Spreuk van de week

Posted on by
Laten we de week beginnen met een spreuk. Grappige gezegden om te (glim)lachen of wijze woorden om te overdenken. Elke maandag vind je er hier een. Ook deze week dus weer:

Iedereen wil terug naar de natuur, maar niemand wil te voet.
Anoniem

Aalscholver

Posted on by
Op weg naar huis vanaf de metro heb ik twee keuzes: uitstappen bij de op één na laatste halte en door de wijktuin lopen of helemaal mee tot het eind en dan nog even wat winkelen.
Het hangt een beetje van mijn bui af. Maar als het redelijk weer is, neem ik meestal de wijktuin.

Een klein stukje ruige natuur tussen de hoge flats. En als je een beetje geluk hebt, met een bijzondere ontmoeting.
Zoals hier, dit voorjaar. De zon laat zich even zien en meneer Aalscholver laat zijn verenpak drogen.