Wandelen

Vorige week liep ik weer eens een rondje Ommoord. Dat doe ik vaker, maar nu viel me ineens op hoe lekker het op sommige plaatsen rook. Kruidig, een beetje naar lavendel en vanille. En dat er telkens weer andere kleuren de aandacht vragen, hier een flinke toef paars, daar een veldje geel. Het was stil, nogal warm en benauwd en daardoor niet zo veel andere wandelaars. En ik was alleen, dus liep ik sommige stukken beslist in een flink tempo terwijl ik ook hier en daar een tijdje rustig bleef staan. Gewoon een lekker wandelingetje. Ik zag keurig aangelegde en onberispelijke tuinen, maar ook stukken waar de natuur haar gang mag gaan. Liep langs koeien, ganzen, reigers, lieve huisjes. Ach kom, ik laat jullie even meegenieten (alleen die geur, dat lukt nog niet):

Deze slideshow vereist JavaScript.

Spannende belofte

Ineens komt alles in de tuin tot leven. Heerlijk, al brengt het ook wel werk met zich mee. Maar dat doen Leo en ik samen en we hebben afgesproken dat het er netjes uit moet zien, maar dat het toch nooit perfect zal worden. Een polletje onkruid hier en daar heeft toch ook wel zijn charme 😉
Elk jaar vind ik het weer een wonder dat alles weer uitloopt, ook al leken sommige takken dood als een pier. Maar nee hoor, in de herfst knipte tuinman Hans vakkundig her en der wat af en zie….

Dat belooft dus binnenkort een regenbui van zacht paars/blauw langs onze pergola!

Wandelen

Even een paar dagen er tussen uit, naar Rothenuffeln in Duitsland. Het waren heerlijke dagen. We konden er prima wandelen, in de buurt waren leuke stadjes en gasten attendeerden ons op het Grosses Torfmoor. Dat is een van de grootste hoogveengebieden in Duitsland en een prachtig stuk natuurschoon, waar we een wandeling maakten.
Wij liepen er tamelijk vroeg en kwamen bijna niemand tegen. In het begin was het nog een beetje mistig en dat deed heel geheimzinnig aan. Geen geluid drong tot ons door en we hoorden dus werkelijk de stilte. Verspreid door het gebied staan uitkijktorens, die prachtige vergezichten geven. Nog kale bomen, maar al wel met uitbottende knoppen, stonden in het natte veengebied. Ongelofelijk hoeveel kleuren bruin en geel je ziet en toen de zon heel even probeerde door te piepen, kregen gras- en rietstengels een zacht gouden gloed. Overal waren kleine meertjes, die zo glad als spiegels waren. Je hoorde de eenden en ganzen in de lucht. Je zag ze eerst weerspiegeld in het water, waarna ze neerstreken op het wateroppervlak, luid kwakend of gakkend.

Wandelen

Wanneer het droog weer is, trek ik graag op uit. Dit keer even wandelen in het Kralingse Bos, met de wandelclub. Samen even kletsen over van alles en nog wat, de dagelijkse dingen doornemen.
Ondertussen moet je stevig doorlopen. Want die stappen moeten wel worden gezet. Nee, het lukt me niet om elke dag 10.000 stappen te zetten. Maar zo nu en dan piekt de stappenteller behoorlijk.En er is altijd wel iemand bij die je attent maakt op iets bijzonders. Op een bijzondere boom, en net afgezaagde stronk. Of op zoiets als deze lieve paddenstoelen. Schattig toch? Het lijkt wel of ze blozen…
 paddestoelen

 

Bewaren

Natuur in de stad

Regelmatig gaan wij even een wandeling maken in het Arboretum Trompenburg in Rotterdam-Kralingen. Elk seizoen is anders, het is mooi aangelegd en er staan zoveel verschillende soorten bomen en planten. Afgelopen week toen de zon zich even liet zien, reden we erheen. Meestal nemen we het openbaar vervoer, maar deze keer wilden we er zo maar eventjes kort tussenuit.
De meeste bomen hadden nog wel wat herfstkleuren, al was het allermooist wel over het hoogtepunt. Maar toch, er viel nog best veel te zien. Zomaar een impressie van onze korte herfstwandeling in een stukje mooi Rotterdam:

Water

regenton

Onze tuin in de herfst

Er zijn in Nederland gemeenten die hun bewoners verplichten om een regenton te nemen. Zodat het regenwater niet in het riool komt of de grond te drassig maakt. Op zich is het best een goed goed idee om het water op te vangen en te gebruiken om je planten mee te begieten. Maar dan moeten er natuurlijk wel planten in zo’n tuin staan. En dat is helaas lang niet altijd het geval. Soms lijken tuinen wel parkeerplaatsen, met tegels en hooguit een armetierig rijtje plantjes langs de rand. Dan is een regenton volkomen misplaatst. Want als zo’n ton vol is, wat doe je dan? Giet je het water over de straat? Dan is die opvang tot voor niks geweest, heeft het toch helemaal geen zin?
Ik denk dat het veel beter zou zijn als je een soort van “bonus” zou krijgen, wanneer de tuin behoorlijk wordt beplant. Gewoon een financiële impuls. Daar komen mensen op af. Dus zoiets als drie heesters halen, twee betalen. En wie een groene heg heeft, krijgt korting op een heggenschaar. Ik denk dat dat wel zou helpen, maar ja, ik zie het nog niet gebeuren. Jammer is het wel. Want een leuk beplante tuin levert zoveel meer plezier op. Het hoeft allemaal niet superstrak en netjes. Integendeel, vogels, egels en padden houden van een beetje rommel. En niet alle tegels hoeven weg, er moet tenslotte ook een plekje om te zitten zijn. Zodat je ook echt rustig kunt genieten van alles!

Herfst

Al wandelend kom je nog wel eens wat tegen en dan is een foto zo gemaakt.
Is ie niet prachtig, deze enorme zwavelzwam? Zo maar ergens in Rotterdam ontdekt.
Hij schijnt eetbaar te zijn, maar daar ben ik maar niet aan begonnen. Dat vind ik dan weer een beetje te veel van het goede. En zo kunnen anderen er ook nog van genieten.
 paddestoel

 

Stilte

Vorige week wandelde ik in mijn eentje wat in onze buurt rond. Het zonnetje scheen en de herfst tintelde in de lucht. Op een bruggetje bleef ik staan en luisterde naar de stilte. Niks beklemmends hoor! Er was zelfs redelijk wat te horen. Mensenstemmen in de verte, een vliegtuig dat overvloog.
Maar daarna kreeg toch de natuur de overhand.
Ploink, ploink,er vielen wat overhangende kastanjes in het water. Plons, een eend dook kopje onder.
 stilte

Bladeren ritselden, vogels vlogen in en uit de bomen, floten of krijsten wat. Door de wind tolde een veertje over het kroos en twee libellen maakten een zwierige salto. Even een rustmomentje…

Bewaren

Bewaren

Wandelen

Afgelopen dinsdag wandelde ik in Hoek van Holland. We waren met 12 dames en natuurlijk wandel-leider Koos, die een leuke tocht had uitgestippeld. Allemaal eerst met de metro naar Schiedam-Centrum en daarna met de trein naar Hoek van Holland Strand.
Het was mooi wandelweer! Lekkere temperatuur en lichtelijk bewolkt, zodat we niet constant in de felle zon liepen. Dat is wel zo fijn op het strand.
Eerst koffie en een plaspauze en dan op weg. Natuurlijk werden er schelpen gezocht en wie wilde kon met de voeten in het water. Zelf hield ik de schoenen aan, want op het harde zand liep dat prima. De weinige keren dat er door een laagje water gewaad moest worden, gokte ik op de stevigheid van mijn stappers.
Bij ‘s-Gravenzande dronken we nog wat voordat we door de duinen terugliepen. Onderweg zocht Koos naar duindoornbessen. Die zijn heel gezond, maar wel heel erg wrang-zuur. En de bramen stonden zo laag, dat de vos er waarschijnlijk op gepiest had 😉 . De schapen lieten ons ongeïnteresseerd voorbijgaan.
Toen we bij de trein terug waren zaten er toch ruim 8 kilometers in onze benen. Het was een heerlijke en gezellige wandeling, al was ik best wel blij even te kunnen uitrusten.

(klik op een foto om te vergroten)

Lang gewacht…

Vroeger hadden wij een mini-waterlelie, eerst in een grote zinken teil, later in de vijver. Ze bloeide elk jaar mooier. Maar een strenge winter deed haar de das om.
Een nieuwe waterlelie geplant, die het ook niet redde.Vorig jaar werd de vijver vernieuwd, want hij lekte. En daarna zette de tuinman er opnieuw een waterlelie in. Zo’n eerste jaar bloeit ze niet, al kwamen er wel veel bladen. Dit jaar leek het er op dat ze weer iet zou bloeien. Maar kijk, vorige week stond er ineens een flinke knop boven water. Al met al duurde het nog een paar dagen voordat zij haar roze blaadjes ontvouwde.
Goed voor een geluksmomentje….
 waterlelie

 

Bewaren