 |
Lang, zeer lang geleden kocht ik dit vest. Ik was er weg van en stapte met gemak over de prijs, die toen nog in guldens was. Natuurlijk droeg ik het veel. Totdat het een beetje “old fashioned” was. Zo’n duidelijk bloemenpatroon, beetje folkore, nee dat paste niet meer in het modebeeld. Tot vorige week, toen in de damesbladen het ineens weer folklore voor en na was. Ik griste het uit de kast en draag het nu weer met plezier. Tot de volgende “look”. |
| Zo’n lekkere hippie-jurk heb ik graag gedragen. Niet om in weg te gaan, maar vooral thuis. De kinderen noemden het een “papjurk”, omdat ik hem aanschoot meteen als ik uit bed kwam en de pap maakte voor hun ontbijt. Ach ja, dat is al weer heel wat jaartjes geleden. Ze gaan qua leeftijd nu naar wat middelbare heren, al zal ik dat niet zo gauw hardop zeggen 😉 😉 😉
Ik kan me die jurk zo voor de geest halen, zelfgemaakt van katoen met een paisley/patchwork patroontje. Lekker ruim en los, koel en makkelijk. Ik heb hem gedragen tot er echt de gaten in vielen. Nu hangt er nog een zijden gevalletje in de slaapkamer, maar dat draag ik zelden. Net als ik nog maar zelden pap kook…. 🙁 |
 |
 |
Nooit begrepen waarom dit in de mode is. Een broek die alleen bestaat uit scheuren? Dat je daar geld voor betaalt… |
Ik heb een voorkeur voor geel. Jaren geleden kochten wij een heel servies in Canterbury (ja wat je ver haalt…), in zonnig geel. Maar ja in de loop der tijd sneuvelt er wel eens wat. Eerst kon ik het servies hier nog wel bij kopen, maar van lieverlee raakte het uit de collectie.
Nou, geen nood. We vulden aan met iets wat er qua kleur wel bij paste. Helaas, geel raakte uit de mode. Geen bordjes, schotels, schaaltjes in het geel meer te vinden. Alleen gele koffiemokken zijn nog wel te krijgen. En die heb ik nog wel voldoende….
| Als puber mocht ik geen spijkerbroek dragen. Dat was niet netjes en zeker niets voor meisjes, vond mijn moeder :-(Leo’s moeder kocht er wel een voor hem. Maar die moest toch terug naar de winkel, want zijn vader wilde niet dat hij in zo’n broek zou lopen.
Ach ja, tijden veranderen. Nu kun je de spijkerbroek niet meer weg denken uit het straatbeeld. En ook niet uit mijn kledingkast, want ik draag ze veel en graag. Maar wel zonder scheuren. Dus niet zo als deze, die al bij de koop er uitziet alsof je er jaren en jaren in geklust hebt. |
 |
| Ach ja, als je jong bent heb je zo je eigen ideeën. Over schoenen bijvoorbeeld. Ik wist heel zeker dat ik nooit, nooit van mijn leven van die stevige, makkelijke schoenen zou kopen. Nee, ze moesten vooral mooi, elegant, smal en hooggehakt zijn. Dat ik er soms hevig pijnlijke voeten in had, nam ik op de koop toe. Totdat lopen een soort van strompelen werd en ik overstag ging en stevige wandelschoenen kocht voor een vakantie met veel wandelen in het vooruitzicht. Nou ja zeg… dat liep lekker. Geen pad te hobbelig, geen weg te modderig, een verademing. En zo ging ik van lieverlee over op de meer robuuste schoenen. |
 |
Eerst nog in bescheiden grijs of beige, maar tegenwoordig koop ik ze in pittige kleurtjes. Nee, elegant of fragiel zijn ze niet. Eigenlijk vind ik ze zelfs niet eens mooi, maar wat lopen ze lekker. En dat is nu toch het enige criterium. Dus, de paden op, de lanen in, vooruit met ferme pas!! 😉 😉
Waren tassen vroeger vooral een attribuut voor vrouwen, tegenwoordig zie je steeds meer mannen met een tas. Ze hebben natuurlijk ook meer mee te nmen dan vroeger, want een beetje man-van-deze-tijd gaat niet meer op weg zonder laptop of tablet, smartphone, flesje water. En waar laat je dat dan? Juist, in een tas. Dus zullen mannen misschien wel vallen voor deze mooie herentas, gespot on Luik.Een kek hoedje en mooie schoenen en meneer is helemaal klaar voor de wereld 😉
Mocht je ook een mooie tas gezien hebben, je kunt je foto ervan deze week plaatsen bij Stuureenfoto.
Zo’n etalage trekt natuurlijk onmiddellijk de aandacht. Een regenboog van lederen handschoenen. Ik wist niet dat ze nog verkocht werden. Het leek me zo ouderwets. Maar ja, dit is dan ook in Brussel, waar de dames net iets chiquer zijn en dus niet zonder handschoenen de deur uit gaan. En ja, ze moeten natuurlijk qua kleur wel matchen met de tas en schoenen. Dus wat heb je nou aan één paar?
Klik op de foto om het filmpje te starten en zie hoe we met z’n allen vernacheld worden. Het model is een leuke meid, met een normaal figuur. Maar de modemannen moeten het zo nodig bijwerken en dan krijg je een heel ander resultaat.
Mooi om naar te kijken, maar verre van realistisch. Hoe lang je ook dieet, hoe je ook fitnest, zo slank zul je nooit worden. En die krullen, mooie teint, de grote ogen, het is allemaal fake! Wat het wel is? Een barbiepop van plastic, een product van de mode-industrie.
| Esther Williams overleed vorige week. Ze is 91 jaar geworden. Zwemmen houdt dus kennelijk fit. Ik heb nog nooit een film van haar gezien, maar ze was een ster van formaat en een tieneridool in de jaren 40. Ik herinner me oude albums met filmsterplaatjes, want mijn zus was een grote fan. En wat waren het schattige films, mierzoet en romantisch.Nu is er weer een hang naar vintage, dus de badpakjes die Esther droeg waren en zijn nog steeds populair. Daar kun je je nog altijd goed mee vertonen. |
 |
