Tag Archives: mode

ATC-ruil

Posted on by

Een hele tijd lang heb ik geen ATC’s meer gemaakt. De flow was er een beetje uit en nou ja, ik wilde wel weer eens wat anders om handen hebben.

Maar toen ik een bericht van Miekequilt las, begon het weer te kriebelen. Mieke is vaak in de weer met stoffen, dus bedacht ik dat het ook iets in die lijn zou moeten zijn.

Dit werd het uiteindelijk, een beetje een vervolg op mijn (nog steeds lopende) project van het ABC van de mode.

Zelf kreeg ik ook leuke kaartjes terug. Van Mieke zelf, Anneke, Bianca en Mia.

Alles samen in een leuke envelop en vergezeld van een kaart van Mieke’s hand.

Leuk om zo maar op een vrijdagmiddag zulke gezellige post te krijgen.

Allemaal hartelijk bedankt,

Mary Quant

Posted on by
Bron: Google foto’s

Er zijn veel modeontwerpers die een stempel drukten op de tijd. De losse robes van Poiret, Coco Chanel, die eenvoud tot chique maakte en dan natuurlijk Mary Quant. De modeontwerpster van de jaren 60 en 70.

Bron: Google foto’s

Ze maakte opwindende jurkjes, waarin je je heerlijk vrij kon voelen. De mode werd een beetje vrolijker, kleuriger. Op straat zag je steeds meer minirokken en hotpants. Mode waar de energie van af spatte en een jong publiek trok.

Ook ik vond die mode hardstikke leuk, maar in de ogen van mijn moeder vond het geen genade. Geen sprake van de straat opgaan in minirok. Die zoom moest absoluut een stuk lager. En hotpants…? Geen sprake van.

Nou ja, toen al was ik zeg maar …. eh mollig. Niet zo’n slanke spijker als Twiggy 😉 Mijn rokken werden wel korter, maar zo hip werd het nooit voor mij.

Vorige week overleed Mary Quant, 93 jaar oud. Opnieuw een tijdperk afgesloten.

Talent

Posted on by
Bron: Instagram/couture.to.the.max

Hij was vier jaar en vertelde zijn ouders dat hij kleermaker zou worden.

Hij wilde graag een paspop en iemand knutselde er een uit karton.

Zijn moeder gaf hem wat lappen. En daar was zijn eerste creatie.

Nu is hij bijna 7 jaar en inmiddels een beetje een beroemdheid.

Hij heeft al lang een echte paspop.

En elke dag zit hij achter zijn eigen naai- of lockmachine en creëert de een na de andere fabelachtige japon. Kijk maar eens hier.

Max ziet er uit als een ondeugende engeltje. Niks wereldvreemd, gewoon een jongetje met een uitzonderlijk talent.

Ik denk daar we daar nog wel heel veel over zullen horen.

Film

Posted on by

Een modern sprookje vond mijn schoondochter de film “Mrs. Harris goes to Paris” en dat is het ook wel.

Mrs. Harris werkt bij een Lord en Lady en ziet daar een jurk van Dior. Ze droomt ervan ook zo’n robe te kunnen kopen. Maar hoe moet ze dat van haar armzalige pensioentje en de weinige pennies van haar werkhuizen betalen.

Zou haar Eddy haar een teken geven? Helaas, Eddy blijkt te zijn omgekomen in de oorlog. Maar dan is het haar geluksdag en heeft ze ineens de kans van haar leven. Ze vertrekt naar Parijs. Natuurlijk wordt ze niet met open armen bij Dior ontvangen. Maar ze zet onverdroten door, overwint heel wat moeilijkheden en weet iedereen te vertederen. Want haar geld is toch evenveel waard als de cheque van een hooghartige Parisienne…!

Niet alles is wat ze geloven wil, maar uiteindelijk…..

Heerlijk ontspannende film met Engelse humor, Franse charme en mooie japonnen.

Creatief

Posted on by
Bron: https://www.instagram.com/p/CP-5pijCFql/

Al lange tijd volg ik het Instagram account van Edgar Artis Hij is modeontwerper en maakt tekeningen van vrouwen, die hij kleedtmet met van alles en nog wat…. bloemblaadjes, groente, potloodslijpsel, potloden… te veel om op te noemen.

De laatste weken gebruikt hij kleine paspopjes in plaats van tekeningen. En dat is te volgen op Instagram. En weer gebruikt hij allerlei ongewone materialen, zoals uienschillen, spinazie of notendoppen.

Ik hou van dat soort creatieve uitingen. Edgar maakt niet alleen dit soort dingen, maar ontwerpt en maakt ook tassen. Stoer en toch elegant.

Dat is het leuke van al die Instagram beelden. Je ziet zoveel voorbij komen.

Parijs

Posted on by

Nu het nog steeds niet mogelijk is om een kopje koffie of een glaasje wijn in een café te drinken, ga ik terug in de tijd. Ver terug zelfs, naar 1927. Och, toen was zelfs de rode kool waar ik uit zou komen nog niet gezaaid 😉

Maar het was wel een paar jaar na de grote Spaanse griepepidemie… En zie je daarvan nog wat van terug op dit filmpje? Nee, het is een en al drukte en vrolijkheid. Fraaie dames met mooie hoeden, charleston jurken, galante mannen en corpulente heren met hoge hoeden. Even dus maar terug in de tijd. Laten we hopen dat het nu ook weer vanzelf “normaler” wordt.

filmpje van YouTube: https://www.youtube.com/watch?v=9R3VxPz1aE0

Inspiratie

Posted on by

Inspiratie…. of juist het gebrek er aan. Te warm, te moe, te weinig zin… Nou ja, wat voor smoes dan ook, geen idee waar ik het vandaag over zal hebben.

Maar dan zijn er altijd nog de plaatjes. Want in de loop van de jaren heb ik er heel wat verzameld en op Pinterest gezet. Dus daarom vandaag een serie van mijn bord “Posters en Labels” met een selectie van tekeningen van de Franse tekenaar René Gruau. Zijn naam mag je misschien niet bekend voorkomen, maar we kennen allemaal nog wel de prachtige reclames van Dior.

Maar hij tekende en illustreerde ook voor anderen en niet alleen vrouwen. Hij heeft een onmiskenbaar eigen stijl, waardoor mannen en vrouwen er altijd op hun voordeligst op komen te staan 😉 En hier dan een kleine selectie van één van mijn Pinterest-borden.

Tasje…

Posted on by

Als de advertentie maar vaak genoeg voorbij komt, ga ik uiteindelijk voor de bijl. Want ik vond het een superleuk tasje. Lekker klein, leuke kleurtjes, aangename prijs. Maar… alleen via internet te koop. Via een site die de zaken uit China en omliggende landen betrekt. Dus aarzelde ik om dan uiteindelijk toch overstag te gaan.

Maar ik ben blij dat ik het heb gekocht, want er kan beslist veel in en is super handig. Vooral als je op reis bent. Dan mik ik het zo in de rugzak, heb alles bij me en ben ook meteen klaar om netjes op pad te gaan.

Principes zijn mooi, maar impulsaankopen blijken sterker te zijn 😉

Geen mannenwerk…

Posted on by

“Ik maakte kleren voor de nieuwe vrouw.
Ze kon in mijn kleren gemakkelijk bewegen en leven.
Vrouwen kleden is geen mannenwerk”

Deze uitspraak is van Coco Chanel en wat moeten we blij zijn, want ik moet er niet aan denken me kleden in een crinoline. Modeontwerpsters-213Zo’n breed geval, waar je niet in kunt zitten. Of zo’n korset te moeten dragen, met ingesnoerde taille door de wereld te moeten gaan. Nee, ik ben blij dat er ook heel veel vrouwen onze kleding ontwerpen.
Samen met schoondochter bezocht ik afgelopen week de tentoonstelling “Femmes fatales” in het Gemeentemuseum in Den Haag. Samen bekeken we de vele mooie, maar soms ook zeer vergezochte en (bijna) ondraagbare japonnen. Maar er was ook veel herkenbaars, zeer draagbare kleding te zien. Ontwerpen van Coco Chanel, Vivienne Westwood, Prada, Sheila de Vries, Iris van Herpen en vele anderen. Wie ook nog wil gaan kijken, moet zich haasten, want de tentoonstelling loopt nog tot en met 24 maart. Maar het is zeker de moeite waard!

Deze slideshow vereist JavaScript.

Lelijkerd!

Posted on by

jasDeze winter ben ik wel weer toe aan een nieuwe winterjas. Maar in dit exemplaar van de Britse modeontwerper Craig Green zul je me niet tegenkomen. Ik heb zelden zo’n ongelofelijke lelijkerd gezien. Ik heb sowieso al een hekel aan van die doorgestikte jassen. Ze zijn lekker warm, dat wel. Maar ik voel me er niet happy in. Dat heeft natuurlijk ook met mijn ietwat vollere figuur van doen. Ik zoek graag een winterjas die een beetje afkleedt. Nou deze dus in het geheel niet. Zelfs de sprietige mannequins lijken er opgeblazen Michelin-mannetjes in. Hopelijk wordt het niet echt mode.
Maar smaken verschillen, dus wie het wel iets vindt, laat zich er door mij niet van weerhouden hem te kopen 😉