Schoon

Nee, deze zwarte strepen en vlekken zijn geen graffiti, maar vormen een kunstwerk op de muur van de metro in Tokyo. Maar de kunst is niet de reden waarom ik deze foto plaats. Want kijk maar eens naar het hele plaatje: wat zie je? Niets geen rommel, geen papiertje, geen peuk, geen kauwgommetje. En dat in een stad waar miljoenen mensen per dag gebruik maken van dit station.

Zo schoon vinden we het hier niet. Schoon is ook het thema van deze week bij Stuureenfoto. Heb je ook een foto die past in dit thema, doe dan mee!

Ontmoeting

_

Geen idee wie ze is. Misschien zag ze me wel voor een ander aan.Maar zodra ze naast me neerploft in de metro, begint ze haar verhaal.

Dat ze zich verslapen had en vandaag net een afspraak in het ziekenhuis had. Ze was zo uit haar doen, dat ze een paar nieuwe schoenen had gekocht, als troost. “Nou ja, niet duur hoor, vijf Euro, das toch geen geld?” Ik vind het ook een koopje.

“Pfoee, wat is het warm hè?” Ze wrijft over haar glimmende gezicht en duwt een haarlok terug . “Woon je ook bij de metro?” “Ja, maar wel in een andere wijk.” “Ben je verkeerd ingestapt?” “Nee, ik ga naar de markt.” “Hè ja, gezellig naar de markt. Maar… nee, ik ga nu naar huis. Lekker kopje thee zetten, me schoenen uitdoen.

M’n kleindochter komt, die is ook zo gek met d’r mobieltje.” Ze wijst naar een jongen die al de hele rit met zijn telefoontje zit te spelen. “Ja, ja, die kinderen groeien er mee op…”

Dan zijn we bij de halte waar we er allebei uit moeten. “Nou dag, succes op de markt.” “Ja, en jij succes met de schoenen.” “Oh joh, ik was ze bijna vergeten. Goed dat je me er aan herinnert.” Dan loopt ze naar de lift, ik neem de roltrap…