Tag Archives: metro

Simpel ingewikkeld

Posted on by

Vorige week las ik dit artikel in de krant. Ja, je moet wel een heel erge fan van treinen en metro’s zijn, wil je aan zo’n uitdaging beginnen. Want het nogal een opgave om alle 285 metrostations van Tokio te bezoeken. Het zijn er 285 in totaal!

Ik gok dat er ook heel wat logistiek inzicht aan te pas kwam, want je wilt dan natuurlijk niet twee keer op hetzelfde stations uitkomen. Als je op de kaart kijkt, duizelt het je meteen.

Maar gek genoeg, vonden wij het reizen in Tokio en andere steden een eitje. Met een engelstalig metroplan en een beetje puzzelen kwamen we vrijwel altijd goed uit. De bewegwijzering was prima en duidelijk, alle lijnen hadden een eigen kleur en de stations hadden naast de naam ook opeenvolgende nummers. Dus van station 8 naar station 12 of omgekeerd.

Shona Noguchi had natuurlijk geen tijd om even rond te kijken op zo’n station. Eigenlijk wel jammer, want er is altijd heel veel te zien. Er zijn grote en kleine winkels, er staan diverse automaten en je kunt je er vaak wegen of schoenen laten poetsen. Wij vonden het sowieso altijd heel interessant om alle indrukken op ons te laten inwerken.

Maar het ging deze man om in de snelste tijd alle stations aan te doen. Ik denk dat hij over een poosje wel weer eens rustiger van A naar B zal gaan.

Strand

Posted on by

Sinds kort wonen we tussen twee stranden. En toch zijn we niet verhuisd… Ra ra, hoe zit dat?

Aan de ene kant, bij het beginpunt van de Metro in Nesselanden, ligt het strand van de Zevenhuizerplas. Aan de andere kant ligt Hoek van Holland en is het eindpunt van diezelfde metrolijn, vrijwel op het strand.

Dus kunnen wij zowat van huis uit in één ruk van strand naar strand. Zeg maar, badpak en slippers aan, tas met broodjes en limonade mee en gaan…!!!

Nou ja, wij stappen op de metro in Ommoord en dan is het altijd nog bijna een uur rijden. Dus helemaal klopt het niet. Maar het is heerlijk. En dat vonden wij niet alleen, maar afgelopen zondag trokken duizenden mensen naar de Hoek. We hadden er tenslotte ook lang op moeten wachten.

Hoe het was? Nou, gewoon heerlijk. De zon scheen, het strand was goudgeel, de golven rolden rustig en de wind was zeer bescheiden. De ouderwetse houten plankieren waren verwisseld voor stevige betonnen platen, die over kilometers langs het strand lagen. En dus konden deze Rotterdamse 60-plussers genieten van een lekkere strandwandeling.

En voordat we weer de metro in gingen, even uitblazen op een terrasje met een hapje en drankje.
Zeker voor herhaling vatbaar!

Ergernis

Posted on by

Vorige week reden we met de metro terug naar huis. En toen fotografeerde ik dit.

Een jong stel, duidelijk op weg naar de trein of het vliegveld. Rugzakken, koffertje.

Ze zaten recht tegenover ons, zij met haar voeten op de plaats naast haar, hij op de andere plaats, rugzak naast hem en ook bij lekker met de schoenen op de bank.

Vier plaatsen namen ze in beslag, maar dat merkten ze niet want ze hadden het te druk met hun schermpje.

Er was gelukkig plek zat, anders had ik ze wel gevraagd op te schuiven.

Maar het is en blijft toch een beetje onbehouwen…

Snel gezien…!

Posted on by

Wij hadden zaterdagmorgen al lang ontbeten, maar misschien was de snelle hap van deze meneer wel zijn ontbijt. Of lunch, ik weet het niet. Wel hapte hij met smaak en een beetje hongerig in een flink brood, waar van alles uit piepte. En dat hadden de meeuwen snel in de gaten.

Met veel gekrijs zette een grote meeuw zich op een lantaarnpaal en waarschuwde zijn vrienden. Hier komt zo meteen wat aan….! Ze waren hondsbrutaal, maar toch ook een beetje angstig voor ons en de andere wachtenden. Maar daar hadden ze ook een trucje voor. Met een luide kreet ontdeed één van de dieren zich van het hoognodige, precies op Leo’s schouder. Ja, toen wilden we wel schuilen voor zo veel viezigheid. En kregen de meeuwen de kans om de kruimels van het maal op te pikken.

En ze hadden het goed bekeken. De metro kwam eraan. De man liet zijn laatste hap in de prullenbak vallen. Straks , als het perron leeg was, zouden ze toeslaan. Maar toen waren wij al weer verder gereden.

Wandelen

Posted on by

Nou nee, eigenlijk niet wandelen. Want vorige week donderdag gingen de Ganzenpas dames wel weg, maar niet te voet. Ze namen de nieuwe metrolijn (of heet dat tegenwoordig Randstadrail?) naar Hoek van Holland. Het eindpunt is nu nog het oude treinstation, maar wordt -als alles goed loopt- volgend jaar doorgetrokken tot het strand. Dan rol je zo het strand op.

Maar we gingen met z’n allen lunchen en dus waren de meeste wandel-schoenen thuis gebleven en vervangen door wat chiquere exemplaren, die wel mooi zijn maar niet lekker lopen over langere afstanden. Het was jammer dat drie dames wegens omstandigheden niet mee konden, maar we hopen dat die er ook binnenkort weer bij kunnen zijn.

En hier zitten we dan aan tafel in De Torpedoloods. De lunch smaakte heerlijk en na afloop gingen we weer met de metro terug naar Rotterdam-Ommoord. Natuurlijk werden er ook plannen gemaakt voor volgend jaar. Want in de zomer, met lekker zonnig weer, is dit natuurlijk ook een hele mooie bestemming en dan zullen we zeker een flink eind lopen.

Nu vieren we eerst Kerst, maar op 2 januari 2020 om half elf verzamelen we weer bij de Gulle Gans en starten met frisse moed aan onze wekelijkse wandeling 😉

Trammuseum

Posted on by

Aanstaande zaterdag is er weer een open dag in het Trammuseum van de Stichting RoMeO inRottrerdam. Het museum draait volledig op vrijwilligers en is niet elke dag geopend. Wie er een kijkje wil nemen, zou dat dus komende zaterdag kunnen doen. Wij brachten al eerder een bezoekje en dat is altijd leuk. Zoveel oude trams en bussen staan er en ze zijn bijna allemaal ook van binnen te bezichtigen.

Ook staat er een van de eerste metrostellen. Keurig opgeknapt en in oude luister hersteld. Nou ja, wat schrijf ik, oude luister. Als je zo’n wagon van binnen bekijkt, dan blijkt dat de reis vroeger stukken simpeler was. Nauwelijks luxe, harde stoelen en banken. En nog maar weinig technische snufjes.

Vroeger ging ik met de tram naar de middelbare school. En toen ik dan laatst in zo’n oude tram stapte, wist ik het meteen weer. De banken, met handgrepen aan het gangpad, de mechanische bel en het bordje “de aandacht van het personeel niet afleiden”.

De bus was ook soberder dan nu. Al zag ik wel dat de vloer toen gewoon egaal was en dat ik nu opstapje op- en af moet in de bus. Het slingeren is nog steeds hetzelfde vrees ik 😉

Stil

Posted on by

Dit is een ongewoon gezicht. Station Beurs, het drukste station van de Rotterdamse metro, maar nu bijna verlaten. Slechts één vrouw checkt haar mobiel. Och, het was al laat in de avond en niemand wilde nog de stad in. Er waren wel mensen die naar huis wilden en binnen no-time was het dan ook weer druk hier. Maar heel even leek het bijna uitgestorven…
stilte

Ranzig

Posted on by

Dat het in studentenkamers soms een geweldige rotzooi is, weet ik uit ervaring. Als wij op (aangekondigd) bezoek kwamen, was de ergste rotzooi weggemoffeld. Maar dan nog kon zo’n kamer niet voldoen aan het predikaat “schoon”. En wat te denken van een studentenflat, waar 24 studenten op één etage woonden en de keuken deelden. Daar wil je niet gezien worden en als moeder spoken er de akeligste ziektes door je hoofd. Maar ja, onze kinderen zijn, ondanks al die ronddansende bacteriën en bacillen, toch opgegroeid tot nette mannen.

Zal de  nu lopende verkiezing tot “ransbal” uiteindelijk leiden tot een wat hygiënischer houding van de studenten. Ik ben benieuwd…

ransbal

Bewaren

Turijn

Posted on by

Vrienden hadden het al gezegd, Turijn is een heel leuke stad. En ze hadden er geen woord van gelogen. Een heerlijk relaxte stad, niet te groot, met mooie pleinen, leuke straatjes, winkels waar je je suf zou kunnen shoppen en onnoemelijk veel restaurantjes waar je heerlijk kunt eten. Het was heerlijk weer, niet te warm. En mocht het een keer regenen. dan kun je toch nog fijn wandelen onder de vele arcades.

Turijn-1 We logeerden in een hotel bij station Porta Nuova met de metro, bus en tram op loopafstand. Meteen een meerdagenkaart gekocht, zodat we gemakkelijk op het openbaar vervoer konden stappen. Prima geregeld dus!
Die metro heeft maar één lijn, maar die is onbemand. Met een beetje geluk kun je helemaal vooraan in het eerste rijtuig zitten en waan je je eventjes bestuurder. Eigenlijk zijn die plaatsen bestemd voor kinderen, maar och, als volwassene wil je ook nog wel eens kind zijn, toch?  Turijn-2

 

Bewaren

Ruimte

Posted on by

Deze kop konden we een tijdje geleden lezen in de krant. En ja, het kan behoorlijk irritant zijn, zo’n meneer (meestal toch) die breeduit zit en jou geen plek meer laat. Of doodgemoedereerd zelfs twee plaatsen inneemt, vaak ook nog met een flinke tas of rugzak naast hem.Toch is het niet alleen in New York of Rotterdam een probleem. Zelfs in de metro van Tokio schijnt men er last van te hebben. En dat terwijl de meeste tengere Japanners keurig netjes hun bagage op schoot houden en proberen zich zo smal mogelijk te maken. Die borden zullen dus wel een reden hebben. Of houden ze zich nu aan deze regels, sinds de borden er hangen?