Tag Archives: medicijnen

Tekort

Posted on by

Ben ik erg wantrouwig wanneer ik denk dat allerlei tekorten opzettelijk veroorzaakt worden danwel in stand worden gehouden?

We worden steeds ouder en daardoor worden ook meer mensen een beetje krakkemikkig of hebben aan ouderdom gerelateerde kwalen, zoals glaucoom.

Bron: internet

Dat werd een tijd geleden bij Leo geconstateerd en hij is daarvoor onder behandeling in het Oogziekenhuis.

Eerst kreeg hij een laserbehandeling, maar die was maar kort effectief. Een paar maanden geleden moest hij aan de oogdruppels. Met het recept voor ongeveer een jaar naar de apotheek.

Helaas, die druppels waren er niet. Ook niet na een paar dagen te leveren. Hij kreeg druppels van een ander fabrikaat, die gelijkwaardig waren. Tot zover prima geregeld.

Maar de 4 flesjes waren nu bijna op. Bij controle bleek dat de oogdruk behoorlijk was gedaald, zoals ook de bedoeling was. Dus graag weer 4 flesjes, zodat we de volgende weken vooruit konden.

Jammer, maar er is een tekort aan deze druppels. Een tekort, terwijl er steeds meer mensen met glaucoom in Nederland zijn…? Er net een hele week speciale aandacht voor de kwaal was en iedereen boven de 45 (!!) regelmatig gecontroleerd zou moeten worden.

Glaucoom voel je niet, maar wanneer het niet behandeld wordt, kan het leiden tot blindheid.

En vertel me nou niet dat het niet mogelijk is voldoende oogdruppels te produceren. Tenslotte was er kort geleden uit het niks binnen een jaar een vaccin voor vrijwel de hele wereldbevolking. Als dat wel kan…. !

Zoet en rustig

Posted on by

Ik denk dat men in vroegere eeuwen helemaal niet zo gediend was van kinderen die druk en speels waren. Kinderen moesten toen gewoon gehoorzaam en vooral stil zijn.

Maar ja, kinderen huilen wel eens. Baby’s vooral als ze tandjes krijgen of last van winderigheid hebben. En ze kunnen het niet zeggen. Dus grepen moeders van toen naar een drankje.

Zeer bekend was Mrs. Winslow’s Soothing Syrup. En rustig en stil werden de kinderen!!
Ja, natuurlijk met 45% alcohol en een druppel opium krijg je dat wel voor elkaar.

Arme kindertjes, die volkomen suf in hun bedjes gelegen hebben.

Overbodig

Posted on by

Vorige week ging ik mijn medicijnen ophalen. Jammer genoeg is het altijd een flinke zak voor de komende drie maanden. Maar deze keer was het wel een heel groot pak.

Ik kreeg namelijk niet alles in grootverpakking mee, maar telkens voor 30 dagen in aparte doosjes. Met in elk doosje ook nog eens de uitgebreide bijsluiter met de mogelijke bijwerkingen. Tel er bij op dat van sommige tabletten er alleen maar een halve dosering is en ik dus twee tabletten in plaats van één moet slikken. Dat worden dan dus 60 tabletten voor één maand.

Bron: Google foto’s

Alles bij elkaar een hele zooi. En daar erger ik me dan aan. Want al dat papier kan meteen in de kliko. Na een aantal jaren weet ik wel welke bijwerkingen er zijn. Eén vel per medicijn zou dus al ruim voldoende zijn.

En zo rommelen we allemaal maar een beetje aan. De ene instantie verbiedt de plastic rietjes, de ballonnen en de plastic zakjes, terwijl de andere instantie lustig rond strooit met papier en verpakkingen.

Niet dat het helpt als ik hier klaag. En protesteren bij de apotheek helpt ook niet. Maar ik moest het gewoon even kwijt. Grrr….!!

Rustig aan!

Posted on by

Vroeger, als mijn moeder een beetje nerveus was, nam ze wel eens een paar druppeltjes Valeriaan. Of dat nou echt hielp, kan ik me niet meer herinneren. Wel dat ik het vond stinken en het nogal bitter smaakte. Nou ja, ik had geen last van zenuwen, dus gebruikte ik die druppeltjes ook niet.

Ook nu ben ik nog niet zo’n nerveus type.

Maar als ik me toch een beetje gestrest voel, wil een wandelingetje nog wel eens helpen om tot rust te komen.

En als er dan wilde Valeriaan staat te bloeien, dan wordt die wandeling helemaal rustgevend 😉

Nummer

Posted on by

Onze apotheek heeft iets nieuws. Al langer hebben ze mijn e-mail adres en wanneer er een nieuwe voorraad medicijnen is, krijg ik daarvan bericht. Dat is wel keurig. Zo vergeet ik die medicijnen niet op te halen en sta ik ook niet voor niks aan de balie.

Maar het laatste bericht bevatte naast de tekst ook een codenummer. Bij het ophalen kon ik dat gebruiken. Nou ja, ik had het gelezen en dat was dat. Maar wat blijkt? Aan de automaat (!) waar je je volgnummer moet krijgen, moet je dat codenummer ook in tikken. En dat was ik natuurlijk helemaal glad vergeten.

Ik moest dus wachten en kreeg mijn medicijnen tenslotte wel. Maar ik vind het maar niks. We worden steeds meer gedegradeerd tot een nummer. En zo langzamerhand zit menig hoofd vol van de PIN- en andere codes. En wat heeft het uiteindelijk voor nut?

Posted on by

"Keep Marlika walking"

Klik op de banner rechts of op deze link:
KEEP MARLIKA WALKING
en maak het mogelijk dat
Marlika weer verder kan!

KEEP MARLIKA WALKING

Posted on by

MarlikaAl een paar weken geleden vertelde ik hier het verhaal van mijn buurvrouw.
Marlika (30, sinds 2 jaar getrouwd met Maurice en moeder van de 7 maanden oude Manouk) heeft te horen gekregen dat ze een agressieve vorm van MS heeft en binnen korte tijd in een rolstoel terecht zal komen. Na de eerste schrik heeft zij, met man en veel vrienden besloten om het gevecht tegen die nare ziekte aan te gaan.
Hier in Nederland worden uitsluitend medicijnen voorgeschreven, die de voortgang van de ziekte enigszins remmen. Maar wat heb je aan remmen, als je nog zo jong bent? Ze wil vooruit, haar kind zien opgroeien, er mee wandelen, stoeien, goed voor kunnen zorgen. Kortom zij wil LEVEN als een gewoon mens.
Daarom gaat ze binnenkort naar Moskou voor een aHSCT-behandeling. Hier in Nederland wordt een dergelijke behandeling niet gegeven.
Voor de behandeling in Moskou moet Eur. 80.000,– op tafel gelegd worden . De ziektekostenverzekering vergoedt hiervoor geen cent!
Daarom werd vandaag (23 maart 2019) het startsein gegeven voor de crowdfunding-actie KEEP MARLIKA WALKING .

Buren, vrienden, kennissen, de sportclub en natuurlijk ook wij helpen mee.

Mag Marlika ook op jullie hulp rekenen?
Hier staan de gegevens die nodig zijn om geld over te maken
En bedenk, vele kwartjes maken een Euro.

Privacy

Posted on by

privacyOp 11 juli blogde ik over de nieuwe regels bij het ophalen van recepten. Ik was toen al benieuwd hoe dit in de praktijk zou gaan. Ik vreesde dat het allemaal wel niet zo’n vaart zou lopen en ja hoor, niks aan de hand…
Vorige week waren mijn medicijnen op. Dus toog ik naar de apotheek. Het aardige meisje tegenover mij kende ik niet. Zij kon onmogelijk weten dat ik mevrouw H. zelf ben. Zo bekend als de bonte hond ben ik nou ook weer niet. Ik vroeg expres om de medicijnen van mevrouw H., niet om mijn medicijnen. Het meisje vroeg om de geboortedatum, die ik natuurlijk meteen gaf. En hup, daar viste ze mijn 3-maandelijkse voorraad pillen al op. Alstublieft mevrouw, prettige dag en tot ziens.  Identificeren…? Welnee….!
Nou kan ik me niet voorstellen dat iemand mijn medicijnen zou willen slikken. Maar stel dat je een flinke voorraad opiaten krijgt, dan is het andere koek. In dat opzicht begrijp ik die privacy regel wel. Maar dan moeten dus alle mensen gecontroleerd worden en aantonen wie ze zijn, met een geldig identiteitsbewijs. Nu is het gewoon een wassen neus!

Privacy

Posted on by

privacyDe ons opgedrongen privacy-regels beginnen nu al absurde vormen aan te nemen.
Ik hoorde het laatst ook al bij de apotheek “nee mevrouw, dan moet u een verklaring hebben dat u het voor meneer mag ophalen”. De mevrouw sputterde en vertelde dat ze al jaren lang de medicijnen voor buren ophaalde. Maar nee, ze moest en zou….
Ik dacht “nou ja, voor buren of vrienden…. daar kan ik me iets bij voorstellen”. Maar intussen weet ik dat ook mijn eigen Leo mijn medicijnen niet meer mag ophalen, of ik die voor Leo. Tenzij er een verklaring ligt, je met een identiteitsbewijs kunt aantonen dat je echt je eigen ik bent, dan……
Nou ja, dat is toch een beetje al te ver doorgedraaid! Hoe zal dat gaan in noodsituaties? Dat je goed controleert en dat er geen medicijnen zo maar meegegeven mogen worden, oké. Maar dit slaat voor mij alles.
Nou, maar eens kijken hoe dat in de praktijk gaat werken. Het zou me niet verwonderen als zoiets niet werkbaar blijkt en dus vanzelf verdwijnt.

Troosteloos

Posted on by

Och, echt voor je plezier ga je meestal niet naar de apotheek. De meeste medicijnen slik je omdat het moet, maar niet voor je plezier.
troosteloosMaar dan hoeft zo’n apotheek er toch nog niet zo troosteloos uit te zien. Zonder enige sjeu of opschik. Alleen de aanblik zou me depressief maken. Ik ben misschien een beetje nostalgisch typetje, maar kan verlangen naar zo’n mooie uitstalling van grote glazen bruine potten, met Latijnse namen er op. Naar de geur van tijmsiroop en pepermunt. Die hedendaagse medicijnen worden daardoor echt niet lekkerder, maar het oog wil toch ook wat.
Gelukkig is dit niet mijn apotheek. Die is wel iets moderner en klantvriendelijker van aanzien. Maar helaas toch ook niet meer echt gezellig. Nou ja, ik hoef er ook niet elke dag heen…