Voetstuk

Bron: Google / Wikipedia

Hoe hoger iemand op de maatschappelijke ladder klimt, hoe dieper hij kan vallen.

Ik ben nooit zo’n fan geweest van DWDD, heb weer wel met plezier naar Chansons! gekeken.

Alle loftuitingen over Matthijs van Nieuwkerk vond ik bij tijd en wijle nogal overtrokken. Hij kan goed presenteren en jarenlang zo’n programma dagelijks op de buis brengen, is absoluut een prestatie.

Maar nu vallen allerlei mensen over hem heen, vertellen ze hun ervaringen van jaren her. De afgod is van zijn voetstuk gevallen.

Werd hij eerst jarenlang bewierookt en met goud en glitter omhangen, geprezen alsof nooit meer iemand zijn status in medialand zou kunnen weerstreven, nu ineens is hij geduikeld en wordt hij becommentarieerd door “vrienden” die men zijn ergste vijand niet toe zou wensen.

Tja, als u niet wilt wat u geschiedt, doe dat dan ook maar bij een ander niet….

Boek

De Kerstman bracht me boeken, met heel veel inspiratie en veel leesplezier. Dit boek lag onder andere onder onze kerstboom.

Een boek over het Franse chanson, hoe heerlijk. Natuurlijk had ik de uitzendingen van Matthijs en Rob gezien. Al vond ik het tempo waarin de chansons de revue passeerden wel een beetje erg snel zo nu en dan.

Maar er zaten ook chansonniers bij die ik helemaal niet kende. En achtergrond informatie, zelfs soms wel een beetje roddel, maakt zo’n programma wel lekker smeuig.

En nou kan ik alles nog eens op mijn gemak teruglezen, speuren op YouTube naar weer andere filmpjes om mijn muzikale maandagen mee te versieren. En oude bekenden nog eens opnieuw draaien, te zoeken op Spotify of in onze platenkast.

Kortom, een boek om nog heel vaak in te zien, door te bladeren en van te genieten. En ook dit jaar ga ik weer kijken naar “Chansons”, want dat krijgt een tweede ronde weet ik inmiddels.

Boek

Met veel plezier las ik dit boekje, met de verzamelde columns van Matthijs van Nieuwkerk over zijn bewondering voor Charles Aznavour. Voor hem is het de beste zanger die ooit geleefd heeft.
Ook ik ben helemaal weg van deze chansonnier, die zelfs nu, op 94 jarige leeftijd, nog zeer regelmatig optreedt. Ik dacht wel alle chansons van Aznavour te kennen, maar meteen al op de eerste bladzijde stuitte ik op een voor mij onbekend lied. Maar YouTube biedt uitkomst en inmiddels kan ik het al (bijna) meezingen.
Sommige stukjes zijn overigens wel een beetje er met de haren bij gesleept en dat schrijnt soms. Maar al met al is het een aardig boekje om zo nu en dan ter hand te nemen, bij voorkeur met een CD van Aznavour op de achter-grond. Maar dat spreekt natuurlijk vanzelf… 😉

Boek

Waren we vrijdag op het Boekenfestijn, kochten we niks. Jammer, want we vonden het altijd heerlijk hier een tijd rond te struinen. Leo naar de boeken en ik naar het hobbygedeelte. Het leverde meestal wel wat op, nu dus niks.
Maar zaterdag liepen we even De Slegte in, die sinds een tijd weer terug is in Rotterdam. Iets minder groot, maar steeds aantrekkelijker. En meteen bij binnenkomst viel Leo’s oog en het mijne op dit boekje. Geschreven door Matthijs van Nieuwkerk, die werkelijk idolaat van Aznavour is. En de dag begint en eindigt met een chanson van Charles. Zo’n fervente fan ben ik niet, maar hij kan me nog steeds zeer boeien en ik heb dan ook heel wat van zijn LP’s en CD’s. Toch kende ik niet alles waar Matthijs over schrijft. Geen probleem, Spotify en YouTube helpen je dan ook op weg.

En dit heb ik dus al weer een aantal keren beluisterd. Gewoonweg heerlijk!