CO2

Het CO2 verbruik moet omlaag, wordt gezegd. Hoe? Dat is geloof ik nogal lastig, want wijzelf ademen allemaal een flinke hoeveelheid CO2 uit, planten en dieren ook. En ademen willen we nog wel even blijven doen, nietwaar?

Fabrieken en boeren produceren een heleboel CO2 en ook het verkeer doet een flinke duit in het zakje.

Hoe kunnen we die CO2-uitstoot verminderen? Door minder te produceren en ook minder te consumeren. Dus moeten we veel meer hergebruiken. Je oude spullen niet bij het afval neerzetten, maar verkopen. Dat zou nog eens zoden aan de dijk zetten. Althans, dat is wat hier gesuggereerd wordt.

Maar als die meneer die dit verkoopt, meteen weer naar de winkel rent om een nieuwe, moderner, grotere bank met tafel te kopen……? Dan zijn we naar mijn mening toch nog verder van huis?

Ik wil niet alle maatregelen of suggesties in twijfel trekken, maar zouden we niet gewoon -net als vroeger- veel en veel langer met onze spullen kunnen doen?

Onbegrijpelijk

Moeilijke besluiten zijn soms onvermijdelijk. Maar als je ze dan moet nemen, laten het dan toch vooral logische besluiten zijn.

Want wie kan me nou de logica uitleggen van het kabinetsbesluit om de musea, dierentuinen en arboretums te sluiten? Dat zijn toch bij uitstek plekken waar het publiek niet al te talrijk zal zijn. In dierentuinen en zo loop je meestal in de open lucht, dus dan is het helemaal van de zotte dat je daar niet heen mag.

Is het dan bij het tuincentrum, de IKEA of de bouwmarkt beter? Veiliger…? Ik kan het me nauwelijks voorstellen.

Maar goed, het is zo en voorlopig moeten we er mee leren omgaan. Zelf hebben Leo en ik al lang niet meer gewinkeld. We halen hooguit in sneltrein tempo de nodige boodschappen.

Ons zal je dan morgen ook niet op “Black Friday” vinden. Wij blijven wel lekker thuis of, als het goed weer is, lopen ons rondje in de buurt. Met veel frisse lucht en weinig andere mensen.

Veiligheid

Wie mijn blog gisteren las, zal wel begrepen hebben dat ik de maatregelen die nu getroffen worden met was scepsis bekijk. We zitten midden in een idiote periode, want dit hebben we nog nooit meegemaakt.

Zie ik de realiteit dan niet onder ogen? Ja zeker, dat doe ik wel. Alleen denk ik dat we ons lot nooit kunnen ontlopen. Wat dat lot voor ons in petto heeft, zullen we pas te zijner tijd ervaren.

Trek ik me dan helemaal niks aan van alle commotie? Jawel, ik ga niet persé naar grote bijeenkomsten. Maar als het nodig is, ga ik nog wel met het openbaar vervoer, haal ik mijn boodschappen bij de supermarkt en sta daar in de rij voor de kassa. Net als alle anderen. Handen schudden doe ik niet zo veel, knuffelen met mijn eigen kinderen, ja, dat wel hoor!

En natuurlijk kan het geen kwaad wat meer op hygiëne te letten. Handen wassen, handdoeken wisselen, vaatdoekjes regelmatig verschonen. Maar verder…? Nee, we leven net zo als we altijd deden. Eten voldoende verse groeten, fruit. En we gaan op tijd naar bed. Want wat kan een mens nog meer doen? Ik zou het niet weten…..!