Kruisen

Rijdend over smalle binnenweggetjes kom je Limburg regelmatig kapelletjes en kruisbeelden tegen. Ze stammen waarschijnlijk uit een ver verleden, gezien de stijl. Toch staan er ook regelmatig verse bloemen bij.

Staat er zo’n kruis of kapelletjes bij een kruispunt, lijkt het me om de mensen die er rijden te beschermen.

Maar soms vraag ik me af waarom ze zomaar ergens langs de weg geplaatst werden. Uit vroomheid, om iemand te eren of te blijven herinneren. Als boetedoening voor een misstap?

Het maakt me eigenlijk niet uit. Ik vind het wel lief.

Vakantieherinnering

Wanneer wij onderweg zijn, ontdek ik vaak allerlei dingen om te fotograferen. Voor mezelf, voor mijn blog of voor mede-bloggers, die speciale interessses hebben.

Dit trafo-huisje fotografeerde ik met de bedoeling het te sturen aan Sjoerd van BVision.nl.

Maar dit huisje staat in Eijs en dat is maar een paar kilometer van Sjoerds woonplaats en ik had zo’n vermoeden dat hij het huisje al gezien en omschreven had. En dat klopte.

Want al in 2014 zat Sjoerd, net als wij in 2022, aan de overkant ‘Bie de Tantes”.

Ik weet niet wat Sjoerd daar at of dronk, maar wij genoten er van een heerlijke boterham met Limburgse Brie, vergezeld van een lekker wijntje.

Het had dus geen zin om mijn foto te e-mailen. Maar dat huisje vond ik wel erg leuk.

Mooi metselwerk, een fraaie tegel van een bij. Jammer dat het groen er om heen ietwat verwaarloosd was.

Steekje

Wie in Limburg is, moet natuurlijk een keer koffie met vlaai eten. Och, er zijn ergere plichten, zou ik zeggen 😄

Maar dan moeten er geen wespen zijn. Want meteen nadat er zo’n heerlijke kersenvlaai op tafel was gezet, zoemde het van de wespen.

Leo begon al wat te wapperen met zijn handen, waarop ik zei dat je het best “gewoon rustig moest blijven”. Maar net toen ik een hapje wilde nemen, voelde ik een steek in mijn arm. En een wespensteek doet gemeen pijn.

Gelukkig zat er een drogist naast de bakkerij, dus kon ik meteen iets tegen de pijn kopen.

Maar de vlaai was heerlijk. Ondanks de steek heb ik gesmuld.

Vrijgezellen

VrijgezellenGelukkig hoefden we hier niet doorheen, alleen maar langs. Want ik vroeg me af of het wel mocht… Leo en ik zijn tenslotte al lang getrouwd, onze vrijgezellenstaat ligt al ver achter ons. Maar waarom zouden hier alleen vrijgezellen door heen hebben gelopen?
Nou ja, zo te zien is het al een heel oud bordje en zou ik moeten uitzoeken waarom het hier zo heet. Zo diep zal ik maar niet graven in de geschiedenis van Slenaken, waar ik dit bordje fotografeerde.