Wordt het een warme of koude winter….? Wie zal het zeggen. Tot nu toe viel het nog wel mee, maar ja, de echte kou moet nog komen.
Bijna iedereen zet de thermostaat een tikkie lager. Ook bij Jans op kantoor….
Is dat dan al vanwege de energiekosten?
Nee joh, mevrouw de leidinggevende is in de overgang. Vandaar…..
Ach ja, elk nadeel heb se voordeel 😉 😉 😉
Vaste prik in de week- en maandbladen is elk jaar in januari de jaarhoroscoop. En al geloof ik er niet in, ik lees het wel. Want je weet natuurlijk nooit…
Er zal best wel wat van uitkomen, maar nog meer niet doorgaan. Want werken, ach nee, daar begin ik niet meer aan. En dat er aan geld geen gebrek is….? Het hangt er maar van af, al ben ik dik tevreden met wat we hebben.
Trouwens, de horoscoop van Libelle en Margriet verschilden al op diverse punten. Dus wat of wie moet ik geloven?
Slechts één keer kwam uit wat voorspeld was. In 1971 las ik aan het begin van het jaar in een Frans blad dat ik dat jaar de ware zou ontmoeten. In november schoot me die voorspelling te binnen.. Maar van de ware was nog steeds geen sprake. Tot de 4e december en ik Leo ontmoette. En dat ik, net als voorspeld, met bij zijn ouders oud-en-nieuw zou vieren, was beslist frappant. Maar voor de rest…
We wachten dus nu ook maar weer gewoon af wat de toekomst in petto heeft…
Naar aanleiding van de 80e verjaardag die Prinses Beatrix vandaag zal vieren, zette Libelle een artikel op Facebook. Niks bijzonders zou je zeggen…. Ja, dat is wel zo, maar ik vond dit toch wel heel erg (en overdreven) deftig:
Daarnaast doet ze aan beeldhouden en zal …..
Want al ben je dan koningin geweest en stroomt er blauw bloed door je aderen, beeldhouwen blijft gewoon beeldhouwen, nietwaar?
😉 😉
Ik reageerde op een Facebook-bericht van MilieuCentraal. Ze vroegen welke peulvruchten er bij ons favoriet waren. Nou eten wij al heel lang weinig vlees en vaak dagen achter elkaar vegetarisch. Dan kun je niet om peulvruchten heen en dat is ook helemaal geen probleem. Ik maak ze vaak klaar. En dit is dan een heel lekker en makkelijk gerecht met capucijners.
Spaanse capucijners
voor 4 personen:
2 blikken/potten kapucijners*)
2 eetl. olie
2 eetl. boter of margarine
2 sneetjes oudbakken brood
2 uien
1 blik tomaten op sap of ca. 400 gr. verse tomaten, in stukjes gesneden
1 of 2 teentjes knoflook
2 hardgekookte eieren
zout en peper naar smaak
eventueel wat cayennepeper
Open de blikken capucijners en giet het vocht er zoveel mogelijk af.
Besmeer de boterhammen dun met boter en bak ze aan beide zijden bruin.
Het brood daarna bestrijken met een doorgesneden teentje knoflook en in kleine blokjes snijden.
Doe de olie in de zelfde pan en bak de in ringen gesneden uien lichtbruin, daarna de (blik)tomaten toevoegen en even laten pruttelen totdat het meeste vocht verdwenen is.
De uitgelekte kapucijners toevoegen en goed mee warmen.
Kruiden met peper, zout en eventueel wat cayennepeper.
Ondertussen de eieren pellen, fijn snijden en vermengen met de blokjes brood en pers er het 2e teentje knoflook boven. Meng dit dan door de kapucijners en dien meteen op.
*) Niet iedereen is dol op kapucijners. Probeer dan de veldertjes van Hak, die zijn iets zachter van structuur.
EET SMAKELIJK!
Dit recept is al een aantal decennia oud. Het dateert uit het “Eten onder een tientje” kookboek van Libelle. Dat kreeg ik in een tijd dat we moesten letten op de centjes en waarin 365 vierpersoons menu’s stonden voor minder dan 10 gulden per dag. Niet alles vonden we een blijvertje, maar dit recept was echt favoriet!
 bron: Libelle |
Vroeger droeg ik schoenen met hakken, een tijd lang zelfs heel hoge hakken. Omdat ik dat mooi vond. Ik kan me eigenlijk niet herinneren of ze erg lekker liepen, maar dat zal wel niet. Stevige stappers lopen gewoon veel fijner.
De laatste jaren draag ik eigenlijk meestal veterschoenen. Soms echte wandelschoenen, soms wat minder uitgesproken maar nog altijd niet het fijnere werk 😉 En daar hoorde, naar mijn mening, geen jurkjes bij. Voor geen goud zou ik zo’n combi gemaakt hebben. Maar de laatste tijd begin ik dat toch anders te zien. Ik let nu wat meer op wat er zoal gedragen wordt en dan zie je dat het helemaal niet meer uitmaakt wat je combineert. Dus kanten jurkjes met dikgezoolde herenschoenen, sneakers onder een nette jurk of een leuk plooirokje en schattige blouse. Het kan allemaal. Geen reden meer om nu nog steeds geen jurkjes te dragen. |
bron: http://madeleine.datastress.com/ |
Laten we de week beginnen met een spreuk. Grappige gezegden om te (glim)lachen of wijze woorden om te overdenken. Elke maandag vind je er hier een.
Daarom heb je twee oren: Anne-Wil, Libelle |
Vorige week deed ik een workshop bij Janny van der Vliet. Ik had haar creaties al gezien in Libelle en toen de workshop werd aangekondigd heb ik me onmiddellijk opgegeven. Want zelf natuurgetrouwe rozen maken, dat leek me wel wat.
En ik werd niet teleurgesteld. Rond de 20 dames schoven aan de tafels, waar op voor iedereen een placemat lag met daarop een satéprikker, een stukje elektriciteitsdraad, een schaartje en een mini potje lijm. Verder stond er op elke tafel een mand met rolletjes crêpepapier in verschillende zachte kleuren. Janny verklapte dat ze het crêpepapier uitspoelt tot de gewenste kleur is verkregen. Het droogt dan niet egaal op, maar juist de kleurnuances maken de bloemen zo levensecht.
En toen gingen we aan de slag. Nee, ik ga hier niet uitleggen hoe je tot het mooie eindresultaat komt. Dan zou ik onder Janny’s duiven schieten. Maar het is niet zo heel erg moeilijk. Met een beetje handigheid krijg je beslist een mooi resultaat. Dat blijkt ook wel, want alle vrouwen gingen weg met een klein boeketje zelfgemaakte rozen en papavers. Inmiddels heb ik thuis ook al wat rozen gemaakt, die nu op tafel staan.
 |
 |
Toen ik vorige week bezig was met de traditionele oudejaarssalade, schoot me te binnen dat ik eigenlijk iets gemist had in de bladen van de laatste weken. In alle reportages over wat er te maken, te kopen, te halen, te brengen of te doen was, miste ik de mannen.
