Straat van duizend bloesems

Ik kende de schrijfster niet, maar dit boek trok meteen mijn aandacht in de bieb. Ik twijfelde, legde het weg maar ben toch weer terug gegaan om het te lenen. En het stelde niet teleur.
Hiroshi en Kenji zijn twee broers, die al jong wees worden en door hun grootouders worden opgevoed. Het boek begint in 1939, als de kinderen al naar school gaan. Hiroshi is groot en setrk en zijn liefste wens is sumo-worstelaar worden. Daar traint hij al hard voor. Zijn broertje is kleiner, geen vechtersbaas, dromerig. Hij kan uren kijken hoe een kunstenaar maskers snijdt en zou dat ook graag willen leren. Door de oorlog komen hun dromen op een zijspoor en na de oorlog moeten zij hun weg in het snel veranderende Japan zien te vinden. Hiroshi pakt zijn sumo-training weer op, Kenji weet nog niet wat hij moet beslissen, studeren of heeft hij toch voldoende talent om maskers te snijden? En past de liefde in hun leven?

Gail Tsukiyama beschrijft in mooie zinnen de hoogtepunten en de tragedies in het leven van beide jongens. Het boek geeft een goed beeld van de diverse tradities in het oude en nieuwe Japan.

Blendle

Bij DWDD stuitte ik een paar weken geleden op de lancering van Blendle, een initiatief van Aleanxer Klöpping en Marten Blankesteijn. Ik was meteen enthousiast. elke dag een groot aantal kranten doorbladeren, de leukste of interessantste artikelen er uit pikken.

Meteen heb ik me aangemeld en ja, ik ben nog steeds enthousiast. Elke morgen verheug ik me op wat ik nu weer te zien zal krijgen. In het begin las ik de artikelen ook meteen, maar nu weet ik dat je ze ook gewoon later kunt lezen. En in het weekend spit ik ook de tijdschriften lekker door.  

Je krijgt 15 seconden de tijd om te zien of het gekozen artikel ook bevalt. Daarna moet je betalen, van 0,10 tot ca. 0.90 eurocent.
Valt het artikel na lezing toch tegen, kun je je geld terug vragen. Dat heb ik pas één keer gedaan. Soms vind ik het  te knieperig van mezelf om 0,25 cent terug te eisen, al vond ik het interview maar zozo.

Heeft het ook nadelen? Ja natuurlijk, elk voordeel……  Kranten lezen op m’n tablet, daar moet ik nog een beetje aan wennen. Ik mis het knisperen van het krantenpapier. Maar dit is wel milieuvriendelijker en je hoeft geen stapels kranten meer te bewaren. Geen zoeken naar de schaar. Geen rommel op je bureau of werktafel. Dus, leve Blendle!!

Vriendschapsbrood

Ik las het boek “Vriendschapsbrood” van Darien Gee. De omslag gaf al een “feelgood” gevoel en dat klopte ook. Het boek deed me een beetje denken aan “De quiltclub” van Jennifer Chiaverini. Niets zwaarwichtig, al komen er toch ook wel heel veel gevoelens in voor die we allemaal kennen. Schuldgevoel, verlegenheid, onzekerheid en het gevoel te kort geschoten zijn in de relatie met anderen. Maar gelukkig, alles komt goed op het eind en zo hoort het ook.
In het boek wordt verwezen naar een website. Er zijn meer dan 74.000 mensen die dit leuk vinden en er worden recepten voor het brood geplaatst met allerlei variaties.
 

Laat nou in diezelfde week als ik het boek in de bieb leende, mijn buurvrouw Marjolein voor de deur staan met een doosje startdeeg. Hoe toevallig kan het zijn. Natuurlijk nam ik het doosje aan, al was het puzzelen omdat we ook een paar dagen weg gingen. Van het boek wist ik dat het deeg in de diepvries bewaard kon worden en ja hoor dat ging prima.
Want inmiddels is Herman, zoals we het brood hier noemen, gebakken en opgegeten en zijn er weer porties deeg in omloop gebracht.

Wat een vinding!

Je staat soms versteld van wat er allemaal te vinden is op internet. En wat er zoals aangeprezen wordt.
Neem nou dit filmpje, je blijft je verbazen over het product dat deze man zo aanprijst. Helemaal draadloos, overal bereik, altijd klaar om te pakken, nooit storing, handig om mee te nemen, 😉 nou ja kijk zelf:

(Met dank aan Boekbinderij Wilgenkamp)

 

 

Vroeger kon je lachen….

Nou ja, da’s een beetje overdreven. Ik lach nog heel vaak, je moet alleen overal wel de humor er van inzien.

Maar het is ook de titel van een boek van Simon Carmiggelt. Eén van de vele die hier in de boekenkast achter me staan. Kleine korte stukjes, die dagelijks in de krant verschenen en en die wij gretig lazen. Nog steeds vind ik ze zeer to the point en lezenswaardig.
Dit is de man die ze schreef:

Boeken

  Al snel nadat ik het aangevraagd had, kon ik het tweede en derde boek uit de trilogie van Jenny Glanfield in de bieb ophalen.

In Viktoria wordt beschreven hoe de eigenaars van Hotel Quadriga zich houden in de periode 1933/1945. Het is het verhaal van mensen die proberen staande te blijven in een wereld vol haat en geweld. Die moeten kiezen tussen opkomen voor gerechtigheid of aan de kant blijven staan omdat je alleen niets kunt doen. Gezinnen worden uiteen gerukt, huwelijken lijden onder tweespalt en kinderen zetten hun ouders onder druk en vertrekken zonder dat het zeker is of ze ooit nog terugkomen.
Ik vond het boek weer zo indringend en kon het nauwelijks wegleggen. Het verweeft feiten en fictie. Maar als je het leest,  krijg je toch een vrij realistisch beeld van die tijd. Al was het gelukkig niet zo realistisch, dat het me te veel werd.

Boeken

Boeken aanbevelen vind ik altijd een beetje moeilijk. Wat de een prachtig vindt, is voor de andere niet om te pruimen. Gelukkig lees ik ook bij anderen dat zij boeken soms helemaal niet uitlezen, want dat heb ik regelmatig.
Toch kreeg ik van Dorothé  laatst een prachtig boek op: Hotel Quadriga van Jenny Glanfield. Het vertelt de geschiedenis van een super luxe hotel in Berlijn, vanaf het  het eind van de 19e eeuw tot 1933. Met de grote verschillen tussen rijk en arm, adel en “gewoon volk” en een stad in ontwikkeling. Met de mensen die hun kansen weten te grijpen en de schlemielen die telkens naast op het verkeerde paard wedden. Natuurlijk gaat de geschiedenis door, dus ik ben benieuwd hoe het verder loopt, in de Tweede Wereldoorlog en daarna, met Berlijn als verdeelde stad.
Het belooft nog heel wat avondjes op de bank, met thee en koekjes. Want het zijn nog twee dikke pillen, die ik bij de bieb heb aangevraagd.
 

Rode sneeuw in december

Dit boek van Simone van der Vlugt zag ik liggen in de bieb. Vluchtig las ik de omslag en dacht dat het over Jacoba van Beieren ging. Maar dat is een ander boek.
Dit gaat over een vrouw ten tijde van Willem van Oranje. De tijd van de Geuzen en Leiden’s ontzet. Over oorlog, honger, en rovende en verkrachtende soldaten. Maar ook over liefde, opofferingen én de pracht en praal van die tijd.
Ik heb  het in één adem uitgelezen. Een aanrader voor iedereen die van historische romans houdt.
 

Schilderachtig

Dit schilderachtige plaatje maakte ik in Polperro, in Cornwall (Groot Brittannië). Het is een plaatsje van niks, maar vormt vaak het decor voor de boeken van Rosamunde Pilcher. Boeken  met een groot feelgood gehalte. Heerlijk om te lezen met een kopje thee en een doos biscuits binnen handbereik. Binnen is het warm, buiten waait de wind, maar ik zit verdiept in uiterst romantische verhalen.

Spreuk van de week

Laten we de week beginnen met een spreuk. Grappige gezegden om te (glim)lachen of wijze woorden om te overdenken. Elke maandag vind je er hier een. Ook deze week dus weer:

Een goed boek is als jeuk waar je niet bij kunt. Je kunt het niet met rust laten.
Laura Bush

Een goed boek is als jeuk waar je niet bij kunt. Je kunt het niet met rust laten. Laura Bush