Soms is gebrek aan inspiratie juist de bron voor nieuwe. Want struinend door mijn foto’s kwam ik deze tegen. Gemaakt in het voorjaar van 2016, ergens in het Zeeheldenkwartier in Den Haag. Een nostalgische reclame voor een “Leesinrichting” en stammend uit een tijd dat het helemaal niet zo vanzelfsprekend was dat iedereen de beschikking had over eigen boeken. Maar lenen kon natuurlijk wel, bij zo’n leesinrichting. Dit was waarschijnlijk een chique zaak met zo’n mooi tegeltableau in het portiek. Welke boeken zouden ze daar gehad hebben.
Vast veel Couperus, wat Cissy van Marxveldt en dan natuurlijk Engelse, Franse en Duitse literatuur.
Het was er beslist ook mooier dan in het piepkleine winkeltje bij ons vroeger thuis aan de overkant. Met een stoffige etalage, waar ik meisjesboeken leende en een beetje bang was voor de eigenaar. Zo’n grijze man met een dikke snor en een stofjas.
Gek toch, dat zo’n foto je ineens terugbrengt in een heel andere tijd.
Tag Archives: lezen
Boek
Via de online-bibliotheek las ik het boek “Het geheim van geluk” van Susan Meissner. Een boek over benarde omstandigheden, oorlog, bombardementen en hoe levens door een vreemd toeval heel anders kunnen lopen. Ook een verhaal over aannames, dingen vergeten, niet durven of op z’n beloop laten, om later te ontdekken dat zoiets nou juist van groot belang was.
Een 90-jarige kunstenares vertelt pas aan het eind van haar leven hoe zij de oorlog heeft doorgemaakt. De band met haar moeder was niet al te best. Door de ogen van een 16-jarige puber zijn de dingen die haar moeder deed en de consequenties daarvan allerminst vriendelijk beoordeeld. Pas later realiseert ze zich dat alles misschien toch anders lag. Maar dan is het al te laat en dwingen de omstandigheden haar besluiten te nemen die niet terug te draaien zijn. Ik vond het, ondanks alle narigheid toch een vrij licht boek om te lezen.
Deel dit op:
Boek
Sommige boeken worden gekozen (althans door mij) op hun omslag. Bij dit boek viel ook nog de titel op. Toen ik de eerste bladzijde gelezen had, wilde ik ook verder weten hoe het zou verlopen. Het begint met twee hevig verliefde mensen, Rachel en Alex, die ongewild betrokken raken bij het grote drama van de dood van Prinses Diana. Het lijkt of Diana een geheime band had met die andere vrouw die zoveel stof heeft doen opwaaien in het Engelse koningshuis: Wallis Simpson. Maar ook Wallis is niet de hoofdfiguur, dat is de vrouw die jarenlang haar hartsvriendin was en haar onvoorwaardelijk heeft gesteund in moeilijke tijden: Mary Kirk.
En zo rol je van de ene periode in de andere, van de jaren 20 en 30 naar het eind van de 20e eeuw. En overal wordt de geschiedenis verknoopt met kleine draadjes naar die twee verliefden, die ook nog eens behoorlijk kunnen ruziën. Geen authentieke geschiedenis, maar veel verzonnen met wat feitjes. Geen litterair meesterwerk, maar lekker leesvoer voor een donkere avond.
Deel dit op:
Boek
Ik reserveerde het boek van Michelle Obama bij de bieb. Een dikke pil, waarin de eerste zwarte First Lady van de Verenigde Staten beschrijft hoe ze de persoonlijkheid is geworden die ze nu is. Het gaat dan ook niet alleen over de zeer enerverende jaren dat zij en haar gezin in het Witte Huis woonden.
Michelle Robinson is een telg uit een gewoon, niet bemiddeld Afro-Amerikaans gezin. Ze is geboren in Chicago, waar de ze woonde in South Shore. Haar ouders benadrukken dat je moeten leren om in de wereld vooruit te kunnen. Ze is een slim meisje, dat al vroeg wist dat ze zich op vele terreinen moest bewijzen en vaak afvroeg “Ben ik goed genoeg?
Wanneer ze Barack Obama leert kennen en met hem trouwt, wijst niets er nog op dat hij eens POTUS (President of the United States) zal worden en zij dus FLOTUS (First Lady of the United States). Michelle kent dezelfde problemen die miljoenen werkende vrouwen over de hele wereld hebben. Mannen hebben een carrière en daar helpt de vrouw hen bij. Door standby te zijn, te zorgen dat het dagelijks leven zo soepel mogelijk verloopt. Wil de vrouw ook carrière maken, dan heeft ze een probleem. Want zij moet ook de kinderen baren, verzorgen, het huishouden op rolletjes laten lopen en tegelijkertijd in een fulltime of parttime baan functioneren.
Wanneer het gezin Obama in het Witte Huis trekt, zijn de twee dochters nog maar 10 en 7. Hoe ervaren zij die enorme ommekeer, die druk van altijd omringd door beveiligers, nooit zomaar eens er op uit kunnen gaan? Hoe moeten zij worden opgevoed, zodat ze later evenwichtige, zelfstandige mensen worden. Michelle heeft het daar heel moeilijk mee, voelt zich verantwoordelijk. Ze wordt ook geconfronteerd met de “publieke mening”. Elke jurk, elk gebaar, ja elk woord van haar wordt op een goudschaaltje gewogen. Maar hoe je het ook went of keert, er is altijd wel iemand die het negatief benadert.
Al met al een lezenswaardig boek dat de vele projecten belicht, die zij voor jongeren en veteranen heeft opgezet. Die zijn voor haar vele malen belangrijker dan alle glans en glitter.
Deel dit op:
Boekenfestijn
Elk jaar als er in Ahoy een boekenfestijn wordt gehouden, gaan we erheen. Niet speciaal om boeken te kopen, maar vooral om te kijken wat er is. En ook om te neuzen bij de knutselspullen, die altijd worden aangeboden. Helaas wordt het aanbod telkens minder en dit jaar kwamen we dan ook met maar een paar reisboekjes terug. Toch blijven we gaan. Alleen al om de sfeer, het snuffelen langs al die lange tafels en zien wat er aangeboden wordt. Grappig ook om te zien hoe het aanbod met het jaar verandert. Vorige jaren waren er tal van vegetarische kookboeken te vinden. Nu moest je daarnaar met een lantaarntje zoeken. Wat we wel zagen waren hele stapels kleurboeken, over allerlei onderwerpen. Duidelijk een hype geweest, die nu op retour is. En puzzelboeken ook te kust en te keur. Die blijven natuurlijk altijd goed. En wie niet buiten lijstjes en dagelijkse bevindingen noteren kan, kon ook terecht voor een keur aan bullet-journaals, to-do-lijsten, dagboeken voor van alles. Voor films, slapeloze nachten, reizen en yoga-vorderingen. Voor elk wat wils.
Deel dit op:
Boek
Dit boek stond al een hele tijd op mijn lijstje, maar was in de bieb steeds uitgeleend. Maar toen zag ik bij de e-bieb dat het ook te downloaden was. Nog beter, want het is beslist een hele pil en zo’n e-reader ligt lekker in de hand. Ruim 400 pagina’s dus het beloofde veel leesplezier. En dat gaf het ook. Zo’n heerlijk boek over een Engelse familie van goede huize. Met een hele rits van bedienden. Ze wonen in Londen, maar brengen de zomer door in het landhuis in “the country”, in Sussex.
Telkens wordt een klein stukje van het dagelijks leven daar beschreven, soms uit het standpunt van de zonen of enige dochter, de schoondochters of bedienden. Maar ook de kinderen vertellen op hun manier hoe het leven voor hun verloopt. Een enorm huis, waar de hele familie, soms met aanhang en bijbehorende familie ’s zomers verblijft. Het zijn de jaren voor de oorlog, geld in overvloed en nauwelijks zorgen, zo lijkt het. Alles rozengeur, maneschijn? Nee, natuurlijk niet, ook hier vallen regelmatig schaduwen over het dagelijks leven, zijn er problemen, mogen geheimen niet aan het licht komen.
En zo langzaam aan gaat het richting 1939. Donkere wolken stapelen zich op aan de horizon.
Een heerlijk boek, om je helemaal in te verliezen. En wat nog fijner is, er zijn er nog meer…. Inmiddels heb ik ook het tweede deel uitgelezen en kijk ik in spanning naar de komende delen.
Deel dit op:
Boekenwinkel
Even dreigde de winkel definitief zijn deuren te sluiten, maar personeel zorgde er voor dat een doorstart mogelijk werd. In het oude ABN-AMRO-gebouw aan de Coolsingel werd Boekhandel Donner opnieuw ingericht. Ja, dat is al wel weer een tijdje geleden en de winkel miste nog een beetje allure.
Maar nu is Donner echt als een fenix uit de as verrezen. Er wordt nog steeds druk verbouwd aan dat oude ABN-AMRO-gebouw, maar een deel is al klaar en daar, juist daar zit nu Donner. Fris en weer met een heel uitgebreide collectie. Zo’n winkel waar je lekker snuffelen kan tussen rijen boeken. Boeken voor grote en kleine mensen, voor iedereen! Waar je boeken vindt over allerlei uiteenlopende onderwerpen. Niet alleen maar de toptien, maar ook dikke en zware boeken over treinen, stations, koken, filosofie, ict, wereldproblemen, opvoeding. Gewoon, over alles!
Deel dit op:
Boek
Na ons bezoek aan de tentoonstelling over Iran was mijn nieuwsgierigheid weer gegroeid naar dat land. Hoe graag zou ik dat willen bezoeken, zien hoe Esfahan, Persepolis en Teheran er in het echt uitzien. Maar een aantal dingen houden me tegen. Ik moet er niet aan denken altijd in zo’n verhullende lange jas te moeten lopen, ook als het bloedheet is en dan ook nog mijn haar te moeten bedekken en dan nog de politieke situatie… Niet bepaald prettig.
Maar gelukkig zijn er dan altijd mensen die het wel aandurven. Zoals Eefje Blankevoort, die in de periode 2002 – 2006 verschillende malen in Iran was. Ze is 23 jaar als ze er begint met een onderzoek naar de propagandakunst. Daarnaast leeft ze te midden van de jongeren in Teheran, leert ze de taal spreken en reist ze naar verschillende andere steden. Ze heeft contacten met diverse jongeren die het leven in Iran willen veranderen. Haar belevenissen geven een mooi beeld van een land met vele verboden, maar met een levendige en onvermoede andere kant van het bestaan. Niets is wat het lijkt, er kan niet veel en toch is er bijna alles mogelijk. Je moet de valkuilen alleen wel met een zekere swung weten te omzeilen. En zo nu en dan geluk hebben of de juiste relaties…
De schrijfster schuwt het avontuur niet, maar is wel altijd op haar hoede.
Natuurlijk houdt ze na haar terugkomst in Nederland de situatie in Iran nauwlettend in de gaten en heeft ze nog regelmatig contact met haar vrienden daar. In 2017 gaat ze weer terug en vindt ze het land én de mensen veranderd, hoewel veel hetzelfde is gebleven. Nog altijd een land dat me nog nieuwsgierig maakt, maar plannen om er heen te gaan zijn er nog steeds niet…
Deel dit op:
Boek
Eigenlijk las ik dit boek te laat, want het er op volgende deel had ik al gelezen. Toch bleef ook dit boek boeien van begin tot eind. Patience Murphy is op de vlucht. Waarvoor komt stukje bij beetje in het boek naar voren. Ze woont dan al een paar jaar in een huisje op het platteland van West Virginia. Ze is min of meer een “selfmade” vroedvrouw in een gebied waar nog geen goede ziekenzorg bestaat en heeft het vak van een oudere vroedvrouw zo goed en zo kwaad geleerd.
In het Amerika van 1929, kort na de beurskrach, is armoede heel normaal. Er is geen werk voor de vele tienduizenden arbeiders. Velen gaan op zoek naar werk in andere gebieden en trekken langs de wegen. Patience leeft alleen en eenzaam, maar krijgt gelukkig toch hulp uit onverwachte hoek. Maar ook die hulp veroorzaakt moeilijkheden, die tot voor kort onmogelijk leken te bestaan. Een boek over een moeizaam, zwaar en hard leven vol verdriet, maar ook met lichtpuntjes die de hoop op betere tijden doet opleven.
Deel dit op:
Boek
Bij de e-bieb leende ik Zomer in Frankrijk van Eva de Wit.
Drie vriendinnen ontmoeten elkaar na lange tijd. Ze zitten alle drie min of meer in een dip. Jet heeft al besloten een aantal maanden en sabbatical te nemen en naar haar oude werkgever in Frankrijk te gaan. Ze zal er vooral vakantie gaan houden, maar ook een handje helpen op de camping. Anne en Kikki lijkt het ook wel wat en dus vertrekken ze samen naar het Franse kasteel. Het lijkt een sprookje, maar dat blijkt het toch niet te zijn. Allerlei verwikkelingen maken dat het een heel avontuur wordt. Vakantie vieren kan nauwelijks, maar toch komt op het eind alles toch op zijn pootjes terecht. Een gezellig boek, zonder al te veel complicaties. Vlot geschreven met spannende en romantische momenten. Echt een vakantieboek!
