Op zulke klanten zit de boekhandel natuurlijk niet te wachten. Maar zuinig is het wel. Maar nou ben ik nieuwsgierig welk boek het zou zijn 😉
Zo kan het ook…
Tag Archives: lezen
Verboden
Ik las dat de boeken van Karl May over Winnetou uit de handel zullen gaan.
Het is voor het overgrote deel fantasie en geen werkelijke geschiedenis. Maar de beeldvorming zou kwetsend zijn voor de Indianen. Het moet toch niet gekker worden…!
Ik vraag me af, mogen we straks nog kijken naar Dynasty of Dallas, naar Zeg eens AA of Oppassen. Daar zitten toch ook heel wat stereotiepen in. Er is vast wel iemand die zich er aan ergert. Of zich er aan ergeren gaat.
Natuurlijk wilde ik hier een omslag van Winnetou plaatsen, maar dat was al niet meer zo gemakkelijk te vinden. Dus fotografeerde ik maar een Indiaan uit één van de boeken van onze jongens, die hier nog staan. Hopelijk zal ik me daar geen buil aan kunnen vallen.
Wie fan is van May’s indianenverhalen zal zich wel moeten haasten. En zich ergens verschuilen als ie die boeken leest. Je weet maar nooit wie zich aangesproken voelt.
Het eind van deze waanzin lijkt me nog niet in zicht.
Deel dit op:
Boek
“De kers op de taart”, alleen de titel al trok me aan. En toen ik op de achterzijde las dat het ging over een bakwedstrijd en allerlei romantische verwikkelingen, was de keus voor dit boek van Katie Fforde snel gemaakt.
Zoë staat op een keerpunt in haar leven. Ze wil graag een delicatessenwinkel beginnen, maar heeft niet voldoende geld om dat te realiseren.
Maar stel dat ze de bakwedstrijd zou winnen, dan… En ja, op de eerste dag al werkt ze zich in de nesten. Ze is ook veel te lief, te behulpzaam. en ook recht door zee, in tegenstelling tot haar kamergenote. Die kent geen scrupules en brengt alles in stelling om haar doel te bereiken.
Een gezellig boek, leuk geschreven. Met alle ingrediënten voor een mooi verhaal. Een groot Engels landhuis, een enorme verbouwing, een bruiloft en een bevalling. En tussendoor moet Zoë natuurlijk ook nog die bakwedstrijd winnen. Krijgt ze alle leden van de jury op haar hand? En gaat er om spannen…!
Heerlijk luchtig feel-good boek.
Deel dit op:
Sprookjes
Ach waar is de tijd gebleven dat je aan kinderen sprookjes kon vertellen? Dat ze opgekruld naast je zaten te rillen over de enge boze heks, duimelottend de lieve fee bewonderden of die gevaarlijke reus te lijf wilden gaan.
De kinderen van nu lezen niet, maar hebben hun eigen tablet. Veel verstand van kinderboek heb ik trouwens niet. Geen kleinkinderen, dus ook geen voorlees-uurtjes voor mij.
Maar ik moest wel even lachen toen ik dit stripje van “Zusje” zag. Papa heeft zich voorbereid en alvast een lief verhaaltje in elkaar gedraaid. Over Lapland, waar de Kerstman vandaan komt, over de kerstbomen die ergens op een berg groeien.
En over de kerstengeltjes die de lichtjes ’s nachts komen ophangen. Maar daar trapt Zusje niet in. Die heeft al lang gezien dat die lampjes, net als al het andere spul tegenwoordig, uit China komt.
Wijsneus, die Zusje… 😉
Deel dit op:
Boek
In deze grijze tijden hebben we allemaal zo nu en dan behoefte aan iets zonder al te veel problemen, narigheid of ruzies. Dan is een boek met een flinke dosis romantiek en spanning leuk om te lezen.
Er zijn boeken van dat type genoeg, maar niet elke schrijfster of schrijver is even boeiend. Het oeuvre van Nora Roberts biedt echter een scala aan boeken in diverse genres.
Dit keer geef ik dus geen recensie van dit boek, maar meer in het algemeen een stukje over de schrijfster ervan. Want Nora Roberts heeft inmiddels al een hele boekenkast vol geschreven met allerlei soorten boeken.
Een aantal daarvan heb ik al met veel plezier gelezen. En ik kan niet anders zeggen dat ze me ook boeien. Het een soms meer dan het andere. Maar voor een aantal uren leesplezier zonder al te veel sores zijn ze zeker wel goed.
In de bieb hier in de wijk staat soms een hele plank met haar boeken, die ook vaak een handzaam formaat hebben. Dus wie zich de komende tijd even terug wil trekken uit de boze wereld…
Deel dit op:
Boek
Wat trekt je aan om een boek te lezen? Nou ja, het eerste wat je ziet, de titel. Ik vond deze titel “Het ruisen van de bladeren” van Sarah McCoy nogal inspirerend.
Het duurde even voordat ik ook echt geboeid was. Maar toen ik wist dat het niet totale fictie was (ik las al de dankbetuiging en toen werd het me duidelijk) kreeg het verhaal me toch in zijn greep.
Halle Erminie Rives is vast besloten schrijfster te worden. En dat in een tijd dat vrouwen nog helemaal niet zo veel rechten hadden. Mooi zijn, trouwen en kinderen krijgen, dat is voor hen weggelegd.
Post Wheeler is een verstokte vrijgezel en vast van plan dat ook te blijven. Maar Hallie en Post ontmoeten elkaar en dat schudt alle kaarten opnieuw.
Het helpt niet dat Post naar Alaska gaat en Hallie jarenlang uit het oog verliest. Op de een of andere manier lopen ze elkaar telkens weer tegen het lijf. Geen kans dus om het lot te ontlopen.
Hallie en Post hebben werkelijk geleefd en Sara McCoy heeft er, met een beetje fantasie, een leuk verhaal van gemaakt. Een prettig te lezen boek.
Deel dit op:
Te kust en te keur
Een tijdje geleden waren we in Bredevoort, een leuk vestingstadje in de Achterhoek.
Leuke straatjes, waar het gezellig lopen is. En waar veel antiquariaten en boekwinkeltjes te vinden zijn. En ook heel veel minibiebs.
Er is voor elk wat wils. Met een lekker zonnetje in de rug is het goed er zoeken.
We zagen wel wat interessante boeken, maar besloten ze toch maar niet te kopen.
Ontspullen en dan weer wat nieuws kopen, dat schiet niet op.
Deel dit op:
Leuk toch…?
Vorige week ontdekt, bijna om de hoek. Zo’n leuk klein -en goed gevuld- mini biebje.
Even de neiging gehad om dat kleine kookboekje er uit te nemen. Maar nee, ik heb me bedwongen. Eerst maar eens thuis kijken wat ik er in kan doen en dan pas zoeken of er nog iets van mijn gading bij zit.
Ik vind dit altijd een heel leuk initiatief. Zo heeft een ander ook nog plezier van de boeken die je al gelezen hebt. Met een beetje geluk kun je zelf ook wat boeken uitwisselen.
En dan zo’n superleuk kastje. Het maakte de hele straat gezelliger en dat is fijn in deze rare tijden.
Deel dit op:
Boek
De meeste boeken van Marja Visser die ik gelezen heb, vind ik mooi. Ik hou van historische verhalen en bij het zien van deze titel wilde ik het meteen graag lezen.
Maar nadat ik de laatste bladzijde had omgeslagen, kwam ik tot de conclusie dat dit boek toch niet geheel aan mijn verwachtingen voldeed.
Het is het verhaal van Johanna van Coesvelt, een jonge vrouw, die van huis weggaat om dienstbode te worden bij een kasteelheer. De kasteelheer is aardig, maar zijn zoon niet. Hij maakt Johanna het leven soms knap zuur.
Na de dood van de kasteelheer vertrekt Johanna met een kunstschilder naar Middelburg. Zij verzorgt zijn huishouden, heeft wel gevoelens voor de schilder, maar wil niet met hem trouwen.
Dan vindt de schilder een andere liefde en verlaat Johanna zijn huis om huishoudster te worden in een groot en voornaam huis in Den Haag. Nu zouden we haar een soort van “manager” noemen, want zo’n voornaam huishouden heeft een stoet aan personeel en er is veel te organiseren.
Wanneer mevrouw op sterven ligt, belooft Johanna voor haar man te zorgen. En om praatjes te voorkomen, trouwt de heer des huizes haar.
Ik had gedacht dat juist die laatste periode veel aandacht zou krijgen, maar weinig pagina’s worden aan deze tijd besteed. En dan nog zeer oppervlakkig.
Al met al wel een lezenswaardig boek, maar de titel dekt naar mijn mening niet de inhoud.
Deel dit op:
Boek
Al meteen bij de beschrijving op Facebook leek dit boek me wel wat. Ik hou van zulke verhalen. Gewone mensen in het leven van alledag, met hun eigen problemen, relaties, verdriet en daaromheen de geschiedenis.
Ik kende de schrijfster niet. Dat klopt, want het is een debuutroman. En meteen een dijk van een boek. Niet alleen in omvang, maar ook om te lezen.
Ik leende het bij de bieb en kon het zaterdagmiddag halen. Maandagmiddag was het uit.
Het is het verhaal van vier vriendinnen, wier levens door verschillende draden aan elkaar verbonden zijn. Ik vond het boek passen in dezelfde sfeer als de boeken van Elisabeth Jane Howard, maar ook deed het me denken aan Ken Follett of Jenny Glanfield.
Het boek begint met de nieuwe opleiding van Henny en Käthe in 1923. We leren Lina kennen en Ida en maken kennis met de mensen om hen heen. Zo verschillend, zo herkenbaar, met hun verliefdheden, hun aarzelingen, moeilijkheden en pleziertjes. En dat allemaal tegen de achtergrond van Hamburg en Duitsland tussen twee oorlogen. En verder tijdens de verschrikkingen van het Nazi-regime. Geen vrolijke tijden, maar met zo nu en dan toch lichtpunten.
En nou wacht ik op het uitkomen van het volgende deel, want er komen er nog twee. Dan kan ik verder lezen over hoe het allemaal verder vergaat. Want ik ben nieuwsgierig hoe ze de nieuwe tijd ingaan en hoe hun kinderen het gaan doen. Helaas moet ik dan nog even wachten, pas in november komt het tweede deel uit.
