| Wie kent dit flesje nou niet? Thuis gebruikten we het bijna altijd, in de soep, op de andijvie, spinazie en vooral op de spruitjes. Want dan vond ik het nog een beetje smaken. Bij een tante stond het in een mooie zilveren houder. Die smaakte ook heel anders, vond ik als kind. Rijker, chiquer… Nu heb ik het zelf niet meer in huis.Maar dat de “uitvinder” een van oorsprong Italiaan was en dat het product al meer dan honderd jaar bestaat….? Maggi wordt tegenwoordig geproduceerd door Nestlé. En zij brengen natuurlijk veel meer op de markt dan alleen dit zoute sausje. Maar waar je ook ter wereld bent, iedereen herkent dit flesje. |
 |
Tag Archives: Koken
Yoghurt-tulband
Dit recept is oorspronkelijk van Donna Hay, maar door mezelf een beetje aangepast. Ik vond hem iets te zoet en het suikerglazuur zeker te veel van het goede. Omdat de cake met olie gebakken wordt, blijft hij lekker mals. En, niet onbelangrijk, is hij cholesterol-vriendelijker dan cake met (room)boter . Bak hem in een tulbandvorm, omdat hij dan het beste gaar wordt.
| 180 ml olie (zonnebloem of arachide) 2 eieren 1 eetlepel fijn geraspte citroenschil 2 eetlepels citroensap 250 gram dikke (griekse) yoghurt 325 gr. basterdsuiker 270 zelfrijzend bakmeel snufje zout
Verwarm de oven voor tot ca. 175-180 graden. |
 |
Deel dit op:
Napraten
Vandaag moesten Leo en ik even uitrusten en napraten over het feestje van gisteren en de hectische dagen van vorige week. Want niet alleen was er feest, er gebeurde ook nog van allerlei minder gezelligs. Maar daarover vertel ik later wel. Nu eerst Leo’s verjaardagsfeest.
Bijna alle vrienden hadden gehoor gegeven aan de uitnodiging die Jorik ontworpen en verstuurd had. En dus werden op zaterdagmiddag allereerst de taarten met familie en vrienden aangesneden en opgegeten en werd er later met een glaasje bubbels geproost op nog vele gezonde en fijne jaren!
Daarna gingen we met z’n allen met de metro naar Koken in Rotterdam, waar we gezamenlijk het diner hebben klaar gemaakt. Oud en jong, volleerd kok of amateur tegen wil en dank, allemaal moesten we aan de bak. Leo kreeg de taak van supervisor en hield ons allen goed in de gaten. En onder leiding van Louise en haar assistenten kregen we het zowaar voor elkaar een compleet en heerlijk 3-gangen diner in elkaar te sleutelen. Tijdens het koken konden we heerlijk met elkaar praten en lachen, zodat het een ongedwongen en gezellig feest werd.
Na afloop was er nog genoeg tijd om thuis na te praten en de avond af te sluiten met een glaasje van het een of ander.
Deel dit op:
Eetbaar
Laatst had ik met de slager een gesprek over pens. Orgaanvlees, zoals lever, niertjes, zwezerik, wordt hier bijna niet verkocht. Laat staan dat er pens verkocht wordt. Wij kennen pens alleen als hondenvoer, maar in bijna elke slagerij in Frankrijk kun je het gewoon kopen. Volgens de slager mag in Nederland pens niet open bloot tussen het andere vlees in de koelcel liggen; het wordt alleen diepgevroren verkocht, degelijk verpakt door speciaal gecertificeerde bedrijven.
Nou pleit ik hier niet voor een eerherstel van pens. Ik vind het er niet echt appetijtelijk uitzien en zelf heb ik het ook nooit gegeten. Maar dat het beroep van “Tripier” (iemand die ingewanden van koeien, schapen en zo verwerkt) in Frankrijk een speciaal ambacht is, wist ik niet. En dat niet alleen, er zijn speciale websites met recepten en tips voor tripes. Het schijnt dat juist orgaanvlees weer meer en meer wordt gegeten en ook door chefs op de kaart wordt gezet.
Toch gek dat wij dat dan niet eten…..
Deel dit op:
Jong geleerd
Laatst zag ik een programma met Jamie Oliver, waarin hij met een oude gammele bus door Italië toerde. Hij was op zoek naar de echte Italiaanse keuken en er werd natuurlijk ook lekker gekookt.
Maar hij bezocht ook een kleuterschool, ergens in het diepe zuiden van Italië, waar nog niet zoveel toeristen komen en de welvaart op een lager pitje staat. Toch kregen de kinderen tussen de middag een complete maaltijd voorgeschoteld. En wat voor een… heerlijke pasta, van biologische oorsprong, net als de saus en de olijfolie die gebruikt werd. Verse groente en fruit. Alles werd professioneel klaargemaakt in een keuken, waar menig restaurant een puntje aan kon zuigen.
De kinderen aten samen met de meesters en juffen. En tot grote verbazing van Jamie hadden die vier- en vijfjarigen al best behoorlijk verstand van eten. Moeiteloos herkenden ze aubergine, tomaten, broccoli en zelfs artisjokken. Er waren geen miezemeutende kleintjes en er werd niet gevraagd om wat anders. Ze aten allemaal wat de pot schaftte.
Kijk, als Brussel zich nou eens bemoeide met dit soort zaken en alle kinderen van Europa ‘s-middags een behoorlijk maal voorschotelde. Dat zou nog eens effect hebben. Want jong geleerd, is oud gedaan. Niet voor niets worden de mensen in Italië gemiddeld net iets ouder dan wij hier in Nederland.
Deel dit op:
Dan maar wat anders
| Dorothé gaf laatst op haar blog aan dat haar kinderen (3 pubers of bijna-pubers) zo nu en dan het avondeten moeten koken. Dat is leerzaam voor de kinderen, maar ook voor de ouders.
Onze kinderen moesten dat vroeger ook. Ze kregen een bescheiden budget en moesten daarvoor één avond per week het avondeten klaarmaken. En wij moesten het opeten, want ook voor ons gold “wat de pot schaft”. |
 |
Een van de eerste keren ging jongste naar de slager en bestelde een kilo rollade. Nadat de slager die had afgewogen en ingepakt, moest er afgerekend worden. “Dat is dan .. gulden”, zei de slager. Oei, zoveel geld zat er niet in de huishoudportemonnee. Waarop jongste zei: “Dat is te duur, doet u dan maar vier saucijzen”.
Deel dit op:
Mayonaise maken
Zelfgemaakte mayonaise is veel lekkerder dan gekochte. En je weet tenminste wat er allemaal inzit. Deze methode is supersnel en werkt perfect, je moet er alleen voor zorgen dat alle ingrediënten op kamertemperatuur zijn.
Ik nam de proef op de som en ja hoor, perfecte en heerlijke mayonaise in een handomdraai:
Deel dit op:
Herman
| Nee, niet wie is Herman, maar wat is Herman? Herman (soms ook wel Pleun genoemd) is een vriendschapscake. Je krijgt een begindeegje, dat je 9 dagen lang goed moet verzorgen en daarna weer verder delen.
Ik kreeg een schaaltje deeg van mijn buurvrouw, met de “verzorgingsaanwijzingen”. En 10 dagen later kon ik een echte Herman bakken. Hij ziet er geweldig uit en dat niet alleen! Uit die wat vreemde brij is (met behulp van allerlei ingrediënten) een heerlijke cake gegroeid. Wil je zelf een Herman starten, maak dan een deegje van: 100 gram suiker |
 |
Los de suiker op in ongeveer 100 ml. lauw water, de suiker moet oplossen dus eventueel voeg je iets meer toe. Los het zakje gist op in het suikerwater en laat dit minstens 10 minuten staan. Daarna de rest van het water en de bloem erbij doen en roeren met een houten lepel tot een glad beslag. Laat Herman daarna rusten in de schaal onder een theedoek.
Verzorg Herman dan zoals staat beschreven vanaf dag 2. De verzorgingstips lees je hier.
Natuurlijk deelde ik al wat uit. En dat vroeg weer om meer. Dus staat er hier wederom een Herman te groeien om volgende week verdeeld te worden.
Deel dit op:
Koken
| Sinds kort hebben we digitale televisie. Niet zo’n heel uitgebreid pakket, maar er zitten wel wat nieuwe zenders in. Zoals 24Kitchen. Een Nederlandse kookzender (al zou je dat aan de naam niet zo gauw zeggen), met o.a. Rudolph van Veen. En ik vind het leuk! De hele dag door wordt er allerlei heerlijks gemaakt, van machtige chocoladetaarten tot simpele pannenkoeken. Van soepen tot stamppotten. En er wordt niet gekookt met pakjes en zakjes, maar alles lekker vers en zelf gesneden. Helemaal top. |
 |
Deel dit op:
Dagelijkse kost
Koken vind ik heerlijk, kookprogramma’s bekijken ook. Niet alles is even leuk, maar dit vind ik echt een topper. De kok is heel relaxed, de keuken een plaatje en het meeste wat hij maakt is tamelijk simpel te maken en toch erg lekker.
Klik op de foto om naar de link te gaan voor heel veel recepten.
