Regen

Nee, dit wordt geen verhaal over natte druppels op mijn hoofd en in mijn nek. Dit gaat over een soort regen waar ik heel erg van hou. De prachtige bloemen van de gouden-, blauwe en witte regen. De blauwe is dit jaar in mijn eigen tuin duidelijk aanwezig. Maar ja, baas boven baas is er altijd. Al is er geen sprake van concurrentie, want met de tuiniers van het Arboretum Trompenburg in Rotterdam kun je je niet meten. Die gun ik dan ook van harte de eer voor deze prachtige bloemenweelde.

mei-blauwe-regen

Verwennen

blogfoto-april-15-C-01 Uit Japan kreeg ik vorige week een prachtig kleurboek, vol met traditionele Japanse patronen. Die vind ik zo mooi en de zendster maakte me dan ook heel erg blij met haar cadeau.
Zelf was ik al een tijdje van plan een mooie doos aquarel kleurpotloden te kopen. En dat heb dan ook maar meteen gedaan.
Soms moet je jezelf eens lekker verwennen. Ja toch?

Afval scheiden

blog-april-B-03  Hier in onze wijk wordt het afval gescheiden. Dat is niet overal in Rotterdam. Al geloof ik dat er wel vergaande plannen zijn om dat wel (weer) te gaan doen. In principe is er natuurlijk veel voor te zeggen. Groenafval kan gecomposteerd worden, plastic en glas weer opnieuw verwerkt, net als papier. Maar in de praktijk stuit je op diverse problemen. Zo hebben wij nu drie grote kliko’s in de tuin staan. Gelukkig niet meteen voor het raam. Maar bij anderen staan ze wel heel erg in het zicht. En waren ze nou nog maar een beetje beschaafd en natuurlijk van kleur. Maar nee, er staat van alles op de stoep. Die helblauwe bak is voor papier. Dat vloekt toch met elke plant en struik?

 

 

Geel

Ik heb een voorkeur voor geel.  Jaren geleden kochten wij een heel servies in Canterbury (ja wat je ver haalt…), in zonnig geel. Maar ja in de loop der tijd sneuvelt er wel eens wat. Eerst kon ik het servies hier nog wel bij kopen, maar van lieverlee raakte het uit de collectie.
Nou, geen nood. We vulden aan met iets wat er qua kleur wel bij paste. Helaas, geel raakte uit de mode. Geen bordjes, schotels, schaaltjes in het geel meer te vinden. Alleen gele koffiemokken zijn nog wel te krijgen. En die heb ik nog wel voldoende….

Kleurig

Hier thuis zijn we bezig met het opknappen van de huiskamer. Ander kleurtje op de wand, nieuwe vloerbedekking, wat nieuwe meubeltjes. Niks spectaculairs, we houden het rustig. We houden niet zo van alle gedoe en de rommel die dat veranderen met zich meebrengt en kiezen dus voor iets dat niet zo snel vervelen zal.
De mensen in dit huis hebben daar geen boodschap aan. Die houden van kleuren die er uit springen. Nou ja, ieder zijn meug. Ik vind het wel leuk, maar vrees dat ik na een paar maanden toch weer iets neutralers zou willen.

Bron: Pinterest

Schoenen

Ach ja, als je jong bent heb je zo je eigen ideeën. Over schoenen bijvoorbeeld. Ik wist heel zeker dat ik nooit, nooit van mijn leven van die stevige, makkelijke schoenen zou kopen. Nee, ze moesten vooral mooi, elegant, smal en hooggehakt zijn.  Dat ik er soms hevig pijnlijke voeten in had, nam ik op de koop toe. Totdat lopen een soort van strompelen werd en ik overstag ging en stevige wandelschoenen kocht voor een vakantie met veel wandelen in het vooruitzicht.
Nou ja zeg… dat liep lekker. Geen pad te hobbelig, geen weg te modderig, een verademing. En zo ging ik van lieverlee over op de meer robuuste schoenen.
 

Eerst nog in bescheiden grijs of beige, maar tegenwoordig koop ik ze in pittige kleurtjes. Nee, elegant of fragiel zijn ze niet. Eigenlijk vind ik ze zelfs niet eens mooi, maar wat lopen ze lekker. En dat is nu toch het enige criterium. Dus, de paden op, de lanen in, vooruit met ferme pas!! 😉 😉

Regenboog

Zo’n etalage trekt natuurlijk onmiddellijk de aandacht. Een regenboog van lederen handschoenen. Ik wist niet dat ze nog verkocht werden. Het leek me zo ouderwets. Maar ja, dit is dan ook in Brussel, waar de dames net iets chiquer zijn en dus niet zonder handschoenen de deur uit gaan. En ja, ze moeten natuurlijk qua kleur wel matchen met de tas en schoenen. Dus wat heb je nou aan één paar?

Grappig

Dit leuke beestje vond ik laatst tijdens een wandeling door de wijk. Hij markeert de ingang van een school, zodat de kinderen in elk geval vrolijk binnen komen. Heel wat anders dan de statige straat die ik door moest lopen naar mijn lagere school, dan door een sombere poort en een gebouw in waar geur nog kleur aan was. Kinderen leven nu in een heel wat kleuriger wereld, die meer aansluit op hun belevingen. Gelukkig maar. Kom je ook wel eens zo’n leuk object tegen, maak er dan een foto van en stuur die deze week in naar Stuureenfoto, want al dat kleurigs is het thema deze week!