Even gauw boodschappen doen.
Niks lopen, want het goot pijpenstelen. Dus geen frisse neus, maar in de auto. Grauwe grijze wolken beloven voorlopig niks goeds. Echt zo’n dag dat het leven kleurloos lijkt.
En dan… ineens stap ik over een kleurig plaatje. In een flits schoot de associatie met Vincent van Gogh door me heen. En ondanks de regen moest ik even stilstaan en een foto maken. Want kijk maar, dit is toch helemaal Vincents kleurenpalet.
Ach, kunst ligt gewoon op straat!
Eigenlijk is ie te groot voor ons kleine vijvertje. Het had een mini-waterlelie moeten zijn. Maar ja, dat had ik even over het hoofd gezien.
De eerste jaren bloeit zo’n plant niet, krijg je alleen maar bladeren. Maar dit jaar verraste ze met flinke knoppen. En ik vind ze zo mooi, zo sprookjesachtig. Dus zolang ze er nog wel inpast, mag ze blijven.
Misschien kan ik ze wel delen en iemand anders er een plezier mee doen. Dat moet ik toch eens aan de tuinman vragen. Voorlopig maak ik me geen zorgen. Ik geniet ervan.
Afgelopen zaterdag gingen we naar Culemborg. Niet alleen om een verjaardag te vieren, maar ook om even rond te neuzen in het gezellige centrum. Daar is vaak iets te doen. En laten we nu ook weer met onze neus in de boter vallen, want er was een oldtimershow. De Markt en omliggende straten en pleinen stonden vol met honderden oude auto’s, de meeste fraai opgepoetst, maar sommige met het stof van jaren er nog op. Er was voor ieder wat wils, bakbeesten van Amerikaanse sleeën, VW Kevers, veel rood en glimmend koper, versieringen die tegenwoordig volkomen taboe zijn. Op de laatste nipper moest er soms ook nog wat gesleuteld worden en sommige (bij)rijders hadden zich in toepasselijke kleding gestoken. Zelf maakte ik nog een alternatieve selfie en Leo moest natuurlijk met een VW Kever op de foto. Weer een dag vol goede herinneringen!
In Arboretum Trompenburg is altijd wat te zien en te ontdekken. Ik kom er graag en de laatste tijd zelfs zeer regelmatig. Elk jaargetijde zie je weer andere kleuren, bloeiwijzen en bladeren. Soms geurt het kruidig, dan weer zoet.
Vorige week liep ik in het gedeelte dat Tuin Hintzen wordt genoemd en ontdekte daar een prachtige den (??). Nog nooit zag ik zo’n kleur. Ik kreeg meteen associaties met “Oh dennenboom, oh dennenboom, wat zijn je kaarsjes wonderschoon” 😉
Vraag me nou niet wat de precieze naam van die boom is, want dat kon ik niet ontdekken. Maar mooi is ie!! En die naam, daar kom ik nog wel achter.
Regelmatig gaan wij even een wandeling maken in het Arboretum Trompenburg in Rotterdam-Kralingen. Elk seizoen is anders, het is mooi aangelegd en er staan zoveel verschillende soorten bomen en planten. Afgelopen week toen de zon zich even liet zien, reden we erheen. Meestal nemen we het openbaar vervoer, maar deze keer wilden we er zo maar eventjes kort tussenuit.
De meeste bomen hadden nog wel wat herfstkleuren, al was het allermooist wel over het hoogtepunt. Maar toch, er viel nog best veel te zien. Zomaar een impressie van onze korte herfstwandeling in een stukje mooi Rotterdam:
| De 3e dinsdag in september, Prinsjesdag. Politiek gezien een belangrijke dag, maar dat ga ik hier niet belichten. Ik ben nieuwsgierig naar de robe van de koningin, maar vooral naar de hoedjes van de dames. Dopjes of wagenwielen, rood, groen of grijs. Met of zonder veren, bloemen, vruchten….
Misschien wel zoiets als deze, uit de oude doos. En toen nog heel voordelig…. |
 bron: Pinterest |
Een strakblauwe lucht duid dan wel op mooi weer, met lekker veel zon, maar ik vind zo’n wolkenlucht veel mooier. En zeker in Nederland, waar de wolken zulke mooie vormen en verschillende tinten kunnen hebben. En die regen soms, nou ja, die neem ik op de koop toe 😉
Dit jaar gelukkig weer een zomercarnaval in Rotterdam. Vorig jaar was het weer te slecht en ging het niet door. En al was het gisteren niet echt hoog zomers weer, het plezier was er niet minder om. De stad denderde van het geluid dat uit de verschillende luidsprekers kwam. De vele kleurige groepen hadden niet bespaard op het aantal veren en glitters, alhoewel de dames vaak maar miniem gekleed waren. Op hoge hakken werd er gedanst en gezongen en de muziek bracht ook veel toeschouwers tot (voorzichtig 🙂 ) heupwiegen. Hieronder een impressie van een echt multi-culti feest! (klik op een foto om te vergroten)
 Klik op de foto om te vergroten |
Vorige week schreef ik al dat ik het werk van Claudy Jongstra zo mooi vond, vooral vanwege de kleuren. Nu las ik in Groei en Bloei dat zij samen met Stefan Jaspers gevraagd was een tuin te ontwerpen voor de Chelsea Flower Show. Die tuin staat vol met allerlei verfplanten, zoals hop, valeriaan, smeerwortel en zuring en natuurlijk heeft ook de wol die ermee geverfd is een prominente plaats erin gekregen. En laat die tuin nou ook nog een prijs winnen, een eervolle “Silver Gilt-Medal”. De Chelsea Flower Show is echt de top van alle tuinshows. En daar een prijs winnen, dat niet niks. Ik vind dat dan ook superleuk!! |
Wat ben ik blij dat de wereld niet beperkt is tot zwart/wit, maar dat er zo veel kleuren bestaan. Maar niet alle kleuren zijn even mooi. De nu zo populaire neon-kleuren genieten niet mijn voorkeur. Ik hou van natuurlijke kleuren en kwam dan ook op de tentoonstelling van Claudy Jongstra in het Fries museum ogen tekort. Alle materialen die zij gebruikt, zijn van natuurlijke oorsprong. En hoeveel nuances je dan kunt maken, van bleek blauw tot vlammend rood en alles wat daartussen ligt. Ik vond vooral de kast met al die potten met daarin geheimzinnige brouwsels zeer fascinerend.
Dus mocht je naar Leeuwarden gaan, vergeet dan niet een bezoek te brengen aan het Fries museum. De tentoonstelling van Claudy Jongstra loopt nog tot en met 8 januari 2017.
