Rood

De straten in Londen zijn vaak kleurrijk genoeg. Natuurlijk is er kleur in de etalages in de winkelstraten met hun blingbling en de vele kleurtjes van de mode, schoenen en tassen.

Maar ook hebben de huizen deuren in de meest felle kleuren en soms ontdek je een heerlijk zacht snoeproze of babyblauw huis.

Maar de meest opvallende kleur is toch rood. Allereerst natuurlijk de steeds maar langs zoevende rode dubbeldekkers.

De knalrode telefooncellen, die nog overal te vinden zijn en ook nog werken…? Al vraag ik me af wie er nog gebruik van maakt in deze smartphone tijd.

En dan ook nog rode brievenbussen.

Die vallen echt op. Nou ja, tenminste als je niet op zoek bent naar een brievenbus. Want dan zie er natuurlijk geen een.

Naar de bollen…

Vorige week vertelde ik dat we naar de bollenvelden op Goeree-Overflakkee geweest waren. Het was prachtig. Alles werkte mee, het weer, de zon, de route die Leo had uitgevogeld en natuurlijk die honderdduizenden tulpenbollen.

Het leek wel of er nog meer velden waren als het jaar ervoor. Tot die tijd dacht ik altijd dat alleen de streek rond Lisse en Sassenheim bollenvelden hadden. Maar er zijn er in Nederland nog veel meer. Ook nog in Flevoland en in Noord Holland.

Ik vraag me af of het nog echt Hollandse plaatjes zijn, want ik zag ook al eens dit soort foto’s uit Japan. Maar ja, die hebben wel vaker wat nageaapt.

Maar waar je ze ook vindt, waar je er naar kijkt, het blijft een prachtig en boeiend plaatje. Lange rijen tulpen of narcissen, hyacinten, zo ver je ogen kunnen kijken.

En dan ineens zie je, tussen al het eindeloze rood, een stoere gele tulp staan. Zo van “kijk mij nou eens”. Nou vooruit, ook een foto van zo’n opstandige dwarsliggert.

Puzzel

Het is al weer een tijdje geleden dat ik een puzzel liet zien. Sommige puzzels laat ik best wel even te pronk liggen, maar ik ben al weer weken bezig met deze.

Lies had me al laten weten dat het een pittige is. En dat is beslist geen understatement. Want de klompen zelf zijn soms wel kleurig, maar die kleuren komen ook vaak overeen. En dan zijn er nog twee exemplaren op verschillende plekken. Welk stukje hoort dan bij de een of de ander?

Ach, het is helemaal niet erg. Geduld hebben is het motto. En zo nu en dan een beetje geluk. En het is tenslotte ook geen haast karweitje….

Maar hoe die in het echt en helemaal klaar is, daar moeten jullie dus nog even op wachten 😉

Lievelingskleur

Iedereen heeft wel een lievelingskleur of zelfs meerdere.

Ik kwam er op toen we laatst in een wachtkamer tegenover een mevrouw zaten, die een rode agenda, rode portemonnee en een rode telefoon had. Overduidelijk was rood dus haar lievelingskleur.

Zelf word ik blij van rood, geel maar ook van groen. Al moet dat wel fris groen zijn, grauwig legergroen, nee!

Maar we hebben al een hele tijd een knalrode auto, de vierde in de reeks. Slechts onderbroken door twee keer een groene.

En als ik zo eens rondkijk, dan heb ik rode truien, broeken, rugtassen, tasjes, een rode klemmap en agenda. Ja, zelfs rode schoenen. Rood is dan ook echt mijn lievelingskleur!

Weer wat anders…!

Na een aantal weken was ik de macarons onder het tafelblad wel zat. Telkens weer die lekkere macarons, het water liep me telkens in de mond.

Tijd voor een andere puzzel dus. Lies heeft een hele serie met de leukste onderwerpen, maar ook met loei-lastige puzzels.

Dit keer liet ik me verleiden tot een puzzel met “urban gardening”. Een getekend plaatje van een daktuin midden in New York. De afbeelding alleen is al leuk, maar heel druk.

En die puzzel? Een hele uitzoekerij. Met allerlei bloemen en bloemetjes, planten in potten in verschillende maten. Met op de achtergrond verschillende wolkenkrabbers. Enfin, een puzzel met een overdaad aan details.

Voor dat deze af is, zijn we wel een paar weken verder. Maar ik vind het leuk en haast is er niet bij.