Veiligheid

Op Facebook zie je ze nog wel eens langs komen: zo’n opsomming van wat allemaal kon of werd gedaan in de jaren 50, 60 of 70.

We werden veel minder vaak naar school gebracht. Misschien op de eerste schooldag, maar al snel moest je zelfstandig.

Bron: Internet/Google fotos

We speelden buiten tot het donker werd of etenstijd. We zaten in een auto (nou ja niet vaak) maar zonder gordel.

Een traphekje…? Nee, we leerden voorzichtig te zijn. En viel je toch… ach dan ging dat wel weer over. Een kusje erop, beter!

Nu worden kinderen vaak een beetje te veel beschermd. Al diverse keren zag ik beelden van kleine peuters met een soort van helm op. Want stel je voor, als ze zich eens stoten. Kniebeschermers, want als je gaat lopen en zou vallen….

En dan te bedenken dat de jeugd steeds gevaarlijker sporten gaat doen. Of zoeken ze juist dat risico omdat hun kindertijd zo beschermd was?

Abeltje

Abeltje-2 Er kwam een gloednieuw boek over Annie M.G. Schmidt uit: “Het ABC van Annie MG“. Dat begint met Abeltje en eindigt met Ziezo en alle letters daartussen. Heerlijk om zo’n kille herfstavond mee door te komen en even terug te dromen naar mijn kindertijd.

Want ik begon al heel vroeg met lezen. Dat vond mijn moeder wel prettig, want dan bleef ik binnen en kon ik geen gevaarlijke spelletjes spelen of weglopen….
Maar ze mopperde ook, want ik was oostindisch doof voor alle vragen en opmerkingen. Dat boek, die letters, daar ging al mijn aandacht naar uit.

Ik had al wel wat boekjes gekregen, maar Abeltje was het allereerste echte boek met een verhaal van begin tot eind. Heerlijk, daar lag ik languit voor de haard. Blad na blad verslond ik en alles wat er om mij heen gebeurde, deed er nauwelijks toe. Ook hoorde of zag ik niet veel, want ik was helemaal verdiept in mijn verhaal. Later kwam daar de bieb, waar ik vast klant was en nog ben.

Een liefde voor altijd. Boeken, letters, verhalen, maar ook gedichten. Soms is lezen eventjes wat minder in trek, omdat er ook zo veel op schermpjes te zien en te beleven valt. Maar met een boek op de bank, schemerlamp aan en thee binnen handbereik. Toppunt van geluk!

 Abeltje

 

Bewaren

Nostalgie

Al snuffelend op internet, met name op Pinterest, kwam ik deze foto tegen. Twee meisjes, zoetjes tegen elkaar. De ene met een grote strik in haar haar.
Zo’n grote strik had ik vroeger niet, maar verder leek mijn koppie wel een beetje op het hare. Ik had een paar verschillende strikken, zodat ik ze bij meerdere jurkjes kon dragen.
Zo’n strik moest natuurlijk netjes in model blijven, dus steef mijn moeder ze en streek ze netjes glad.

Dat stijven deed ze overigens niet met stijfsel, maar met suikerwater, dat hield beter geloof ik. En dan werd het brede lint gevouwen als een harmonica en met een speciale speld in het midden vastgemaakt. Klaar was de strik. Dan nog in mijn haar en ik zag er weer op z’n zondags uit.Niet voor lang, want de speld gleed snel uit mijn haar en de strik was binnen no time niet meer toonbaar. Ik ben nooit het type voor een ingewikkeld kapsel geweest.