Tag Archives: kinderen

175 jaar !!

Posted on by
feestje Afgelopen weekend vierden wij feest. Zwager werd dit jaar 70, schoonzus 65 en dan zijn ze binnenkort ook nog eens 40 jaar getrouwd. Dat is samen 175 jaar en wel een reden om een feest te vieren.
Vrijdagmiddag werden wij verwacht in De Biestheuvel in Hoogeloon, waar we met een drankje verwelkomd werden. Er was voor alles gezorgd en we konden met de familie gezellig samen zijn. Er hoefde niets en er was van alles mogelijk. Dus zaten we lang buiten, kletsen we met elkaar over alles en nog wat. Onze zoon speelde gitaar en wij zongen mee. De kleinkinderen (onze neefjes) speelden met elkaar, amuseerden zich kostelijk en werden een beetje verwend.

Bewaren
Zelfs de kleinste lachte en wipte in zijn maxicosy en huilde alleen als hij honger had. Dan kwam zijn flesje en was hij weer tevreden.
Een heerlijk en relaxt weekend, waarin we spelletjes deden, in een fietstrein door de Kempen reden en met een GPS in de hand een wandeltocht maakten. Schoonzoon stelde op You Tube een playlist van een gros door ons gekozen liedjes samen, variërend van Eddy Christiani tot Coldplay en alles wat er tussen past. Ondertussen hieven we het glas en genoten we van de heerlijke avond. Heel laat lag tenslotte de laatste op bed. Maar de volgende ochtend waren we allemaal weer keurig present voor de brunch.
Zondagavond keerden we weer huiswaarts. Het was een heerlijk feest, waar we nog lang en vaak met veel plezier aan terug zullen denken.

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Koken

Posted on by

Zelf koken lukt me nog niet, omdat ik nog niet veel kan tillen. En aardappelen afgieten of rijst gaat dus niet. Dus Leo kookt en dat doet ie voortreffelijk en hij probeert nieuwe recepten uit.

  02-blogfotos- 14 Maar zo nu en dan komen de kinderen en die koken of brengen een kant en klaar gerecht mee. En dat smaakt dan niet alleen heerlijk, maar is als balsem voor mijn ziel. Ik vind het zo leuk dat ze op die manier hun zorg en liefde laten blijken.
Kijk dit kookte jongste, die al ruim een jaar vegetarisch is, bij ons thuis. Een heerlijke curry van pompoen, paprika en sperziebonen. Met gember, kruiden en specerijen. Meer dan genoeg voor twee keer en lekker pittig en exotisch en heerlijk met rijst.
Onze oudste had al een keer voor Leo gekookt, toen ik in het ziekenhuis lag. Vorige week kwam hij naar ons toe, samen met zijn vriendin, en toverde deze schotel uit zijn tas. Een “aardappel anders-gerecht”, gevonden bij Brenda en voor ons gekookt. Zo lief en lekker!
Kijk, ziek zijn heeft niet alleen nadelen.
Zoals Cruyff ook zegt: elk nadeel heb zijn voordeel 😉 😉 😉		  02-blogfotos- 11

Haven

Posted on by

Als pure Rotterdamse ben ik trots op onze stad, maar vooral op de haven. Zeker één keer per jaar maken we een havenrondvaart en het eerste weekend van september staat bij steevast gereserveerd voor de Wereldhavendagen.
Daar is altijd iets leuks te ontdekken, interessants te bezoeken of gewoon maar rond te slenteren om de sfeer op je in te laten werken. Ook dit jaar gaan we weer met schoonzus en zwager op stap. Die waren vorig jaar op vakantie, maar dit jaar is er rekening gehouden met een bezoek aan Rotterdam.

Dit is een plaatje van vorig jaar. Zo te zien amuseren deze kinderen zich prima en wie weet… zit er wel een toekomstige kapitein of stuurman tussen.

Natuurlijk zijn er meer havens dan in Rotterdam alleen. Daarom is deze week “havens” het thema bij Stuureenfoto. Heb je ook een leuke havenfoto, doe dan mee!

Kinderdromen

Posted on by

Kinderen over de hele wereld dromen hoe het zal zijn als ze groot zijn. Of er van al die dromen ook wat terecht komt, is maar de vraag. Maar het is leuk om te zien wat er zich in hun kleine koppies omgaat.
Vorig jaar, in Okayama stuitten wij op een kleine tentoonstelling van kindertekeningen. En hoewel het hele verhaal erbij ons volkomen ontging, want in het Japans, konden we wel zien wat de vraag was geweest: wat wil je later worden.

Hieronder een greep uit wat wij zoal zagen (klik op de foto om te vergroten):

Deze kindertekeningen passen perfect in het thema van deze week bij Stuureenfoto. Neem een kijkje en doe eens mee!

Keizers en keizerinnen

Posted on by

Nee, dit blog gaat dit keer niet over Japan, maar over de kleine keizers en keizerinnetjes van Nederland. Kinderen die nooit eens tegengas krijgen of gecorrigeerd worden. Afgelopen weekend maakte ik mee dat, nota bene op Sinterklaasmiddag, een ongeveer 7-jarig jochie maar bleef zeuren over een speeltje dat hij wilde hebben. “Nee, je krijgt het niet”, zei moeder. Hij zette het op een schreeuwen, en moeder zuchtte. Dat deed ze nog minstens vier keer en ging toen half overstag. “Je mag het van je eigen geld kopen”. “Dan hou ik niets meer in mijn spaarpot”, jammerde kindlief en dramde rustig door. “Jij moet het voor mij kopen, jij moet dat doen!” Het duurde en duurde en geen enkele keer verhief moeder haar stem of liet het kind merken dat het echt hééél vervelend was. En natuurlijk werd het speeltje gekocht.

Zaterdagmiddag stonden we bij de kassa van Ikea. We legden onze spulletjes op de band, onder andere wat kleine en kwetsbare halogeenlampjes en een cadeaubon, die we die avond aan onze jongste wilden geven. Hoewel slechts een bon, hadden we toch goed gekeken of die niet beschadigd was. Achter ons stond een echtpaar met een dochter van pakweg 14 jaar. Boem, daar schoof ze de beurtlat bovenop onze spullen. Hun eigen spullen moesten natuurlijk ook op die band. Daarop zei ik “dat doen we niet zo” en legde mijn hand op haar rug. Binnen no time een stampij van je welste, want vader kwam verhaal halen. Ik had zijn dochter geduwd en dat had ik niet mogen doen. Ik had rustig in gesprek met haar moeten gaan! Geen woord van excuus, geen correctie. Dochterlief was geduwd… Alsof ik haar over de kling had gejaagd…
Nou ja…. Ben ik de enige die door dit soort belevenissen gefrustreerd wordt?

Lekker…

Posted on by
Hij mocht mee met opa, kijken naar dat heéééle grote schip.En als je dan zo staat, met de wind in je snoetje en je moet wachten en wachten. Nou, dan krijg je natuurlijk enorme honger. Gelukkig had opa dat van te voren bedacht, want hij nam een paar lekkere boterhammetjes mee. Met echte Hollandse kaas.

Toen de boot voorbij gevaren was, gingen ze op een bankje zitten om samen gezellig die boterhammetjes op te peuzelen.

  

Nog steeds lachen

Posted on by
Met vriendin een dagje voorproeven voor onze reünie in het Plaswijckpark in Rotterdam. Helemaal geen straf met het mooie weer van gisteren, want we konden heerlijk op het terras zitten om alles te bespreken en hadden alle tijd. Natuurlijk bekeken we de speeltuin en wat er verder zoal te beleven is. Maar ook binnen is er veel te doen en te spelen, dus mocht het onverhoopt regenen, dan valt ons uitje straks niet in het water.En toen kwamen we langs de lachspiegels. Ouwerwets, maar nog steeds leuk. En als dames van deze tijd konden we het niet laten even een selfie te maken. Die zijn meestal niet al te fraai, maar deze slaat alles qua charme! Of niet soms? 😉 😉