Nostalgie

Eigenlijk weet ik niet hoe de etalages in de stad er nu uitzien. Zijn er weer zulke leuke en mooie bij als vroeger? Toen er hele voorstellingen waren met Steiff dieren, winterse voorstellingen werden gemaakt met heel veel sneeuw en kinderen met hun neus tegen het raam stonden te kijken in opperste verbazing.

Grootouders zullen misschien nog wel een extra ritje naar de stad in het donker gemaakt hebben, met de kleine knuistjes van hun kleinkinderen stevig vasthoudend. Zijn de kinderen daar nog mee te verrassen?

Ik amuseer me maar met een filmpje op Instagram:
de etalage van Kaufhof in Keulen. Want ik wil toch wel nog een klein beetje nostalgische kerstsfeer proeven.

Reclame

Doorgaans is reclame vooral vervelend. Er zitten soms best leuke uitingen tussen, maar het merendeel valt in de categorie slaapverwekkend dan wel ergernis opwekkend. De reclame op tv gaat dan ook systematisch op “mute” en dan vallen hele stukken tussen de programma’s uit
Op straat is reclame vooral opdringerig en ontsierend en veel te veel van het goede. Kortom, ik hou niet van al die wervende teksten en beelden. Maar ja, uitzonderingen bevestigen de regel en dit autootje kon mijn goedkeuring dan weer wel wegdragen. Allereerst een leuk, pittig modelletje en ook nog versierd met vrolijke beelden van Keulen. Het is al weer een hele tijd geleden dat wij daar waren. Maar zo nu en dan zoeken naar iets op mijn computer levert soms ook nog zulke leuke bijvangst op.

Trap

chocoladetrap Rotterdam heeft na de steigertrap bij het Groot Handels Gebouw nu een pianotrap in het Centraal Station. Nee, ik liep er nog niet op, muziek maken is niet mijn talent. Dat is een loopje voor betere muzikanten. Maar binnenkort ga ik natuurlijk wel kijken en misschien wel een filmpje schieten.

In Keulen, in het Hauptbahnhof, hebben ze ook een speciale trap. Een trap van tabletten chocola. Ach, het is natuurlijk niet echt om op te eten, maar het ziet er wel leuk uit! Goed bedacht van die reclame-afdeling.

Ergernis

Drie weken geleden liepen we er nog, schoonzus en zwager, Leo en ik. In Keulen, op het plein voor het Hauptbahnhof. Ik moet er niet aan denken dat we daar op oudejaarsavond hadden gelopen. Niet dat ik daar behoefte aan zou hebben gehad, maar dat het niet zou kunnen, ergert me mateloos.
Die honderden mannen, die vrouwen betasten en daarna beroofden. Walgelijk. Het interesseert het me eigenlijk geen lor van welke origine ze waren. Ze moeten zich gewoon gedragen, punt uit!!!
Wat ik ook ergerlijk vond, was dat het nieuws pas dagen later naar buiten kwam. Wie schoof dat een beetje onder pet? En dan als klap op de vuurpijl die werkelijk schokkende reactie van de Keulse burgemeester.

01-ergernis-Keulen

Toen ik dit filmpje zag, viel ik bijna van mijn stokje. Hoe haalt het mens het in haar hoofd om de vrouwen aan te raden zich aan “regels” te houden? Die mannen moeten hun handen thuis houden. En als die mannen dat niet kunnen, moeten ze gewoon thuis blijven. Het kan toch niet zo zijn dat de ene helft van de mensheid vogelvrij verklaard wordt en de andere helft maar kan doen wat ze wil.