Dit jaar heb ik voor het eerst geen kerstkaarten gemaakt of verstuurd.
Net als iedereen moet ik met de moderne tijd meegaan en dus werd het een e-kaart van Jacquie Lawson, die bestaat uit een vrolijk animatiefilmpje en waar aan het eind mijn kerstwens te lezen staat.
Dit is sowieso een heel gek jaar en de Kerstdagen zullen niet veel anders zijn. Minder druk, minder luidruchtig, minder vrolijk als andere jaren.
Daarom zocht ik op internet naar iets liefs, romantisch en zoets.
En vond ik deze kerstkaart met crinolines, hoge hoeden,
keurige heren en warme bonten mofjes.
Een beeld uit een ver vervlogen tijd,
die nu rooskleuriger lijkt
dan het toen wellicht was.
En hoe kijken we over -pakweg- 50 jaar tegen 2020 aan?
Wie zal het zeggen?
Maar ondanks alles,
wens ik jullie hele prettige Kerstdagen.
Tussen alle kerstkaarten die wij jaarlijks ontvangen, zit ook altijd een kaart van een Marianne, een oud-collega van Leo.
Zij werkt al lang niet meer op kantoor maar is een heel andere kant opgegaan en volgde een opleiding aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag.
Hier hangt al vele jaren een prachtige foto van een pluizige paardenbloem, die Leo van haar kreeg bij zijn afscheid van de brouwer van het heerlijk heldere gerstenat.
En ook krijgen wij dus altijd een bijzondere kerstwens. Die van dit jaar wil ik graag met jullie delen.
Omdat Eerste Kerstdag op een maandag valt en ik dit jaar elke week met muziek begonnen ben, staat er hier een muzikale kerstwens.
Klik hier of op de afbeelding om naar de toepasselijke muzikale kaart te openen. 
Dit was de laatste kerstkaart van dit jaar, speciaal gemaakt voor mijn blog.
Ik wens al mijn lezers heel gezellige en fijne Kerstdagen toe!
Het lieve plaatje vond ik op dit blog.
