Ik weet niet hoe het komt, maar ik ontdek ineens allerlei borduurwerk op internet. Misschien ligt het aan het algoritme, misschien valt mijn oog er vaker op. Maar in ieder geval vind ik het geen straf. Ik kan met bewondering naar al dat handwerk kijken, voel soms zelfs kriebels om zelf weer eens naald en draad ter hand te nemen.

Maar er liggen geloof ik nog een paar UFO’s achter in een kast. Die zou ik natuurlijk eerst moeten afmaken. Al betwijfel ik of mijn werk te vergelijken is met wat ik hier voorbij zie komen. Eigenlijk zonde om het maar één keer per jaar te laten zien.

Engelsen hebben voor zoiets leuks en moois een term “eye candy”. En dat is het ook. Zo leuk om te zien, te bewonderen, even weg te dromen. En dan tot de werkelijkheid terug te keren, ik heb tenslotte nog genoeg andere dingen te doen.