Je kunt niet vroeg genoeg beginnen, want jong geleerd is oud gedaan.
Natuurlijk zaagde papa de boom om en ook hielp hij bij het op het dak sjorren. Maar zoonlief rijdt hem in zijn eigen auto naar huis. Binnen is maar binnen, nietwaar?
Ach ja, het is maar een klein boompje, de auto is ook maar klein en rijdt niet zo hard als die van papa.
Maar wat zullen z’n ouders blij zijn met zo’n flinke hulp.
Nog een beetje groeien.. en dan kapt hij die boom zelf ook nog om!
Met een groep van de gymclub gingen we naar de Kerstfair bij Kasteel De Haar in Haarzuilen. Altijd gezellig, zo’n kerstmarkt. En vooral wanneer het decor er van zo’n enorme grote en mooie kasteeltuin is.
Omdat we pas tegen vieren vertrokken uit Rotterdam, was het al bijna donker toen we aankwamen. Dat was ook de bedoeling, want nu konden we niet alleen gezellig rondsnuffelen bij de tientallen kraampjes maar ook genieten van de mooie verlichting en de waterpartijen.
Er was voor iedereen wel wat te vinden, kleding, tuinartikelen, planten, bloemen, maar natuurlijk ook kerstspulletjes.
Het was niet erg koud en er viel maar een klein buitje. Gelukkig zat ik toen net achter een kopje warme soep, zodat ik het de hele avond wel droog gehouden heb.
Terug naar de bus, met wat kleine aankopen of met grote tassen. Allemaal wel een beetje moe van het vele slenteren.
Wandelend door omringende straten kwam ik dit tegen. De kerstversiering werd in etappes gedaan, want eerst zag ik alleen nog maar de touwladders. Maar met de Kerstmannen is het beeld compleet.
Natuurlijk hangen overal lichtjes aan balkons, deuren en ramen. Veel vroeger dan andere jaren, want ja, iedereen heeft ongelofelijk behoefte aan iets gezelligs.
En sommigen willen dan iets alternatiefs. Varkentjes bijvoorbeeld.
Nou ja, wat maakt het uit. Deze zijn in ieder geval nog niet tot rollade getransformeerd.
Iedereen heeft ze wel, rampzalige kerstverhalen. Achteraf valt het allemaal wel mee, vallen ze meestal onder het kopje “och ja, weet je nog wel?” Maar op het moment suprême kunnen er harde noten worden gekraakt.
Dit verhaal hoorde ik van J, al jaren één van onze beste vrienden. Hij kookt graag en wil met de kerst zeker extra uitpakken. Jaren geleden besloot hij om als kerstdessert een fraaie bavarois te maken. Hij was die dag alleen thuis, maar alles was al in huis gehaald. Hij pakte een mooie vorm uit de kast en kon beginnen. Het verliep vlekkeloos. Het recept klopte, er was van alles genoeg en na een poosje goot hij vergenoegd een prachtig mengsel in de schaal. Zo, nou nog even in de koelkast zetten. Och hemel, hij struikelde, de schaal glipte uit zijn handen en sloeg met een klap op het aanrecht en tegen de muur. Het was een ravage in de keuken. Er vielen wat woorden, die niet in een kerstliedje voorkomen 😉
Wat nou? J. besloot om de boel maar even de boel te laten, dat kwam straks wel. Eerst repte hij zich naar het winkelcentrum om daar een nieuwe schaal en verse benodigdheden te halen. Het was al bijna sluitingstijd, maar toch slaagde hij erin alles nog bij elkaar te krijgen.
Die bavarois maar eerst maken, want die moest nog een flinke tijd opstijven….. Wat hij zich niet gerealiseerd had, was dat de eerste bavarois inmiddels stijf op de muur en het aanrecht plakte. En dat gaf uiteindelijk nog het meeste werk. Hij moest het er af krabben om weer schoon te krijgen.
Tegenwoordig maakt hij een ander toetje. Hij heeft zijn bekomst van bavarois 😉 😉 😉
Klik op de foto om te horen wat ze zegt 😉
Vrolijk Kerstfeest voor iedereen!!
Sommige mensen kunnen het hele jaar bezig zijn met kerstkaarten. Voor mij is dat echter heel seizoensgebonden. Zo eind oktober begint het te kriebelen en bedenk ik wat en hoe ik de kaarten zal maken. Dit jaar wilde ik beslist afbeeldingen van oude kerstkaarten gebruiken. Dus verzamelde ik van alles op Pinterest, zocht de leukste uit en maakte daar hapklare afbeeldingen van. Uren heb ik achter mijn werktafel zitten knippen, plakken en versieren. Want er moeten zo ongeveer 75 kaarten gemaakt worden. En verstuurd, met postzegels, met een persoonlijke noot, deels handgeschreven. Het is dus een jaarlijks terugkerend, maar plezierig, project.
Dit jaar hadden we ook fleurige enveloppen gekocht. Helaas bleven de etiketten daarop niet plakken en moesten die allemaal met breed plakband worden vastgezet. Net als de omslag. Gelukkig hield de lijm van de kerstzegels wel. Ach, zo blijf ik toch lekker bezig, nietwaar?
De kerstkransjes, stollen en kerstkoekjes zijn nog niet verteerd, of de commercie begint al met het verkopen van paassnoep. Dit zag ik afgelopen vrijdag al in de schappen staan. Ik was zeker niet de enige die het nogal vroeg vond. We hebben nog meer dan 70 dagen te gaan voor het Pasen is. Ik vind het dus niet nodig om nu al een voorraad in te slaan. Het moet ook niet gekker worden…
 |
Dat ik van koken en bakken hou, mag wel bekend zijn. Maar toch… bakken doe ik niet zo vaak en veel meer, want alles moet natuurlijk ook opgegeten worden. En elk pondje….. juist ja.
|
Maar met Kerst laat ik me het plezier niet ontgaan. En sta ik lange tijd in de keuken, te snijden, wegen, hakken, roeren… Alles puur natuurlijk en helemaal zelf gemaakt. Van de amandelspijs tot de sausjes. En nog veel meer. Dan geurt het zo heerlijk in huis.
Kerst-muziekje er bij, zachtjes mee neuriën. De leukste en lekkerste tijd van het jaar 😉
| Laten we de week beginnen met een spreuk. Grappige gezegden om te (glim)lachen of wijze woorden om te overdenken. Elke maandag vind je er hier een. | 
|
| Vorige week waren wij in Essen, op bezoek bij vriendin Irene. en natuurlijk gingen we naar de Kerstmarkt. Wat zeg ik, we bezochten vier kerstmarkten. Zo tegen de avond, als het begint te schemeren en de verlichting goed uitkomt. Alle vier kerstmarkten hadden hun eigen sfeer, maar die in Borbeck was heel sfeervol. Niet met commerciële kramen, maar met kraampjes die door de verschillende scholen werden bemand. |  |
Er werden zelfgemaakte producten verkocht en diverse schoolkoren zongen kerstliederen. Het was behoorlijk koud, maar dat hoort wel bij de Weihnachts-sfeer.
