Er zijn mensen die regelmatig het graf van een geliefde bezoeken. Wij doen dat niet. Eerlijk gezegd kom ik zelden op een kerkhof. Maar in Engeland lijken kerkhoven veel minder gesloten. Vaak liggen de midden in het dorp, staan er eeuwenoude grafzerken en is er ruim voldoende ruimte om alles te bekijken.

Toch trok het ons niet zo om er even rond te dwalen. Maar toen konden we de auto niet bij het hotel konden parkeren, maar waren we op de gemeenschappelijke parkeerplaats aangewezen. En ja, dan neem je de kortste route, zeker als de regen uit de hemel stroomt. En nee hoor, ik ben niet zo bang uitgevallen en geloof niet in griezelverhalen. Dus stapten we stevig door over het stenen pad. Geen skelet gezien, geen kreet gehoord 😉

De volgende dag namen we dezelfde route terug, maar toen was het gelukkig droog. En dan zie je hoe mooi en sfeervol zo’n kerkhof eigenlijk is.