Boek

Jaren geleden las ik “Pilaren van de aarde” van Ken Follett, een door mij zeer bewonderde schrijver. Hij schrijft niet alleen thillers, maar ook diverse historische romans. En het zijn meestal nogal omvangrijke werken. Nu heb ik “De Brug naar de hemel” als e-book. Niet groter dan mijn e-reader en toch 1100 pagina’s. Waar ik doorheen gevlogen ben. Want ook dit boek leest weer als een trein.
Het speelt in de 14e eeuw in Kingsbridge, waar ook de “Pilaren…” zich afspeelde.
De levens van de vier hoofdpersonen raken met elkaar verwikkeld door een incident op een feestdag en het geheim van de mysterieuze monnik blijft hen levenslang beïnvloeden.
De kathedraal staat er nog steeds, al is een deel inmiddels wat bouwvallig. En hoewel Kingsbridge welvarend is door de wolhandel, beperkt de smalle brug het handelsverkeer. Als de brug instort, heeft de jonge maar geniale bouwer een revolutionair plan. Niet iedereen loopt daar warm voor, want elke partij heeft zo zijn eigen belangen. Er ontstaan verwikkelingen, waarin de hele stad wordt meegesleurd. Welvaart en rampspoed, honger, ziekte, genezing en dood, angst en moed wisselen elkaar af. Soms worden dromen worden bijna werkelijkheid, maar telkens geeft het noodlot net een andere wending aan de levens van de hoofdpersonen.
Voor wie van historische romans houdt, zeker een aanrader.

Lezen

11-lezen Heerlijk, zo’n lekker dik boek. 1130 Bladzijden om te verslinden. Dit is het derde boek in de trilogie van Ken Follett. De eerste twee las ik al, nu dus dit. Het verhaal van meerdere generaties in Engeland, Duitsland, America en Rusland tegen het decor van de politieke situatie. Dit deel gaat over de periode van 1961 tot de val van de Muur. Een tijd die ik bewust heb meegemaakt en dus vele herkenningspunten geeft. Al was ik niet zo erg politiek bewust, Kennedy, Chroetsjow, Vietnam, Oost-Duitsland en het IJzeren gordijn zijn me welbekend.

Voor mij dus even geen TV, geen internet. Maar wel lekker opgekruld op de bank zitten, compleet verloren in mijn boek.