Landgoed Twickel

Bron: Google foto’s

Tijdens ons verblijf in Enter maakten we ene wandeling over Landgoed Twickel. Nou ja, maar een een klein stukje van dat landgoed, want het beslaat 4.400 hectares. Daar zijn dus vele mooie en lange wandelingen te maken.

Wij waren er op een zondag en het was prachtig weer. Er waren dus meer wandelliefhebbers, maar hoewel we veel mensen tegenkwamen (en ook veel honden) was er ruimte genoeg. Niemand liep elkaar in de weg.

Het kasteel Twickel wordt nog bewoond en is dus niet toegankelijk. We stonden ervoor en ik had Downton-achtige visioenen. Grote zalen, trappen, veel antiek en kunst. Maar ja, dat konden we dus niet met eigen ogen zien.

Maar de fantasie verbleekte bij de pracht van de natuur. Weidse vergezichten, hoge bomen, stille doorkijkjes en dat alles omhuld met een waas van aardse geuren en vogelgezang.

We liepen een flink stuk en onderweg zochten we een bankje op om ons brood op te eten en wat te drinken. Genieten in optima forma.

Boek

Boek-Clifford-CastleDe gelegenheid om een kijkje te nemen in de werkelijke wereld van “Upstairs, downstairs” liet ik me niet ontgaan. En het bleek een goede keuze. Met veel humor en gepaste bescheidenheid vertelt de schrijfster over haar ervaringen en belevenissen op een echt Engels kasteel. Waar niet het hele jaar gewoond wordt, maar waar de eigenaren en hun familie komen om te jagen, Kerst en Oud en Nieuw te vieren. Maar waar wel het hele jaar een (kleine) staf aan personeel is om de boel gaande te houden. Haar onzekerheden en het verschil in culturen worden leuk beschreven. Want zo losjes als wij met personeel om kunnen gaan, zo rigide zijn de verhoudingen in Engeland. En toch gaat het goed, ontstaat er een goede verstandhouding met de eigenaren. Maar natuurlijk raakt Josephine in vreemde situaties, voelt het voor beide partijen soms zeer ongemakkelijk. De mix van Hollandse nuchterheid en accepteren wat niet anders is en zo nu en dan een scheut humor maakt het een alleszins lezenswaardig boek. Ik vloog er tenminste binnen twee avonden doorheen 😉

Goud

Het kasteel van Schwerin (Duitsland) lijkit op een sprookjesslot, met zijn prachtige tuin en gouden koepel. Het slot heeft een roerige geschiedenis. Al in 973 werd op deze gebouwd, maar in 1857 werd het verbouwd tot zo het er nu uitziet. Koningen en prinsen hebben er gewoond; in de DDR-tijd huisvestte het een opleidingsinstituut voor kleuterleid(st)ers en nu zetelt is het parlement van de deelstaat er. Ruimte zat, want er zijn 653 vertrekken.

Het kasteel is voor bezoek geopend, maar wij waren er te kort om dat te kunnen doen. Misschien ene volgende keer?

 

Ridder

Even dreigde het weer roet in het eten te gooien. Maar gelukkig, het werd even droog tijdens ons familie-weekend en toen konden we toch naar het kasteel, waar mijn neefje zich zo op had verheugd.

En dan moet je natuurlijk op de foto met zo’n stoer harnas. Maar zelf wil hij zo’n zwaar ding niet hebben. Geef hem eens ongelijk, fleece is niet alleen lichter maar ook lekker warm!

Â