Smoesjes

Er is een tijd geweest dat bij de grote blauwe supermarkt gevraagd werd of je de bon wilde. Ik vond het altijd een vreemde vraag. Je wilt toch op zijn minst kunnen aantonen wat je allemaal gekocht hebt. En soms eens kunnen kijken hoeveel het een en ander nou kostte.

Maar in het kader van het milieu bleek die kassabon te zorgen voor te veel papierverbruik. Dus lieten tientallen mensen de bon niet meer uitprinten. Tja, het zou misschien enigszins zoden aan de dijk kunnen zetten…? Ik vond het nogal vergezocht.

Maar… na een kleine verbouwing van de Appie in mijn wijk, krijg ik de bon nu ongevraagd en bijna in mijn handen gepropt. Waarom? Omdat je bij de uitgang nu een hekje hebt en je daar je bon moet laten scannen. De winkel werkt nu met scanners en automatische kassa’s, vandaar.

Weg milieu besparingen, weg smoesjes. Iedereen weer aan de bon, of je wil of niet.

Besparen doet Appie natuurlijk op een andere manier. Er zijn nu minder kassa’s en dus ook minder caissières nodig. En die besparing op personeelskosten, dat zet pas zoden aan de dijk! 😉 😉

Bonnetjes

Laatst wilde ik bij de kassa van de super mijn boodschappen afrekenen. Alles op de band werd gescand. Sommige dingen moesten handmatig ingevoerd worden. En daar ging het fout. De jongen achter de kassa verschoot van kleur toen hij het totaalbedrag zag. “Dat kan niet kloppen”, stamelde hij. Een bedrag van meer dan 500 euro stond op de teller. En nee, zoveel had ik nou ook weer niet gekocht.

Bron: Google foto’s

Wat bleek? Mijn zak noten was maar liefst 58 keer opgevoerd. Het bleek om de code van iets anders te gaan en natuurlijk werd alles keurig en snel gecorrigeerd.

Nou was het deze keer wel heel erg duidelijk. Maar het kan ook dat zo’n fout je niet meteen opvalt. Ik wil dan ook altijd de kassabon en controleer die, zij het nogal vluchtig.

Maar ook bij latere klachten komt zo’n bon je van pas. Ik begrijp dan ook niet dat mensen steeds vaker de bon niet meenemen. Ook bij een volle kar. Dan is het toch onmogelijk om foutjes te herkennen. Of ben ik nu een beetje krenterig of te ouderwets?