Vorige week gingen we naar een optreden van Ernst de Corte, de zoon van Jules. In een zeer onderhoudend programma kwamen veel van de liedjes van Jules de Corte aan bod. Maar hij schreef er ruim 3000, dus allemaal horen was onmogelijk.
In de jaren 60 en 70 was Jules de Corte vaak op radio en TV te horen. Een herkenbare stem, mooie teksten, waarbij Jules zichzelf begeleidde op de piano. Maar vaak ook met arrangementen van anderen.
Jules de Corte overleed in 1996 en zijn teksten raakten een beetje in de vergetelheid. Dat is zonde, want wie er vandaag naar luistert, krijgt het gevoel dat ze nog maar kort geleden geschreven zijn. Ze zijn nog steeds beklemmend actueel, to the point.
Het publiek luisterde, net als wij, ademloos en herkende veel van de liedjes. En natuurlijk werd aan het eind “Ik zou wel eens willen weten…” meegezongen.
Een voorstelling van DeCorte en consorten is nog in meerdere theaters te zien. Je kunt het vinden op de speellijst op de website.
En omdat muziek niet alleen op maandag mag, maar op alle dagen kan, vandaag Jules de Corte met “van goede wille”
