Tag Archives: jeugdsentiment

Gouden ei

Posted on by

Toen ik bezig was met de voorbereiding van ons tripje naar London, dacht ik ineens weer aan de eerste keer dat ik daar was.

Dat was met mijn ouders, in 1959 of 1960. We logeerden bij vrienden van mijn vader. Zij hadden allerlei uitstapjes bedacht en ik genoot ervan. Londen was enorm, druk en in mijn ogen zeer exotisch.

Op een avond gingen we eten in The Golden Egg. We kregen spaghetti. Mijn vader vond het niks, ik daarentegen had nog nooit zoiets lekkers gegeten.

Bron: Google

In The Golden Egg kon je eten voor redelijke prijzen. Ze behoorden tot een keten zoals Wimpy en werden later overgenomen door Lyons.

Ik denk nog wel meer mensen zich deze restaurants herinneren.

Monnickendam

Posted on by

Terug naar huis van Texel wilden we nog wat rondkijken in Noord Holland. Zo vaak komen we er niet… Leo heeft goeie herinneringen aan Monnickendam, waar een tante van hem woonde. Hij ging er in de zomervakantie graag logeren, vissen in de singel achter het huis, spelen met zijn nichtjes en gewoon wat rond schooien in het dorp, nee stadje. Dat is intussen, net als vele andere plaatsjes, flink veranderd. Er rijdt al lang geen trammetje meer door de Kerkstraat, oude huisjes zijn gerenoveerd en aan de eisen van deze tijd aangepast. Soms beeldschoon, soms minder naar onze smaak, maar ja…! Natuurlijk wilde Leo even kijken of het huisje van zijn oom en tante er nog stond. Dat wat in zijn herinnering een “groot”huis was, leek nu veel kleiner. Het buurhuis nog petieteriger. Ook De Vriendschap, vroeger een oude mannen logement, had een nieuwe bestemming gekregen.
Maar wat bleef was de toren, waar nog steeds elk kwartier het klokkenspel te horen is.

Flintstones

Posted on by

Vorige week nog had Leo een paar filmpjes van The Flintstones zitten kijken. Zomaar, voor de leut. Een beetje jeugdsentiment…
En toen was ik in Hoorn en gingen Bettie en ik naar het Museum van de 20e eeuw. En kijk, daar was een kleine tentoonstelling over de Steentijd-familie. Leuk om te zien wat er (toen ook al) aan merchandising te koop was. En natuurlijk de vele tekeningen uit de serie. Er werden ook filmpjes gedraaid. Wie op de link onder de foto klikt, kan ook nog opnieuw genieten van zo’n filmpje 😉

Flinstones

Klik hier voor een klein filmpje

Boek

Posted on by

Boek-Harry-BanninkMet heel veel plezier luister ik naar de Grote Harry Bannink-podcast. Ik ben dol op de liedjes van Harry Bannink en toen ik ergens las dat dit boek uit was, reserveerde ik het meteen in de bieb. Zo leuk om te lezen over een bescheiden, sympathieke en gewoon gebleven man. Die geen showbizz kuren had, maar rustig zijn zelf meegebrachte boterhammetjes at. Die geen sterren op hun nummer zette, maar wel voor hen nummers schreef die behoren tot ons cultureel erfgoed.
Veel anekdotes kende ik al van de podcast, maar toch heb ik ze weer met evenveel plezier gelezen. Met zijn muziek op de achtergrond natuurlijk 😉

Wereldberoemd

Posted on by
In Tuindorp Vreewijk ontdekten we ook deze muurschildering. Ter herinnering aan Milkbar Aurora, destijds wereldberoemd op Rotterdam-Zuid. Daar kwamen jongens en meisjes bij elkaar, om te praten en milkshakes te drinken. En gehaktballen te eten. Onschuldig vertier, maar o,o, wat waren de ouders van die jongens en meisjes destijds bezorgd om hun kroost. Wat moest er terecht komen van die nozems, met hun lawaaiige brommers en hun vetkuiven?

Wat voor toekomst hadden die meisjes, met hun petticoats, korte rokjes en hun opzwepende dansen? Nou ja, we weten het nu. Ze zijn brave burgers geworden. Opa’s en oma’s, die soms verhalen vertellen over die goeie ouwe tijd 😉 😉 😉

Jeugdsentiment

Posted on by

Vorige week las ik hier een stukje over een draagbare cassetterecorder. Leo en ik hadden wel niet dezelfde, maar een Nordmende. En we namen hem mee op reis, naar Griekenland. Met natuurlijk de nodige bandjes. Nou ja, ik denk een stuks of drie hooguit, want meer hadden we er niet.  En heel die reis, ruim 8000 kilometers, draaide dat ding en zongen wij mee. Zoals deze bijvoorbeeld:

 

Nostalgie

Posted on by
Als we naar de markt gaan, gaan we meestal ook naar de kerkbazaar.
En deze week lag, in de allereerste doos die ik zag, het Muizenboek.
Dat heb ik als kind zo vaak gelezen, dikke tranen om gehuild en in angst gezeten of het ooit weer goed zou komen met die arme muisjes. En daar lag het weer. Helemaal zoals ik me herinner, een beetje verfomfaaid, met losse blaadjes, maar nog verder helemaal intact.
En voor 50 eurocent laat je dat niet liggen. Eerst moet het gerepareerd worden en dan gaat het bij de andere boeken, op de zolder. Om zo nu en dan nog eens terug te lezen.		 Â