Dit bord fotografeerde ik in Hiroshima, Japan. Het geeft aan welke treinen er aankomen en vertrekken. Nou ja, dat is nogal logisch op een station. Maar die treinen hebben allemaal een andere lengte. En daarom staat heel duidelijk aangegeven ter hoogte van welk nummer in de perronvloer de wagens halt houden. En dat is zo precies dat Japanners rustig staan te lezen en bijna zonder op of om te zien in de trein stappen. Het is namelijk altijd goed.
De ervaring met (internationale) treinen hier in Rotterdam of Utrecht geeft een heel ander beeld. Vraag het aan de NS-medewerkster en je krijgt “zo ongeveer daar” te horen. En als de trein dan binnen rolt, blijk je nog tientallen meters te moeten rennen.
Ze zouden eens in Japan stage moeten lopen, die managers van de NS.
Tag Archives: Japan
Geisha
Eerlijk
Gisteren gelukkig ook wat leuk nieuws tussen alle sombere berichten. Een tienermeisje vond een portefeuille op straat met daarin allerlei bankpasjes en een flink bedrag. Ze bracht de vondst naar het politiebureau, waar de eigenaar even later dolgelukkig zijn bezit kwam terughalen. Het meisje kreeg een flinke beloning. Eind goed al goed dus.
Toch raar, dat dit zo buitengewoon is, dat het in de krant komt. Al mag van mij de krant met dit soort nieuws gevuld worden. Maar waarom zou eerlijkheid een buitensporigheid zijn?
Het is heerlijk als je je spullen gewoon even kunt laten liggen, je onbezorgd over straat kunt en je geen angst hoeft te hebben bij het pinnen. Zoals dat in Japan (over het algemeen) nog heel gewoon is. Wij keken er van op, maar geen Japanner die het raar vond dat iemand in een park zomaar zijn kostbare camera met statief liet staan om even een kopje thee te gaan drinken.
Bentobox
De vertaling van Bentobox is, geloof ik, “eten in een doos”. Maar dat is wel een heel simpele benadering. Want in Japan zijn bentoboxes bijna een soort van kunstvorm. Niet zomaar wat boterhammen met beleg ertussen en een appeltje erbij. Verre van dat. De bentoboxes die overal te koop zijn, zien er uit als klein juwelendoosjes. Met sushi, verpakte rijst en fraaie mini-zakjes sojasaus. En dat zijn dan nog maar de gewone. Japanse moeders maken waarschijnlijk nog veel mooiere. De New Yorkse advocate Megan Noh maakt ook prachtige bentoboxes, die ze dan ook op haar site publiceert. Ik vind het bijna jammer dat ik geen lunchdozen meer hoef klaar te maken. Slechte etertjes zou je misschien wel kunnen verleiden met zo’n klein eetbaar kunstwerkje. |
Stapelen
Het thema deze week bij Stuureenfoto is stapelen. Dat doen we natuurlijk allemaal en overal. Boeken, tassen, papieren, borden, containers, ja, wat allemaal niet?
Hier maken medewerkers van een restaurant in Tokyo nette stapels van bentoboxen. Dozen waarin de lunch verpakt zit, die de kantoorbediendes straks komen halen.
Kijk omlaag
Het loont om zo nu en dan eens omlaag te kijken. Soms vind je iets, soms valt ineens je oog op iets bijzonders. Zoals hier, in Nagasaki, waar de boot met de Nederlandse vlag herinnert aan de Hollanders, die er eeuwen geleden als enige buitenlanders mochten aanleggen. je “Deshima” is gerestaureerd en in min of meer “originele staat” te bezoeken.
Vis, vis, vis
En na afloop, op een tijdstip dat we normaal gesproken ontbijten, gingen we sushi eten. Zo lekker, alleen daarvoor al wil ik nog wel eens terug.
Cadeautjes
Al sinds enkele jaren geeft Leo als vrijwilliger Nederlandse les. Vandaag was zijn Japanse leerlinge weer terug van vakantie in Japan en zij bracht iets voor ons beiden mee.
Twee prachtig ingepakte cadeautjes, op zich al een plaatje waard. Want niet domweg dichtgeplakt met tape, maar zeer ingenieus onzichtbaar dichtgevouwen en geplakt. Bijna zonde om open te maken.
En wat er in zat, was al even mooi. Een doosje met sierlijke eetstokjes, versierd met ragfijne bloemen.
En een doosje dat je slechts behoedzaam durfde openen. Erin al even fraaie zakjes met ??? Dat…. houden we nog even voor verrassing!
Bomen
Bomen is nu het thema van Take-a-pic. Ik kan me geen tuin voorstellen zonder bomen, maar hier in de buurt wordt de een na de andere tuin omgetoverd tot een stenen woestenij, met sporadisch een plantenbak. Jammer. |
In Japan, waar heel weinig ruimte is, worden bomen juist gekoesterd. Maar ook gedwongen te groeien naar menselijke maten. En dat gebeurt door de knoppen te kortwieken, zodat de vorm enigszins gedrongen wordt. Daarvoor zijn duizenden mannen vele dagen in de weer om elke knop met de hand in te korten.