Nederlandse kentekens zijn saai, cijfers-letters in een soort van geheime volgorde. Er is wel wat uit te halen, maar voor mij is het abracadabra.
Nee, dan in het buitenland. Op zich zijn dit al leuke nummerborden, maar naast elkaar wordt het regelrechte humor.
Zouden ze het afgesproken hebben of is het gewoon toevallig…?
Het is helemaal niet erg om ouder te worden. Dat worden we allemaal, elke dag. Alleen hoef je dat natuurlijk niet van de daken te schreeuwen. Maar ja, één dag in het jaar sta je er bij stil. Dan komt er weer een jaartje bij. Zoals vandaag, want vandaag word ik …. 71 jaar.
En dat is een reden om blij over te zijn, want alles werkt nog prima, ik ben nog steeds redelijk vief. Al lees inmiddels wel met een brilletje 😉
Of je het aan me kunt zien? Welnee, om met een oud-collega te spreken “Goh, al zo oud….? Ik had je WEKEN jonger geschat!”
Laten we maar gewoon verder gaan, maar graag wel met humor!
Wie nog wat tijd, geduld en handigheid over heeft, kan zich misschien wagen aan één van deze taarten, speciaal voor mannen. Op Pinterest vond ik prachtige taarten, die mannen zullen aanspreken. Ik ken er zo een stuk of wat die geamuseerd en ook verlekkerd naar dit soort gebak zullen kijken. Maar ze vinden het ook beslist zonde om aan te snijden.
Niet alle dagen schijnt de zon en niet alle dagen ziet het leven er vrolijk uit. Maar er over klagen helpt je niet. En dan is het goed als je daar even op gewezen wordt. Dus voor iedereen die het even niet ziet zitten, kijk goed naar dit bord 😉 😉 😉
En geniet van wat je hebt!!
Leo kwam dit boek tegen in de bibliotheek en nam het mee. Niet om te lezen, maar vooral om even door te kijken en te genieten van de leuke tekeningen van Fiep Westendorp.
Altijd herkenbaar, altijd raak getroffen. Ik kan daar een hele tijd in bladeren. Op elke rechter pagina staat een grote tekening, op de linker wordt een detail herhaald met de naam van het detail eronder, in het Nederlands, Engels, Turks en Arabisch. Groot en klein, jong en oud kunnen hier hun kennis uitbreiden of bijspijkeren. En welke nationaliteit je ook hebt, welke taal je spreekt, je wordt er beslist allemaal vrolijk van.
Dit kalenderplaatje van Peter van Straaten deed me ’s morgens vroeg al glimlachen. Ach ja, Valentijnsdag… Voor jonge mensen, onze leeftijdscategorie heeft zulke verrassingen niet meer in petto. 😉 
Maar hoe kon ik weten dat er ’s middags zo’n leuke Valentijnskaart op de mat zou liggen. Nee, niet van een geheime minnaar. Leo mocht hem gewoon lezen en vond het ook een super lief gebaar.
Van wie die kaar
t dan wel is? Ja zeg, dat ga ik hier toch niet vertellen. Maar de afzender weet natuurlijk wel hoe de vork in de steel zit.
Ik heb de kaart meteen op een mooie plek in mijn werkkamer gehangen. En die afspraak maak ik natuurlijk per e-mail!
❤
Dit jaar begin ik elke week vrolijk met muziek. Elke maandag, 52 weken lang, zal hier een clipje van You Tube staan. Zo stel ik in de loop van het jaar een speellijst samen van muziek die me, op welke manier dan ook, geraakt heeft.
In week nummer 4 koos ik voor een liedje van Annie M.G. Schmidt, gezongen door Nien Besselink met aan de piano Sjoerd Brouwer.
Elke maandag vind je hier een leuke poster. Zodat we de week in ieder geval met een (glim)lach kunnen beginnen.
Het is bijna Kerst, dus worden we weer om de oren geslagen met allerlei heerlijke, buitenissige recepten, die we beslist eens moeten maken. Toch ga ik voor eenvoud. Ik denk dat ik het recept van deze chef eens als basis neem. Met een eigen twist, natuurlijk. Beetje van dit en beetje van dat.
Zo moeilijk zal het toch niet zijn?
Wie het geduld heeft het filmpje af te kijken, kan vast lachen om alle humbug 😉 😉 😉
Zo maar even een stukje wandelen geeft soms van verrassende ontmoetingen. Meestal is de wei leeg, maar toen was ie vol met koeien.
Ach, wat kun je er over vertellen? Nou ja, klik op de foto, dan weet je het….
