Al maanden geleden boekten we een huisje in Drenthe. Hopend op sneeuw en vrieskou en tintel blauwe luchten, kregen we grijs, naar en vies weer.
Maar het huisje is warm, gezellig en onze voorraad boeken, puzzels en ander amusement is groot. Comfortabel in onze joggingbroek en warm vest kan ons de regen niet deren.
Het is stil, ongelofelijk stil. Zo nu en dan lopen wat mensen langs, gewapend met paraplu of ingepakt in regenkleding. Op weg naar of net terug van de supermarkt. Vogels pikken wat in het gras en de wind raast door de bomen.
Geen spectaculaire dingen gebeuren er zo’n dag. De tijd gaat traag maar onmiskenbaar voorbij. Leven in slow motion…. voor één dag is dat geen bezwaar.
Echt heel duidelijk werd het ons gisterenavond niet, tijdens de persconferentie van Mark Rutte en Hugo de Jonge.
We mogen weer op vakantie naar het buitenland, maar daar zien we dit jaar voorlopig maar vanaf. Geen probleem, wij kunnen gaan wanneer we willen, zijn niet gebonden aan vaste tijden.
Maar… we hebben wel een huisje in Nederland gehuurd voor een lang weekend, aan het eind van augustus. Daar willen we met z’n allen, dus oudste zoon, schoondochter en jongste zoon, naar toe. Het huis is groot genoeg voor 8 personen, en er zijn 2 badkamers en 2 toiletten.
Normaal gesproken zou dat voldoende moeten zijn. Maar nu gelden speciale Corona-regels. Per huishouden moet er apart sanitair zijn, 3 badkamers en 3 toiletten dus.
Bron: Google afbeeldingen
En als wij met de auto gaan, net als zoon en schoondochter, moet de andere zoon, die geen auto heeft, thuis blijven. Want vooralsnog mag je niet met 3 personen in één auto. Dan kun je de 1,5 meter regel niet handhaven. Op straffe van een boete van 390 euro p.p. en allemaal een aantekening op je strafblad….!!
Dus zitten we tegen een dilemma aan te hikken. Gokken we erop dat tegen die tijd alles weer “normaal” is? Of besluiten we helemaal niet te gaan en op een ander manier wat te organiseren?
Wat is dit toch een idiote samenleving aan het worden. Want tegen die tijd zijn vast alweer honderden mensen in krappe vliegtuigen naar een verre bestemming gevlogen. Maar wij kunnen geen kant op.
