Carpe diem

Wat doen we, gaan we wel of niet wandelen? Vorige week was het geen vraag, want het weer was optimaal. Maar waarheen?

Het werd het Trompenburg Arboretum. Bij de metro werden we al opgewacht door J., de pijnlijke knie van M. was gelukkig over en de gloednieuwe rollator van R. kon worden beproefd op handigheid. Het ging allemaal goed, zelfs de roltrap werd bedwongen.

Daar gingen we en doordat J. de wijk goed kent, zagen we weer allemaal andere en soms nieuwe bijzondere dingen. Maar daarover schrijf ik weer wel eens een ander keertje.

We liepen in een rustig tempo en genoten van de bloemen- en kleurenpracht, de vogels en het heerlijke zonnetje.

Natuurlijk dronken we koffie en, ach waarom ook niet, bestelden na lange en gezellige gesprekjes ook nog een lunch. Het thuisfront werd op de hoogte gesteld dat het nog wel even kon duren….

Carpe diem, pluk de dag.

Voorjaar

Natuurlijk fotografeerde ik niet alleen maar die bloembak onderweg naar het Arboretum Trompenburg.

In het arboretum zelf was natuurlijk ook van alles te zien. Als je er vaker komt, zie je telkens weer iets dat veranderd is.

Want zo kaal als dit perk zag ik het nog nooit, maar ik vermoed dat er heel wat verrassingen in de grond zijn gezet of zijn uitgestrooid. Dus nog vaker komen om te zien wat er allemaal uit de grond zal komen.

Verder waren er zoveel bomen en struiken te zien, die of bloeiden of met hun ontluikende blaadjes kleur gaven aan de tuin. Kijk maar