Er werd weer eens iets nieuws bedacht. Kaas, zoals camembert, zou straks niet meer in zo’n klein spanen doosje mogen. Te milieubelastend.

Dat vond de Europese Commissie, die er zijn licht op liet schijnen. Een houten doosje, dat kan niet. Zo’n doosje wordt maar één keer gebruikt. Het moet iets recyclebaar worden. Nu kieperen de mensen dat zomaar in de kliko….

Nou denk ik altijd, voordat je iets gaat verbieden, bekijk dan eerst wat de alternatieven zijn. Want wat zou het dan moeten worden? Geen idee… plastic…? Nee joh! Keramiek, papier met een plastic laagje?

Daar was men zo een twee drie niet uit. De Normandische boeren protesteerden, maar hoefden gelukkig niks te vrezen, want hun streekgebonden producten vielen buiten de regeling. Maar de grootste zuivelproducent ter wereld, Lactalis, fabrikant van onder andere Président camembert, altijd verpakt in die spanen doosjes, gooide zich in de strijd en tekende protest aan. En met succes.

Want, meldde Lactalis, zo’n doos is niet voor de sier. Die heeft een functie. Het hout zorgt voor voldoende luchtcirculatie en daardoor rijpt de kaas na. En toen krabbelde de Europese Unie terug…..!

Ik denk dat zo’n spanen doosje eigenlijk prima is. Die spanen komen van populieren, inheemse en snelgroeiende bomen. Die ook nog eens niet zo heel oud kunnen worden, na 50 jaar zijn ze op.

Waarom zou je iets veranderen wat uitstekend werkt?