Een beetje privacy

Laatst waren we niet tevreden met de hotelkamer die ons werd gegeven. Niet om het uitzicht niet mooi was, maar omdat dat er geen deur in de badkamer zat. We moesten er niet aan denken, ook al zijn we al heel lang samen.

Samen door één deur, samen een badkamer delen, geen probleem. Maar als je even rustig, echt privé, je wilt afzonderen, dan moet die deur toch dicht. Het haakje hoeft er niet persé op, maar gestoord willen we niet worden.

Gelukkig kon alles geregeld worden, er was een andere kamer beschikbaar.

Maar we verbaasden ons er wel over dat andere gasten blijkbaar geen moeite met het gebrek aan privacy hadden.

Toch zijn er meer mensen die geheel privé de ruimte willen hebben. Lees maar wat Rudolph van Veen er “Ongezouten over schreef.

Zeepje

Vroeger kreeg je in elk hotel één of meer mini stukjes zeep. Vaak stond er dan ook een aantal flesjes in de badkamer, met shampoo, doucheschuim en bodylotion.

En ik was dan altijd er als de kippen bij om dat in te nemen. Nog steeds staat bij ons thuis in de wc een grote pot met daarin allerlei zeepjes en miniflesjes.

Eigenlijk best gek om dat alleen maar te verzamelen en er verder niks mee te doen. Daarom ben ik inmiddels begonnen met het regelmatig neerleggen van zo’n stukje zeep. En ook al heeft het jaren in die pot gezeten, zeep vergaat niet. Onze handen worden nog steeds schoon.

Maar laatst in een hotel lag er weer zo’n zeepje. Dat moest ik wel gebruiken omdat ik zelf geen zeep meegenomen had. En het had nog wel zo’n aparte verpakking.

Bijna had ik de verpakking al opengemaakt. Gelukkig realiseerde ik me net op tijd er een foto van te maken. De geur denk ik er nu maar bij 😉

Hotels

Kampeertypes zijn wij beslist niet. Voor ons geen tentje of caravan. Een huisje, dat kan wel. Vroeger was primitief niet zo’n probleem, tegenwoordig willen we toch wel wat comfort.

Maar meestal gaan we in een hotel, wanneer we op vakantie gaan. En dan krijg je in de loop van de jaren heel wat ervaring. Want er is zo verschrikkelijk veel verschil in hotels.

Je hebt de grote, onpersoonlijke keten-hotels met kamers die er overal bijna hetzelfde uitzien. We kozen ook wel kleine particuliere hotelletjes, met gezellige kamers. Klein of groot, daar is geen staat op te maken. We sliepen in leuke kasteeltjes, waar de handdoeken viezig en gescheurd waren. We lagen al eens in een hemelbed, met roze rozen op de gordijnen.

Kamers met enorme bedden, met fraaie stoelen of een formidabel uitzicht. Hotelletjes met net genoeg ruimte om langs het bed te laveren. Badkamers met gammele wc-potten. In China zelfs een hurktoilet, dat tevens als douche gebruikt werd. Kasten te klein, of juist immens groot, te hoog om je kleding op te hangen, zonder planken, met te weinig of juist heel veel hangertjes.

Wat zou het leuk geweest zijn als we van alle kamers nog een fotootje hadden. Jammer, maar daar hebben we niet aan gedacht. Dus kunnen we ook niet meer tellen in hoeveel verschillende hotels we sliepen. Maar het waren er in de loop van de jaren beslist meer dan honderd.

Souvenirs

Eén van de eerste dingen die ik op reis bewaar, zijn de zeepjes en tubetjes shampoo van een hotel. Het liefst met een mooi papiertje. En vooral de naam van het hotel er op, zodat we weten waar we waren.
Vroeger kwam ik dan met een hele tas vol weer thuis. Tegenwoordig heeft ook in die branche de efficiency toegeslagen. Nu hangt er vaak een grote fles in de badkamer. En nee, zo ver ga ik niet in mijn verzamelwoede. Die blijft er dus hangen.
Maar wie wat bewaart….. Dus staat er in onze WC een grote pot met allerlei kleine stukjes zeep van heinde en verre. Sweet memories van mooie reizen 😉