Landverhuizers

Vanuit elke havenstad zullen mensen wel vertrokken zijn om elders hun heil te zoeken. Rotterdam kent een hele wijk, die bekend stond om zijn Chinese bewoners. Sommigen vonden er hun geluk, hun partner of verdienden genoeg om weer terug te keren naar hun vaderland.

Maar vanuit Rotterdam vertrokken ook honderdduizenden om aan de andere zijde van de oceaan hun geluk te beproeven. Misschien trokken ze verder, naar Canada of naar de westkust van de Verenigde Staten. Ze begonnen een bedrijfje, kochten land om een boerderij op te zetten of trokken naar de goudvelden in Californië of Alaska.

De meesten van hen zullen zijn scheep gegaan aan boord van één van de schepen van de Holland America Lijn. Op die kade begonnen heel wat verhalen, van tragedies tot succes stories.

Het hoofdkantoor van de HAL stond aan de Wilhelminakade en is nu het welbekende “Hotel New York”. De loodsen van toen zijn omgebouwd tot een grote “terminal” voor cruiseschepen.

Wie wil weten of een oud familielid aan boord van één van de HAL-schepen was, kan nu die passagierslijsten digitaal inkijken.

Ik weet intussen dat er heel wat reislustige familieleden waren. Niet allemaal waagden ze de oversteek definitief. Ze gingen soms ook alleen op (zaken)reis en kwamen na verloop van tijd weer terug. Misschien vind ik zo ook nog wel “verdwenen” familie…. 😉

Aan boord…!

Al maanden geleden had Leo geregeld dat wij onze trouwdag aan boord van het
ss Rotterdam zouden doorbrengen. Het schip ligt al jaren niet meer voor de Holland Amerika Lijn, maar ligt aan de kade bij Katendrecht en heeft na een wat stroeve start inmiddels de status van Rotterdams icoon. Het fungeert als hotel en restaurant en is een grote publiekstrekker.
Daar kwamen we dan met onze koffer, checkten in en kregen en mooie ruime hut die was voorzien van alle gemakken.
Daarna kregen we een audio-rondleiding over het schip, waarbij we mochten rondkijken op de brug, in de kaartenkamer en de diverse verblijven van de bemanning mochten zien. In de kamer van de radio-telegrafist kon Leo testen of een landmacht telegrafist ook op zee zijn Morse-kennis kan gebruiken.  Wat gelukkig wel zo was!
Daarna was het tijd om in de Captain’s Lounge een borreltje voor het diner te nemen, waarna we in het Lido restaurant dineerden. Na een afzakkertje in de bar was het tijd om de kooi op te zoeken. Geen hangmat voor ons, maar een kingsize bed, dat heerlijk sliep. En zo kwamen we de volgende morgen verkwikt aan het uitgebreide ontbijt.
En ja, aan alles komt een eind en dus liepen we na het uitchecken de loopplank weer af om naar ons eigen huis terug te keren.