Hoogst

Alles in het leven wordt tegenwoordig een soort wedstrijd. Dus wil elke architect het hoogste gebouw van alles maken.

Dat gebeurt in Dubai, Hongkong, Japan en weet ik waar nog meer. Maar ja, daar is de grond rotsachtig en niet zo slap als in Rotterdam.

Dus moeten we wachten op gebouwen van meer dan 160 verdiepingen in onze stad. Nou ja, zo erg is dat dan ook weer niet.

Voorlopig hebben we hier een gebouw van 215 meter hoog met ruim 60 verdiepingen. En daarmee is het op dit moment het hoogste woongebouw in Nederland. Voor hoe lang? Geen idee….!

Sinds enige tijd vormt het natuurlijk al van verre een duidelijk herkenningspunt. Dus ja, vanuit het park kon je er ook niet omheen. Dat moest ik wel eventjes met mijn telefoontje vereeuwigen.

Ik geloof dat er veel belangstelling voor is, maar wij blijven nog even met onze beide beentjes op de Ommoordse grond wonen 😉

Hoog

Het was afgelopen maandag te mooi weer om thuis te blijven. Met in het vooruitzicht een paar regenachtige dagen besloten Leo en ik er nog even van te genieten. We gingen naar Het Park,een prachtig stuk groen midden in de stad.

En als kers op de taart zouden we na onze wandeling een broodje kip-kerry gaan halen bij Dennis. Maar al toen we langs zijn kraam reden, zagen we al dat dat vandaag niet lukken zou. Dennis en zijn vrouw zijn op vakantie. Gelijk hebben ze. Dat broodje moet dus wachten tot het volgend jaar 🙁

Maar wandelen in het park is altijd fijn. Er werd ook druk gewerkt. Hoveniers bliezen de vele bladeren weg en een bladzuiger haalde ze weg.

Toen we langs liepen, werden we teruggeroepen door de bestuurder. “Goed kijken hoor, Hier is zo veel moois te zien. Kijk maar!” en hij wees naar een afgezaagde boomstronk.

Aan de voet had zich een hele kolonie paddenstoelen genesteld. En zoals in Rotterdam gebruikelijk is, gingen die de hoogte in. Echte Rotterdamse paddenstoelen dus. Zo gaat dat in Rotjeknor 😉 😉 😉

Natuur in de stad

Soms ben ik een echte huismus, soms moet ik er beslist even tussen uit. En omdat onze actieradius nu wel een beetje beperkt is, zijn het maar kleine uitstapjes.

Maar kom op, wie het kleine niet eert….! Dus stapten we in de auto en reden we naar Het Park. Konden we meteen nog wat boodschappen doen bij de grote oosterse toko.

Het was al weer heel lang geleden dat ik in het Park was. Vroeger, ja toen kwam ik er bijna elke dag. Op weg naar mijn werk. Maakte ik er foto’s, dia’s eigenlijk. Die foto’s van toen ga ik binnenkort eens opzoeken en nog eens goed bekijken. Want in die meer dan 40 jaar is er natuurlijk wel het een en ander veranderd. Maar -gelukkig- ook nog wel wat bewaard gebleven.

Er zijn plannen om het Park in oude luister te herstellen. De grasvelden hebben in de loop der tijd nogal te lijden gehad, sommige bomen zullen wel een beetje gammelig zijn. Maar nu was het gewoon weer heerlijk om er even een stuk te lopen.