HAAST, het lijkt wel de plaag van deze tijd. “Nee, dan kan ik niet…, ik heb het veel te druk…, helaas, geen tijd gehad….”

Iedereen (ook ik) maakt zich er aan schuldig. Maar is die haast niet van alle tijden?

haastig of rustig?

In een oud kookboek van mijn schoonmoeder vond ik een knipsel uit de EVA, met deze advertentie. Ik schat zo ergens van rond 1960.

Vader, die zich -met zijn ogen op de klok- in zijn jas hijst en geen tijd heeft voor ontbijt. Daarnaast het plaatje hoe het eigenlijk zou moeten zijn: moeder, geheel opgedoft (ja, ja), kijkt met verliefde blik naar de kalme man, die zijn (door haar toebereide…?) ontbijt van overheerlijke havermoutpap verorbert.

Idyllisch toch? En anno nu? Links moeder én vader die zich in hun jassen hijsen. Maar dan rechts: moeder én vader samen relaxed aan het kant-en-klare  (drink)ontbijt. De laptops op de tafel, met de autosleutels er naast. Helemaal 2010!

Ik kan de advertentie zo maken 😉