Tag Archives: Groen

Natuur in de stad

Posted on by

Om te genieten van alles wat groeit en bloeit, hoef je natuurlijk niet op het platteland te wonen.

Op dit balkon, midden in Rotterdam, staat een wormenton, waarin het gft-afval gedumpt wordt en bovenop planten zijn gezet. De wormen leveren vruchtbare compost op. Hier wel welig tierende tomaten, sla, bloemen. Er groeien ook druiven, die de buurvrouw van beneden naar boven laat leiden.

Het balkon is maar een paar tegels groot en met passen en meten kan er nog net een stoeltje en tafeltje op. De bewoner is er maar wat blij mee. Op zonnige zomeravonden kan hij hier heerlijk genieten van zijn pilsje.

Natuur in de stad

Posted on by

Natuur-in-de-stad-parkeerga.jpgJe kunt natuurlijk een perkje met bloemen en planten langs je huis maken, maar hier werd dat “langs” een ietsjes anders opgevat. Zo te zien een parkeergarage, dus waarschijnlijk hoopt men dat die planten de lucht een beetje zullen zuiveren. In ieder geval vind ik het een leuk gezicht, beter dan grauw beton. Alleen niet vergeten water te geven.

Mooi toch…?

Posted on by

Vorige week, net na een fikse regendag, begon de zon aarzelend te schijnen. Zo zag onze tuin er toen uit.
Ja, ja, ik ging natuurlijk op een goede plek staan, zorgde er voor dat er niet al te veel 😉  onkruid te zien is. Een klein beetje geflatteerd is het wel, maar goed. Dit is toch onze tuin, waar ik elke dag met veel plezier naar kijk. En in het voorjaar met nog een beetje meer plezier. En dat wilde ik gewoon even delen.
mijn-tuin.jpg

Verborgen tuinen

Posted on by

Zondag gingen wij ook nog naar Heijplaat om twee Verborgen tuinen bekijken. Heijplaat is een klein dorpje, een beetje verscholen tussen de havens van Rotterdam. Destijds gebouwd voor werknemers van RDM. Dat bedrijf is failliet gegaan, maar de bewoners wilden er niet weg. En ik geef ze geen ongelijk. Het is een heerlijk rustige enclave tussen containers en vrachtvervoer. En voor buitenstaanders nu heel goed te bereiken met lijn 18 van de Waterbus vanaf de Erasmusbrug.
Wij liepen na aankomst eerst naar tuin #7. Een prachtige tuin met onverwachte hoekjes waar je kunt zitten en genieten van de veelheid van bloemen en planten, hun geuren en kleuren. Een echte liefhebbers-tuin, waar dagelijks in gewerkt en gerust wordt.
Daarna liepen we naar tuin #8. Dat bleek niet zozeer een tuin, dan wel een tuin op zolder te zijn. In een experimenteel gebouw, geheel opgetrokken uit duurzaam materiaal, met wanden waarop planten de bekleding vormen, konden we op de bovenverdieping zien hoe daar een vorm van moestuinieren wordt beoefend. Er werd onder andere rode kool, paprika, tomaten, paksoi en nog veel meer verbouwd. Het geheel is een onderdeel van de Hogeschool Rotterdam. Klik hier voor meer informatie hierover.

Het nummer van de tuin verwijst de website van
2016-Verborgen Tuinen in Rotterdam
Klik op een foto om te vergroten

Verborgen tuinen

Posted on by

Ook een van onze wijkbewoners hield afgelopen weekend “Open tuin”. Zijn voortuin was me al vaker opgevallen vanwege de prachtige esdoorn die er staat. Toen ik dan ook las dat hij een Japanse tuin (tuin #69) heeft, moest en zou ik de tuin achter zijn huis toch ook een keer zien.
En die tuin had echt een “wow….”effect op ons. Een Oosterse oase in onze toch al vrij groene wijk.
De vijver is door de eigenaar zelf uitgegraven en dat alleen al moet een enorm karwei geweest zijn. Ook heeft hij, heel slim, gebruik gemaakt van  “geleend landschap” in de vorm van mooie hoge bomen in het plantsoen dat er achter ligt. De beplanting is heel evenwichtig, maar ik denk dat het onderhouden ervan gigantisch veel werk is. Maar het resultaat is zeer de moeite waard. Het lijkt net of dit stukje Rotterdam op wonderlijke wijze opeens in Kyoto gelegen is. Een sfeervolle tuin met sierlijk gesnoeide bomen, een zacht kabbelend beekje, glooiende mosvlakten en heel veel vogels, die zich hier erg thuis voelen. Wij waren er dan ook helemaal weg van!

Het nummer van de tuin verwijst de website van
2016-Verborgen Tuinen in Rotterdam
Klik op een foto om te vergroten

Verborgen tuinen

Posted on by

Ook afgelopen weekend bezochten wij weer een aantal open tuinen in Rotterdam. Heerlijk is dat toch, dat je zomaar in een tuin en soms zelfs door een huis mag lopen.
Omdat er zoveel tuinen te bekijken waren, maakten we zaterdags met vrienden een rondgang door het centrum. De eerste tuin (#54) bevond zich achter een mooi oud pand. Het miezerde een beetje, maar er viel zo veel te bekijken, dat wij van de regen geen last hadden.
De tweede tuin (#55) behoorde aan een instituut voor psychiatrisch patiënten. Deze tuin bood een zee aan rust en ruimte.
Tuin nummer drie (#56)combineerde fraai moderne materialen en veel groen op een bescheiden oppervlak.
De wijktuin (#57 en #59) die wij daarna bezochten, leverde de bewoners verse groenten. De buurtkinderen vermaakten zich in de wilgentunnel en wie wilde mediteren, kon dat doen in een heus labyrint.
Op de valreep bezochten we nog een tuin (#57) die is ontstaan door samenwerking van drie buren. Elk op zich had een eigen gedeelte, maar doordat er geen schuttingen stonden, was het een heerlijk stuk groen in één van de drukste gedeelten van de stad.

De nummers onder de foto verwijzen de website van
2016-Verborgen Tuinen in Rotterdam
Klik op een foto om te vergroten

Schutting

Posted on by
Blogfotos-D-03 Och, wat vind ik dit toch jammer. Zo’n houten schutting, die de hele tuin afsluit. Het geeft mij meteen een claustrofobisch gevoel.
De heg ernaast is toch veel leuker? En als je dan geen heg wilt of kunt knippen, dan zou je er toch een lager hek kunnen zetten? Ik weet het, smaken verschillen…

Wat moet je ermee?

Posted on by
Dit is de maand van de grote en kleine cadeaus. Want er moet gegeven worden, ook al is er niets meer te wensen. Komt de Sint niet langs bij jou, dan moet de Kerstman toch wel iets bezorgen. En stonden de bladen de laatste maanden vooral vol met artikelen hoe we de komende crisis het hoofd moeten bieden, nu worden de sluizen van het luxe-leven weer opengetrokken.
Ik zie met verbazing hoe er zaken getoond worden, zoals stukjes zeep van ettelijke euro’s (zie zelden nog ergens een stukje zeep, iedereen heeft zo’n flesje met een pompje), papieren tassen van meer dan 40 euro, kaarsenstandaards in zoveel soorten en maten, dat je er dol van wordt. (de oude gaan zeker weer naar de kringloopwinkel?)

Maar dit sloeg voor dit jaar alles: een boterhamzakje à raison van Euro 8,95. Na het langdurig bekeken te hebben, vroeg ik me af wie dit nou zou kopen? Want wie zo veel geld uitgeeft voor een boterhamzakje, die eet natuurlijk zijn bammetje niet uit een papiertje. Die gaat lunchen, al of niet op kosten van de zaak.
Eventjes googlen, leverde deze link op. Het zakje is dus van stof, en je gebruikt het vooral om een statement af te geven. Hier thuis zouden ze toch minstens elke keer een schoon zakje om de boterhammetjes willen. Dat betekent x-maal het aankoopbedrag uitgeven en die zakjes telkens weer wassen (en strijken). Wat was er toch mis met die vetvrije papieren zakjes?