Jungle

Afgelopen week ging ik weer naar de fysio en daarna reden we door naar de Rhoonse Grienden. Het begint al een beetje traditie te worden.

Het is ongelofelijk hoe de natuur in een paar weken zo veranderen kan. De eerste keer dit jaar kwamen we eind februari. Alles was nog kaal. Veel wilgen werden geknot en je kon met gemak naar de horizon kijken.

Hoe anders is het nu. Weelderig groen is opgeschoten en overal hangen takken of planten over het pad. Je loopt regelmatig de kans een zwiepende tak in je gezicht te krijgen. Het maakt zo’n wandeling natuurlijk wel avontuurlijk. Zo nu en dan kun je je met gemak voorstellen dat je diep in de jungle bent.

Waarom gaan mensen toch zo ver weg 😉 😉 😉

Korte duur

Helaas is het maar van korte duur, de bloei van de irissen. Dit jaar waren ze een hele week wel erg mooi en lieten ze zich van hun beste kant zien. Jammer genoeg maakte één flinke regenbui een einde aan de pret. Toen lagen ze plat over het pad en moest de schaar erin.Dit jaar voor het eerst bloeiden ze zo uitbundig. En dat terwijl ik eigenlijk besloten had ze op te ruimen. Niet omdat ik ze niet mooi vond, maar juist omdat ze maar een paar bloemen gaven. Dat had ik vorig jaar met floxen. Die groeiden tegen de klippen op, maar bloeiden maar matigjes. Het kwam er niet van om ze uit te steken en toen, bloemen, bloemen en nog eens bloemen daarna. Zouden ze dat aanvoelen?