Opgelucht stapte ik vorige week het ziekenhuis weer uit, na een jaarlijkse mammografie en controle. “Alles prima in orde en… u hoeft eigenlijk niet meer terug te komen. Vanaf nu kunt u weer meedoen aan het tweejaarlijks borstkankeronderzoek”, vertelde de chirurg me.
Dat is waarschijnlijk de normale procedure. Toch voelt het voor mezelf beter als ik elk jaar zo’n borstfoto laat maken. Gelukkig kan dat.
Maar voorlopig ben ik er voor de eerste 12 maanden weer van af!
Volgend jaar kom ik ter controle bij de mammacare-verpleegkundige. De chirurg nam afscheid van met “nou, tot over 5 jaar dan maar weer”.
Afgelopen maandag was er nog de controle van de oncoloog. En die vertelde me dat ik kan stoppen met de hormoontabletten. Gelukkig, want die voorkomen waarschijnlijk veel, maar hebben ook nogal vervelende bijverschijnselen.
Dus hebben we ’s avonds maar een lekker glaasje gedronken op zo’n goeie afloop!
Tag Archives: Gezondheid
Kwetsbaar
Nooit geweten dat een mens zo kwetsbaar kan zijn. Als je geen controle meer hebt over je been en elke stap kan veranderen in een valpartij, dan loop je daar naar. De eerste dagen hing ik als een drenkeling aan Leo’s arm. In de supermarkt liet ik het karretje niet los en als er iemand wat al te snel voorbij kwam, moet ik gekeken hebben als een haas in doodsnood.
Maar alles went en langzamerhand komt er meer controle over mijn been, lijkt het “slapen” ervan minder te worden en loop ik weer enigszins normaal. Langzamer dat wel, meer oudedamesnelheid, zogezegd.
Het is iedere dag oefenen en vooral bewust bewegen en goed kijken waar ik loop. Maar ja, dat geldt voor iedereen toch wel?
Ik hoop dan ook weer wat regelmatiger te bloggen, want dat vind ik veel te leuk om op te geven.
Deel dit op:
Uit de lucht
Elke dag een berichtje, had ik me voorgenomen. Maar dat zal me nu toch niet meer lukken. De rugpijn waarover ik laatst schreef, is toch iets hardnekkiger dan ik dacht. Al sinds twee weken heb ik last van een “slapend been”, waarschijnlijk als gevolg van een beknelde of geïrriteerde zenuw. Dat is niet alleen een vervelend gevoel, maar maakt ook dat ik minder beheersing over mijn linkerbeen heb en inmiddels al een keer of vijf mijn voet verzwikte. Gelukkig nog zonder al te veel consequenties, maar lang achter de computer zitten is niet prettig. Dus moeten die werkzaamheden maar even opgeschoven worden en ben ik niet meer elke dag “in de lucht”.
Vrijdag kan ik weer bij de fysiotherapeut terecht. Hopelijk brengt hij alles weer snel in orde, al moet ik wel wat geduld hebben, is me al voorspeld. We zien wel wat er allemaal te gebeuren staat.
Deel dit op:
Gedoe
Natuurlijk weet ik dat asbest een gevaarlijk goedje is en dat we er zeer voorzichtig mee moeten zijn. Maar ik verbaas me over al het gedoe in Utrecht. Het asbest dat bij de sloop is vrij gekomen, is vorige week vast en zeker over de hele stad verwaait. De mensen moeten hun huizen uit, krijgen de schrik van hun leven. Maar niemand kan er iets duidelijks over zeggen. Straks zullen ze bij elk pijntje of hoestje bang zijn dat het van de asbest komt. Prettig vooruitzicht dus!
Wij hadden vroeger een asbest sudderplaatje op het gasstel liggen. Daar kwamen weleens stukjes af, maar geen mens die zich daar zorgen over maakte. De kachelruitjes waren afgekit met asbest. Niet alleen bij ons, maar natuurlijk bij tienduizenden andere mensen. En de bloembakken op het balkon van onze flat waren van Eternit. Daar hebben we nog gaten in staan boren, want anders zouden de plantjes niet zo welig tieren….
Soms geloof ik dat we wel erg angstig gemaakt worden.
Deel dit op:
Witter dan wit
| Hoewel ik zelf niet zo het belang van wittere tanden inzag, heb ik de advertenties over het bleken van je tanden natuurlijk wel eens gezien. En ik was nieuwsgierig naar hoeveel zoiets nou zou kosten. Rond de 200 tot 300 Euro. En dat moet je uit eigen zak betalen, want geen verzekering die daar voor wil opdraaien (denk ik). |  |
Toen snapte ik waarom de politiek denkt dat we nog wel meer kunnen betalen voor de zorg. Want als er voor zoiets onbenulligs als wittere tanden grif veel geld betaald wordt, dan kan er dus zeker betaald worden voor zo iets belangrijks als echte gezondheid?
Deel dit op:
Ziekjes
Het kon natuurlijk niet uitblijven. Al weken lang liep Leo te blaffen, voelde zich grieperig en beroerd. Hij bracht een paar dagen in bed door, liefderijk verzorgd door mij met thee, soep en lekkere hapjes. Maar ja, als echtgenote ook krijg je dan toch wel eens een bacilletje mee.
Dus voelde ik me woensdag en donderdag allerberoerdst. Misselijk, spierpijn, hoesten, keelpijn, hoofdpijn. Nou ja, laat ik maar ophouden, want op zo’n klaagzang zit niemand te wachten. Gelukkig is Leo weer wel opgeknapt, dus liep hij me op zijn beurt achterna met limonade, thee en zelfgemaakte soep.
En nu gaat het weer de goede kant op. Er ligt uit voorzorg wel een flinke voorraad zakdoekjes in de la en ik probeer op tijd mijn bed in te duiken. En hopelijk staan van af nu de blogjes er weer gewoon elke dag.
Deel dit op:
Beste wensen
En alweer is een jaar voorbij. Voor ons ligt een geheel nieuw jaar, nog helemaal fris en onbedorven. Wat het brengen zal? Geen flauw idee…….
Laten we hopen op vooral positieve dingen, veel zon, beetje regen, vele dagen met vrolijkheid en liefde……..
Deel dit op:
Advies
Soms krijg je van die tegengestelde gezondheidsadviezen.
Zoals: Zonlicht is funest, eigenlijk zou u niet voor 3 uur naar buiten moeten gaan, vertelde de dermatoloog. Maar de oncoloog zegt: u moet regelmatig lekker wandelen in de buitenlucht, dan wordt er vitamine D opgenomen (want dat helpt tegen osteoporose).
Een halve liter yoghurt per dag, dat is te veel. Eén beker is voldoende, zei de huisarts, toen ik moest afvallen. En de diëtiste, die vond dat één dun plakje kaas per dag volstond. Deze week kreeg ik te horen dat ik ’s avonds maar een lekker plakje kaas extra moest nemen, ook al vanwege die botontkalking. En dagelijks een toetje, zoals vanillevla.
Kunnen jullie het nog volgen?
Deel dit op:
Joris Driepinter
De nieuwe en oude Joris Driepinter
Joris Driepinter komt terug. Het jongetje dat onze kinderen aanspoorde om toch vooral melk te drinken. Lange tijd is hij in de ban gedaan, omdat melk drinken niet hip was, je er te dik van werd, het juist helemaal niet gezond was en weet ik om wat voor redenen nog meer.
Maar nu mag hij terugkomen, want Nederland en in het bijzonder de Nederlandse jeugd moet weer aan de zuivel. Daar zitten eiwitten in, en vitamine en kalk voor goeie, stevige botten.
Hopelijk drinkt de jeugd straks ook eerlijke melk, dat wil zeggen gewone melk zonder smaakjes of toevoegingen. Want sommige producenten suggereren dat hun producten vol met lekker fris fruit zitten. Maar kijk je op het etiket, dan worden slechts smaak- en kleurstoffen genoemd. Ze zijn niet eens over een fruitboom gevlogen, laat staan dat er ook maar een greintje fruitsap in zit.
Nee, we moeten weer terug naar een koel glas (h)eerlijke melk!
