Klaverjassen

Hoewel er bij ons thuis vaak een potje geklaverjast werd door mijn vader, zus en zwager, ooms en vrienden, heb ik dat spelletje nooit doorgekregen. Ik ben sowieso niet zo goed in kaartspelletjes. Eén keer heeft een vriendje het me willen leren, maar het duizelde me al snel van alle troeven, kaartwaardes en hoeveel kaarten er nog in het spel zaten. Het werd dan ook geen succes.

Leo treurt er niet om, want die vindt spelletjes slaapverwekkend. Ik speel soms patience op de telefoon en tablet. En met andere spelletjes weet ik mijn tijd ook wel te vullen.

Bron: Google photos

Maar nu las ik dat er minder en minder geklaverjast wordt. Dat doen alleen nog ouderen. En eerlijk gezegd zou ik ook niet zo een twee drie iemand weten die dat nog regelmatig doet. Er werd geopperd om het op de UNESCO werelderfgoedlijst te zetten. Maar zou dat kans hebben?

Moderne geneugten

Natuurlijk kennen we You Tube, gebruiken het ook wel eens. Maar dat je een lijst met fragmenten kunt maken, nee dat wisten we nog niet.
Arjen zorgde voor een avond “u vraagt, You Tube draait” tijdens ons weekend in Brabant. Om beurten konden we een liedje roepen dat wat later via zijn meegebracht tablet te horen was.
Het werd een latertje, want gezelligheid kent geen tijd. En we hadden allemaal zoveel lang niet gehoorde nummers in ons geheugen. Wij vulden de glazen bij en Arjen vulde de lijst gestadig aan, maar niet alle aanvragen konden die avond worden gedraaid. “Maar wacht maar”, zei hij…
En ja hoor, vorige week kregen we de link van die playlist, met totaal 144 nummers variërend van André Hazes tot Jimmy Hendrix, Eddy Christiani, Sting, Beatles en Jacques Brel. Met voor ons, naast gouwe ouwe ook totaal onbekend werk, artiesten waarvan we nog nooit gehoord hadden.  Oud, grijsgedraaid, bestoft of gloednieuw, er kwam van alles voorbij, zoals dit bijvoorbeeld:

 

175 jaar !!

feestje Afgelopen weekend vierden wij feest. Zwager werd dit jaar 70, schoonzus 65 en dan zijn ze binnenkort ook nog eens 40 jaar getrouwd. Dat is samen 175 jaar en wel een reden om een feest te vieren.
Vrijdagmiddag werden wij verwacht in De Biestheuvel in Hoogeloon, waar we met een drankje verwelkomd werden. Er was voor alles gezorgd en we konden met de familie gezellig samen zijn. Er hoefde niets en er was van alles mogelijk. Dus zaten we lang buiten, kletsen we met elkaar over alles en nog wat. Onze zoon speelde gitaar en wij zongen mee. De kleinkinderen (onze neefjes) speelden met elkaar, amuseerden zich kostelijk en werden een beetje verwend.

Bewaren
Zelfs de kleinste lachte en wipte in zijn maxicosy en huilde alleen als hij honger had. Dan kwam zijn flesje en was hij weer tevreden.
Een heerlijk en relaxt weekend, waarin we spelletjes deden, in een fietstrein door de Kempen reden en met een GPS in de hand een wandeltocht maakten. Schoonzoon stelde op You Tube een playlist van een gros door ons gekozen liedjes samen, variërend van Eddy Christiani tot Coldplay en alles wat er tussen past. Ondertussen hieven we het glas en genoten we van de heerlijke avond. Heel laat lag tenslotte de laatste op bed. Maar de volgende ochtend waren we allemaal weer keurig present voor de brunch.
Zondagavond keerden we weer huiswaarts. Het was een heerlijk feest, waar we nog lang en vaak met veel plezier aan terug zullen denken.

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Thee

Omdat ik probeer zoveel mogelijk bewust te eten en te drinken, zitten we sinds enkele weken weer geregeld aan de thee. Geen wijn, bier of limonade, maar lekkere thee. Die ik in soorten in voorraad heb en waar nu dus weer geregeld gebruik van gemaakt wordt. En dat bevalt ons prima.

Dat staat toch ook heel gezellig, zo’n grote pot op tafel, biscuitje erbij?

Dit hier is Chinese groene thee, maar er liggen nog Japanse en Indiase soorten in de kast. We kunnen voorlopig vooruit…

 blogfoto-april-15-C-09