Ineens zag ik ze overal. Een beetje veranderd van uiterlijk, niet meer het bekende papieren potje waar je gaatjes in het deksel moest prikken. Maar meer eigentijds, rechttoe rechtaan, maar nog wel gelukkig dezelfde kleuren en ook het meisje was nog steeds compleet met mutsje.

We kochten een potje, uit nostalgie en omdat we die smaak wel weer eens wilden proeven.

Smaakte het nog steeds zoals toen? Dat weet ik eigenlijk niet zo goed. Het is nog steeds pittig, hartig. Maar de geur lijkt minder uitgesproken. Minder zweetvoetenlucht, misschien nu wat acceptabeler?

Maar een witte boterham met een flinke lik roomboter en een dun laagje Zwitserse kaas is nog steeds lekker! Dat blijft voorlopig nog wel op tafel staan.