Tag Archives: geschiedenis

Teruggevonden

Posted on by

Gek, dat sommige beelden zo blijven intrigeren. Zoals die melkwinkel op de Oude Binnenweg in Rotterdam, waar ik al eerder over schreef. Rotterdam heeft niet zoveel oude gebouwen meer, zeker niet in het centrum. Misschien komt het daardoor.
In ieder geval weet ik nu dat die winkel er al was, toen mijn moeder een klein meisje was. Dat maak ik op uit deze foto, die dan wel niet gedateerd is, maar waarvan ik denk dat ie zo rond 1910 gemaakt is. Dit soort kleding herken ik van oude foto’s. Eén van die kinderen zou zo maar mijn moeder of een tante kunnen zijn. Dat kan ik niet bekijken, maar op de achtergrond is die melkwinkel in vol ornaat nu goed te zien… 😉

Bewaren

Vakantie

Posted on by
BlogBremen-24 Zo, we zijn weer terug van vakantie. Twee weken lang waren we achtereenvolgens in Bremen, Hamburg en in Walsrode op de Lüneburger Heide. We boften met heerlijk weer.

In Bremen bekeken we natuurlijk de Bremer Stadtmusikanten. Ik had een enorm beeldhouwwerk verwacht, maar het waren maar wat kleine dieren en ook nog eens een beetje achteraf naast het stadhuis gezet. Maar evengoed een foto waard.

De “oude stad” is niet zo groot, maar wel gezellig.  We amuseerden ons prima, wandelden eerst door het Schnoor-kwartier. Een middeleeuws gedeelte waar vroeger zeelui en vissers woonden. Nu herbergen de kleine huisjes winkeltjes, konditoreien en galerieën.

De “oude stad” is niet zo groot, maar wel gezellig.  We amuseerden ons prima, wandelden eerst door het Schnoor-kwartier. Een oud gedeelte waar vroeger zeelui en vissers woonden. Nu herbergen de kleine huisjes winkeltjes, konditoreien en galerieën.

Bewaren

 

Bewaren

Gevelstenen

Posted on by

Het is verstandig om te kijken waar je loopt. Dan heb je minder kans te struikelen of in de hondenpoep te trappen. Maar jammer genoeg mis je dan ook een heleboel moois. Want vaak hebben architecten of bouwmeesters hele mooie versieringen in de gevels aangebracht. Het loont dus zeker wel de moeite om eens omhoog te kijken.

Gisteren waren we bij een lezing over de geschiedenis van de Binnenweg in Rotterdam. Vanaf het begin zo rond 1400 tot nu, van soppige kleiweg tussen de weilanden tot de mooie straat van nu (weer)! Ik ken de Binnenweg best wel goed. Ik zat in de buurt op de MULO, werkte een tijdlang vlakbij, liep er vaak tijdens de lunchpauze en nu woont onze jongste zoon er. Maar Gerard Peet vertelde toch een heleboel, wat ik nog niet wist. En hij liet ons foto’s zien van wat er allemaal voor moois en leuks te vinden is. En ineens herkende ik iets. Want die gevelsteen…, die had ik toch ook al eens gefotografeerd? Ja dus, want soms sta ik even stil en kijk eens goed om me heen, ook op zoek naar die kleine, maar toch heel mooie details.


Gevelstenen zijn ook het thema van deze week bij Stuureenfoto. Heb je ook een mooie, grappige of bijzonder gevelsteen gevonden, doe dan mee!

Argentijnse avonden

Posted on by

Sommige mensen leven in een gezapig ritme, met zekerheden en nauwelijks twijfel. Zij begrijpen vaak niet dat anderen zoveel zekerheid te benauwend vinden en daarom op zoek gaan naar een ander leven. Die dan het avontuur zoeken en beginnen aan een ongewisse toekomst.

Zo’n man was Rinus van Mastrigt, zoon van een Rotterdamse kruidenier uit de Zwart Janstraat. Als hij tijdens de crisis van de jaren 30 geen werk kan vinden, besluit hij naar Indië te gaan. Daar ligt werk genoeg voor een bouwkundige zoals hij.
Alleen, de reis er naar toe is nogal duur. Waarom dan niet op de fiets? En zo begint een leven met vele avonturen, ups en downs, mooie en slechte tijden.
We zouden er niet van op de hoogte zijn, ware het niet dat Carolijn Visser in contact kwam met de dochter van Rinus. Zij vertelt in Argentijnse Avonden over Rinus, zijn dochters, de familie en vele anderen wier levens door toeval (of het lot) met elkaar zijn verknoopt.
Wie weten wil hoe Rinus en zijn dochters via Indië in Argentinië terecht komen, moet het boek maar lezen. Ik was geboeid van begin tot eind en las het in één adem uit!

 

Zo begon het

Posted on by
Honderdveertig jaar geleden begon de Amerikaanse firma E. Remington and Sons met het op de markt brengen van schrijfmachines. Het was bij lange na nog niet de gestroomlijnde machine zoals wij die kenden. Een log apparaat, waar je met je vingers tussen kon raken. En die waarschijnlijk stuitte op hevig verzet. Al die schrijvers die brodeloos zouden worden…

Bron: http://tempelfindesiecle.blogspot.nl

Zelf heb heb ik vele lange brieven getypt als secretaresse. Eerst op een handmachine, later op een elektrische. En ik denk dat ik een van de eersten was die werkte met een tekstverwerker. Zonder scherm, maar met een geheugen, waar wel 24 (?) A4-tjes in konden worden opgeslagen.
En nu zit ik dus achter een computer en dat is zelfs al een beetje ouderwets. Al heel wat vrienden hebben nu een tablet.

Het zakdoekje

Posted on by
  Hij wist het wel, dat zijn moeder gevangen had gezeten. In Dachau, in Ravensbrück. Maar waarom nou net zij werd opgepakt en hoe het haar daar vergaan was, nee dat wist hij niet. Daar vertelde Moe niet over. Hooguit had ze kleine stukjes los gelaten, meestal best nogal wel grappig. Maar het fijne ervan wist hij niet.
Maar dan, lang nadat zijn moeder is overleden, besluit Gé Reinders te gaan zoeken. Omdat de tijd dringt. Er zijn niet veel mensen meer die het nog uit eigen ervaring kunnen vertellen. Hij wil het weten, omdat het ook zijn leven beïnvloed heeft.  En zo stukje bij beetje, met zoeken in archieven en navragen bij familie komt hij steeds meer te weten over de arrestatie en gevangenschap van zijn moeder.
“Het zakdoekje” vind ik geen erg mooi geschreven boek. Maar het verhaal van een man, die bijna wanhopig zoekt naar het verleden van zijn moeder is aangrijpend en daardoor het lezen zeker waard.

 

Motor

Posted on by

Deze motorrijder kon rekenen op heel veel bekijks. Zijn motor zag er weliswaar oud uit, maar was nog in prima staat. Ik denk dat de man er dagelijks met liefde en smeerolie mee in de weer is. Om uiteindelijk mooie ritjes te maken. Zoals naar Normandië, om er een bezoek te brengen aan de stranden van de invasie en de omliggende dorpen, waar zoveel geschiedenis te vinden is.

En zo ontstaat er een speciale band tussen man en motor.