Mooi nieuw

Eigen foto

In het Fries museum ontdekte ik deze stoel. Qua model kwam het een beetje ouderwets op mij over en dat klopte ook. Want in de Hindelooper kamer stond net zo’n stoel, maar dan van donker hout en met een rieten zitting.

Nu bestond de zitting uit dikke (wollen?) draden in een zachte roze/grijze kleur en was een deel van de stoel wit geverfd. En zo werd het meteen een stoel die zou passen in elk interieur. Hij oogde helemaal niet hard of ongemakkelijk.

De klaptafel erachter is ook gebaseerd op een Hindelooper tafel. Maar nu zijn de patronen niet geschilderd maar zijn ze ontstaan door metaal, dat tannine uit het eikenhout trekt.

Bron: Website Fries Museum, Leeuwarden

Thuis zocht ik wat verder en kwam ik tot de ontdekking dat deze stoelen zijn ontworpen door Christien Meindertsma. Ik vind ze prachtig en dat ze er ook in nog veel andere kleuren zijn, maakt het nog mooier.

Leuk

Na een lange reis moet een mens wel eens eventjes naar de wc. Gelukkig is dat in een museum nooit een probleem, al zijn er heel veel verschillen te beschrijven in de een of andere toiletgelegenheid. In het Fries Museum is alles consequent in het Fries, maar gelukkig ook in het Nederlands aangegeven. Al snapte ik deze aanduiding meteen. Het gaf me een beetje “ouwerwets” gevoel. Als kind kwam ik nog wel bij familieleden met een toilet buiten, het huisje. Dus de aanduiding “húskes” was voor mij genoeg, de grafische verbeelding vond ik ook wel mooi. Gek, maar ik zag in de figuren een verpleegster en een soldaat. Maar ja, die moeten ook wel eens plassen nietwaar?

Leeuwarden

Wat gingen we in Leeuwarden doen? Naar een, wat zeg ik, twee tentoonstellingen, beide aangeraden door Wieneke.
Eerst lopen we naar het Princessehof voor de opwindende potten en beeldjes in porselein. Grappig om te zien wat onze voorouders toch zo opwindend vonden en wat nu helemaal niet meer zo extreem overkomt. Door de overvloed aan niks verhullende reclame zijn we een beetje overvoerd, misschien? Maar de peepshow vonden we allebei heel leuk en daar stonden toch ook wel dingen die nou ja…. Ach, ga zelf eens kijken.  Goed voor een vrolijk uurtje.


Daarna liepen we langzaam en genietend van de mooie gevels naar het Fries Museum. Een nieuw en ruim gebouw, waar mooie tentoonstellingen gehouden worden. Nu is er sitz of chintz te zien. Prachtige katoenen stoffen, bedrukt met voornamelijk natuurmotieven. Al in de tijd van de Verenigde Oost-Indische Compagnie werden deze stoffen uit India gebruikt om handel mee te drijven en dienden ze als betaalmiddel in Indië. Maar ook in Nederland waren de stoffen zeer geliefd. Rijke dames lieten er fraaie japonnen, mantels, dekens, hoeden van maken. En zuinig als Hollanders zijn, nadat de jurken versleten waren, werden de wijde rokken verknipt tot kinderkleding. In klederdracht werden strakke ruiten gecombineerd met sierlijke bloemranken. Veel van die kleding is nu te zien op de tentoonstelling. Er is een film, waar de fabricage wordt uitgelegd en waar een nieuw ontwerp op oude manier wordt gedrukt en geverfd. De tentoonstelling is zeer verzorgd, ruim en mooi opgezet en brengt oude en nieuwe technieken en ambachten tezamen.

Fantasie

Ik vond ze enig, die gebreide mutsen op de tentoonstelling in het Fries Museum. Of ik er zelf mee zou willen lopen, is de vraag. Eigenlijk weet ik niet of er zelfs wel iemand de straat mee op zou willen. Al zie je tegenwoordig de meest vreemde dingen voorbij komen. De eerst is bij mij favoriet, maar de anderen zijn beslist niet te versmaden 😉 😉

Vloerkleed

 

  Friesmuseum-02 Het nieuwe Fries museum in Leeuwarden is nieuw, mooi, licht en ruim. En vorige week, op weg naar een andere tentoonstelling, kwamen we op de bovenste verdieping langs de vergaderruimte.

Mijn oog viel onmiddellijk op het vloerkleed en ik vond het maar een beetje raar. Ik kon er eigenlijk  geen patroon in ontdekken, het leken zomaar wat onsamenhangende vlekken. Vreemde kleuren, malle vlakken…

Gelukkig zag ik wel de uitleg op het raam, zodat ik beter begreep waarom dit kleed er uitzag zoals het er uitzag. Het is een enorm uitvergrote foto van Gerco de Ruijter. En toen werd het ineens een heel stuk duidelijker. Wat schrijf ik…. ik ontdekte ineens van alles op dat kleed. Ondanks dat ik er door een ruit naar moest kijken, want die vergaderruimte was natuurlijk niet zomaar toegankelijk. En toen werd die vloer ineens een land om te ontdekken 😉  Friesmuseum-01

 

Breien

Andere bloggers gingen me al voor naar Leeuwarden, naar de tentoonstelling “Breien” in het Fries museum, die nog tot 28 augustus te zien is. Wij gingen afgelopen week, gokkend op een beetje goed weer. En al regende het pijpenstelen toen we in Leeuwarden aankwamen, allengs werd het beter.
Leo had zich niet veel voorgesteld van zoiets als breien, maar hij heeft zich prima geamuseerd. Het is natuurlijk niet alleen maar insteken, omslaan en afhalen. Want wat kan er allemaal gemaakt worden met een simpele draad en wat naalden. Of een machine…

 breien Want dat realiseren we ons niet altijd. Er ligt her en der heel wat breiwerk in onze wereld. De ondergrond van kunstgras is gebreid, sommige geneeskundige hulpmiddelen zijn gebreid, brandslangen hebben een gebreid omhulsel en er zal vast nog veel meer zijn… Maar wat zagen we ook prachtige dingen, door geduldige vrouwen gemaakt. Handschoenen, mutsen, tasjes met kralen.
Maar mij trof het meest deze set. Die ik om het lijf van een Spaanse schone gedacht had, maar die toch echt ondergoed bleek te zijn. Zoveel werk om dat te maken en dan verborgen onder nog meer andere rokken. Het patroon om het na te maken heb ik meegenomen, nu nog even opzetten en aan de slag 😉