Portretten

Vorige week gingen Leo en ik naar het Fotomuseum in Rotterdam. Daar is altijd wel iets te bekijken, maar dit keer gingen we speciaal voor de tentoonstelling “Je moest eens weten”.

Fotografe Cigdem Yuksel maakte prachtige portretten van Turkse vrouwen die in de jaren 60 en 70 naar Nederland kwamen. Naast de portretten waren foto’s uit hun familiealbum te zien en vertelde elke geportretteerde iets over haar ervaringen. Soms was dat een film, meestal een opgetekend verhaal.

Ze kwamen uit alle delen van Turkije, ze spraken de taal niet, misten hun familie, het dorp of de stad waar ze woonden. Ze werkten hard, als fabrieksarbeidster, schoonmaakster en voedden hun kinderen op. Maar altijd maakten ze er het beste van. Een prachtige tentoonstelling, met ontroerende verhalen van sterke vrouwen.

Wegwijzer

In bijna elk museum is een bibliotheek te vinden. Niet altijd gewoon vrij toegankelijk, maar hoe dan ook er is er meestal wel een.

Ook het Fotomuseum in Rotterdam beschikt over een bieb. Niet dat ik er ooit geweest ben, maar de aanwijzing er naar toe viel me op. Geen saai bordje met letters in één of meer talen, maar een leuke foto.

Een meneer zoekt in een grote kast met boeken in allerlei soorten. Duidelijker kan het niet. Het viel me meteen op en ik vind het mooi bedacht.

Het lukte me niet om te achterhalen wie er zo naarstig zoekt naar dat éne boek. Had ik natuurlijk moeten vragen toen ik in het museum was. Misschien kom ik er later nog wel eens op terug.

Opgeborgen

SEF-opbergen

Foto van Michael Wolf, genomen op tentoonstelling in Den Haag

Op de fototentoonstelling van Michael Wolf zag ik deze foto. In Hongkong is elk plekje kostbaar, dus moet je creatief zijn in het bedenken van oplossingen. Je werkhand-schoenen kun je niet zo maar neerleggen. Maar waar laat je die dan wel? Nou gewoon, in het raam met een uit metalen hangertjes gefabriceerd rek. Simpel toch?
Overal op de wereld kom je zulke instant oplossingen tegen. Handige mensen bedenken wel wat. En als je dat dan ziet, is een foto snel gemaakt.
Bij Stuureenfoto” zoek ik deze week dan ook naar nog meer foto’s van handig opgeborgen zaken. Kijk en doe mee als je wilt.

Fototentoonstelling

In het Fotomuseum van Den Haag zagen Leo en ik de tentoonstelling van Michel Wolf “Life in cities”. Foto’s uit Hongkong, Tokio, Parijs, zodat we een mooi overzicht van het werk van Michael Wolf  kregen.
Vervreemdend zijn de foto’s van flats in Hongkong. Op het eerste gezicht niet herkenbaar. Bekijk je ze van dichterbij, zie je de honderden woningen in deze flats die reiken naar de wolken of de zon. Het is bijna niet in te denken dat je daar in kunt wonen. Maar ja, er leven en werken miljoenen mensen. En dan, als je nog wat langer kijkt, zie je ineens iets heel herkenbaars. Dat kan een waslijn zijn op een balkon, een vrouw die uit het raam kijkt, een speelgoedbeer in de vensterbank. Maar ook op straat is elk plekje kostbaar en zo zagen we foto’s van soms wonderlijke “opbergplaatsen”.  Ik hou van dat soort beelden. De werkelijkheid maar met een andere blik bekeken.
En hingen ook foto’s gemaakt in Parijs. Niet de bekende toeristische beelden, maar de daken van de huizen, met hun tientallen schoorstenen, berookte en verweerde muren.
Weer heel anders was de grote collage van duizenden kleine speelgoedjes, in China gefabriceerd en over de hele wereld verkocht. Daar tussen foto’s van werknemers in die fabrieken. Niks plezier, niks gezelligs, maar een hard en meedogenloos bestaan van lange werkdagen in deprimerende omstandigheden.