Opruiming

We moeten er een beetje voor in de stemming zijn om rigoreus op te ruimen. Maar laatst begon het toch te kriebelen.

Want wat moeten we met al die dozen vol dia’s, die nog op zolder staan? Wat zou er van weg kunnen?

Dus werden een aantal dozen naar beneden gebracht en konden we op ons gemak kijken wat er wel of niet in de kliko kon.

Er waren wat dia’s van de kinderen, opa’s en oma’s en andere familieleden die natuurlijk wel bewaard bleven. De rest ging onverbiddelijk richting vuilnisbak.

En dan realiseer ik me dat de mooiste herinneringen in ons hoofd zitten. De plaatjes waren leuk, maar geen idee meer waar het allemaal was. En wanneer. Dus weg ermee.

Zo, dat ruimt lekker op. Nog even langs de kringloop met die lege opbergdozen. Want daar is misschien nog iemand blij mee te maken.

Fotootje

Door heel Rees staan beelden van mensen in gewone dagelijkse omstandigheden. Soms vallen ze zo weinig op, dat je bijna een gesprek met zo’n stenen iemand aan gaat. Deze groep viel me ook niet op als beeldengroep. Uit de verte leek het net echt. Ik stond dan ook even stil om de man te laten fotograferen. Toen pas viel het kwartje!
Reden om die groep dan meteen ook op de foto te zetten, mét fotograaf. Het beeld moet tenslotte compleet zijn.
Fotootje

Stapelen

Parijs-005

Al wandelend in Parijs kom je leuke winkeltjes tegen. Met bijzondere etalages, of zo als hier met een leuke collectie. Die blikken zijn allemaal een beetje nostalgisch, ik herkende er zo een paar van vroeger.
Maar de manier van stapelen maakt zoiets juist bijzonder. En nou maar hopen dat de eerstvolgende bezoekster niet juist die ene, die lichtblauwe, helemaal onderin, onder die rooie, ja, dié wil hebben…. 😉

Foto maken

Een foto maken. Hoe vaak doen we dat tegenwoordig? Nou, héél vaak. Zelf haal ik te pas en te onpas camera of smartphone te voorschijn. En dat doen er ook velen met mij.
Deze meneer had bedacht dat hij nou wel eens een foto zonder medemensen wilde maken. Hoe, ja … hoe? Want in Wenen is er nauwelijks een foto mogelijk zonder anderen. Maar kijk, hij had er nou toch iets op gevonden. Hij maakte een foto van de binnenkant van een koepel.  Ik weet niet eens meer of dat nou echt zo mooi was. Zo was ik gefocust op die man. Languit lag hij daar, Midden in een enorm portaal, tussen de koetsjes die af en aan reden, de drommen toeristen die in en uit liepen.
Maar hij heeft zijn foto! En ik ook natuurlijk 😉

Sprookjes

Ach, het leven is geen sprookje. Niet dat ik iets te klagen heb, want alleen maar rozengeur en maneschijn zal toch gauw vervelen. Maar sprookjes lezen wel fijn. Eerst kommer en kwel en dan een happy end. Al wilde ik altijd graag meteen door naar dat happy end. Enge reuzen en bloeddorstige dieren zijn niet mijn ding. Geef mij maar vrolijke feesten en lachende prinsen en prinsessen. En wat doe je daar? Juist, een hapje eten en een glaasje drinken. En hoe toepasselijk is dan dit: Rottkäppchen wijn en kaas. Proost 😉 😉 😉

   

Zie je ook wel eens zoiets sprookjesachtig? Doe dan mee met Stuureenfoto, want deze week is het thema Sprookjes

Bakken en bordjes

Kort nadat ik mijn eerste schreden op internet zette, ontmoette ik (virtueel) Bettie. Het klikte meteen en daar is een leuke vriendschap uit ontstaan. Uiteraard volgen we elkaars blog, ook op Pinterest komen we elkaar tegen. Maar niet te vergeten hebben we al veel gezellige dagen met elkaar doorgebracht. Meteen als we elkaar op het station gevonden hebben, start het gesprek en pas bij de laatste afscheidsknuffel verstommen we. Zo waren we vorige week nog in Amsterdam, favoriete stad waar altijd wel wat te zien is. Van de Noordermarkt tot Worldpressphoto. En regen, sneeuw of zon, dat maakt niet uit! We hebben altijd een prima dag!

We houden allebei van snuffelen op rommelmarkten en als ik hier bij de 2e hands boekenkraam een meisjesboek tegenkom, denk ik onmiddellijk aan Bettie. Zo zijn er al een paar boeken naar Hoorn gestuurd. Vorige week stuurde Bettie mij het door haar gewonnen boek Rutger Bakt. Met op de doos een superleuk gedichtje, ook al zo’n gezamenlijke hobby. Net als het fotograferen van van alles en nog wat. Ik denk dat als we ons fotoarchief naast elkaar leggen, we bijna identieke foto’s tegenkomen.

Bettie stuurt regelmatig een foto in voor Stuureenfoto en ik doe weer mee met haar fotothema’s. Het is een ware kruisbestuiving 😉 😉 Zo nam ik deze foto, een aantal jaren geleden in Hasselt. Komt vast nog wel eens van pas, dacht ik toen. En nu past dit gezellige bord ineens helemaal bij Bettie’s thema “Bordjes”.
En Bettie, jammer dat Hasselt iets te ver weg is, ander gingen we hier toch wel eens kijken….